Ten eerste moeten wij begrijpen wat de kwastjes voorstellen. Het oude Israël overtrad de Tien Geboden, die Mozes meebracht van de berg Sinai. (Zie Exodus 32) Als gevolg van die overtreding werd nog een wet toegevoegd - aan wat God eerder had gegeven. (Galaten 3:19) Soms wordt naar die toegevoegde wet verwezen als de "Mozaïsche wet" of "de Wet van Mozes".
Niet te verwarren met de tijdloze bepalingen van de Tien Geboden, bevat de Mozaïsche wet statuten en uitspraken, die betrekking hebben op een ingewikkeld offerande systeem en de begeleidende ceremonieën - waarvan de meeste een fysieke voorafschaduwing waren van het ultieme offer van Jezus Christus voor de zonden van de mensheid. (Hebreeën 9:1-14) Een aantal statuten gaven ook aan de Israëlieten de fysieke symbolen, die zinspeelden op de rol van de verrezen Christus in het leven van ware Christenen. (Galaten 2:20)
Het statuut, dat het dragen van de kwastjes voorschrijft stelde feitelijk een fysiek symbool in dat in de plaats van de Heilige Geest stond, die door God gegeven zou worden aan degenen, die Hem gehoorzamen. (Handelingen 5:32) De kwastjes werden aan de vier hoeken van een cape of bovenkleding aangebracht als een herinnering om Gods geboden te onderhouden.
In de dagen van Jezus hadden de Farizeeën de basisregels voor het model van de bovenkleding of cape (rechthoekig) en het vastbinden en het dragen van de kwastjes aan de hoeken reeds bedacht. Deze bovenmantel was de voorloper van de gebedssjaal, gedragen door velen, die tegenwoordig Rabbijns Judaïsme praktiseren. Rabbijnse bronnen beschrijven vijf bepalingen van kleding, die een Joodse man moet dragen; zijn schoenen, zijn hoofdbedekking, zijn vierkante mantel, zijn riem en zijn onderkleed.
Veel Christenen realiseren zich niet, dat het Nieuwe Testament duidelijk laat zien dat Jezus in wezen dezelfde kleding droeg, die elke belijdende Joodse man zou hebben gedragen. De Bijbel beschrijft dat de Romeinse soldaten, die Jezus kruisigden, dobbelden om te bepalen wie zijn naadloze onderkleed zou krijgen. (Johannes 19:23) Vier keer in de evangeliën verwijst het Griekse woord "kraspedon" naar de kwastjes op de kleding van Jezus, die de mensen probeerden aan te raken, opdat zij genezen zouden worden. (Matteüs 9:20; 14:36; Markus 6:56; Lukas 8:44)
Dus, omdat tegenwoordige Christenen het voorbeeld van Jezus moeten volgen in hun persoonlijke leven (1 Petrus 2:21), betekent dit dan dat wij kwastjes moeten dragen, zoals Hij deed?
Om deze vraag te beantwoorden moeten wij eerst begrijpen wat die kwastjes betekenen.
Het oude Israël laat een constante "staat van dienst" zien van ongehoorzaamheid aan God, die zowel zwakheid als koppigheid toont. Puttend uit een goed gedocumenteerd gebruik van de tijd, bepaalde God het gebruik van kwastjes door het oude Israël als een geheugensteuntje. (Numeri 15:38-41) Als het oude Israël bewezen had in staat te zijn om één van de eerste geboden te gehoorzamen, die God aan de mensheid gaf - "Van alle bomen van de hof mag u vrij eten", inclusief van de boom des levens, maar niet inclusief van de boom van de kennis van goed en kwaad (Genesis 2:16-17) - dan waren kwastjes nooit nodig geweest als een fysiek geheugensteuntje. Gods geboden zouden in de harten en het verstand van alle oude Israëlieten geschreven zijn, net zoals zij nu in de harten van ware Christenen zijn geschreven. (Verg. Jeremia 31: 31-34; Hebreeën 8:8-13)
Om te prediken in de synagogen van Zijn tijd volgde Jezus het gebruik van het dragen van de traditionele kleding, voorgeschreven door de Joodse autoriteiten. Hij zag er "gewoon" uit - zoals andere Joden uit Zijn tijd, zodat de autoriteiten de hulp van Judas nodig hadden om Hem te midden van een menigte te identificeren, toen zij Hem wilden arresteren. (Markus 14:45) Hoewel Jezus de kwastjes, die gebruikelijk waren in Zijn tijd droeg, heeft Hij persoonlijk het "geheugensteuntje" nooit nodig gehad, waar de kwastjes voor bedoeld waren. (Johannes 2:25; 3:34)
En de symbolen van de kwastjes waren niet meer nodig - overbodig - zodra Jezus Christus ten hemel was opgevaren en Gods Heilige Geest aan Zijn Kerk gaf. Iemand, waar Gods Heilige Geest in woont, "draagt" de geestelijke vervulling van waar de kwastjes voor bedoeld waren om uit te beelden!
