Artikelen

Stelt u zich voor dat u een oudere geliefde in een zorginstelling hebt en dat u wakker wordt en het volgende nieuwsbericht leest: “Oudere bewoners bevuild en zonder eten achtergelaten nadat hun verzorgers het tehuis zijn ontvlucht, 31 doden in enkele weken tijd: een verpleeghuis in Montreal is het symbool geworden van de vreselijke tol die het coronavirus in Canada’s verzorgingstehuizen voor langdurig verblijf eist” (“Horrors revealed at virus-hit Canada nursing home”, The Japan Times, 19 april 2020).

We kunnen het niet zien, maar we weten dat het er is, onder onze huid. Als dat niet zo was, zouden we dood zijn!

Meer dan 70 jaar geleden schreef George Orwell in zijn roman 1984 over een natie gecontroleerd door een totalitaire dictatuur. Door camera's, spionnen, intimidatie en psychologische manipulatie te gebruiken, probeerde de regering ̶ verpersoonlijkt door 'Big Brother' ̶ bijna volledige controle uit te oefenen over de bewegingen, gedragingen en zelfs de gedachten van mensen. De uitdrukking “Big Brother is watching you” [Grote Broer houdt u in de gaten] beschreef dit onderdrukkende niveau van overheidstoezicht. George Orwell was een oordeelkundige waarnemer van de wereld en hij besefte dat het mogelijk was dat een regering steeds repressiever zou worden en meer en meer zou binnendringen in het leven van elke persoon onder haar heerschappij.

Er gebeurde iets merkwaardigs in ons kantoor van Tomorrow’s World hier in Charlotte, North Carolina, en in onze plaatselijke congregatie van de Levende Kerk van God. Het begon er allemaal mee dat we een hoger aantal jongvolwassenen hadden dan normaal die bruiloften planden voor het vroege voorjaar en de zomer.

“Het stemt tot nederigheid.” De eigenaar van een klein bedrijf vertelde me zijn gevoelens over de zich snel ontwikkelende COVID-19-crisis. We hadden elkaar net ontmoet en begonnen een gesprek terwijl we wachtten op onze afspraken. Hij vertelde me dat hij ongeveer 70 werknemers in zijn productiebedrijf had en dat hij knokte om de gebeurtenissen voor te blijven. Dit was in de begindagen van de impact van het virus op heel de Verenigde Staten en dat er nog geen sprake was van lockdowns . Deze bezorgde zakenman worstelde met de verwerking aan een spervuur van federale, staats-, en lokale richtlijnen die van invloed waren op de manier waarop zijn bedrijf zou kunnen opereren onder de nieuwe voorwaarden tijdens de pandemie. Hij was bezig met het schrijven en herschrijven van bedrijfsbeleid, om ervoor te zorgen dat zijn bedrijf aan een hele reeks nieuwe voorschriften zou voldoen, en dit alles terwijl hij ook de uitdaging moest aangaan om zijn werknemers veilig en beschermd te houden. Zijn bedrijf behoorde niet tot de zaken die als ‘essentieel’ werden beschouwd, en slechts heel weinig van zijn werknemers konden thuiswerken, dus de toekomst baarde hem zorgen.

Het was juli 1620 en 65 passagiers keken toe toen hun kapitein opdracht gaf trossen los te gooien en hun schip wegdreef in de stromende de getijdenstroom van de rivier de Theems. Hun kleine houten koopvaardijschip, de Mayflower, zette koers naar de Nieuwe Wereld, want de passagiers wilden vervolging door de gevestigde kerk in Engeland ontvluchten. Deze avonturiers, die we tegenwoordig de Pelgrims noemen, zeilden in de hoop een nieuwe kolonie te stichten, vrij van religieuze onderdrukking, waar zij God konden aanbidden volgens hun begrip van de Schrift. Ze waren een hechte groep en noemden elkaar ‘heiligen’, en anderen ‘vreemdelingen’.

Velen van u hebben The Perfect Storm gezien, een film die in 2000 werd uitgebracht en het samenkomen van zware weersfactoren langs de noordoostkust van Noord-Amerika in 1991 liet zien die meer dan $200 miljoen aan schade veroorzaakte en golven opzweepte tot een recordhoogte van 30,7 meter voor de kust van Nova Scotia. Tegenwoordig is de term 'perfecte storm' in de algemene woordenschat terechtgekomen, die gebruikt wordt om een dynamische samenloop van gebeurtenissen te beschrijven die bij elkaar veel grotere gevolgen hebben dan welke de individuele gebeurtenissen afzonderlijk zouden veroorzaken.

Velen van ons hebben onlangs een veel hoger niveau van fysieke afzondering ervaren dan we ooit eerder hebben gekend, en voor een langdurige periode, toen de lockdowns van overheidswege tijdens de piek van de COVID-19 pandemie maar liefst een derde van de wereldbevolking troffen. Zij die echter in de uithoeken van de aarde wonen, hebben misschien weinig verschil opgemerkt. In dunbevolkte gebieden kunnen mensen een groot deel van de tijd gescheiden en ‘sociaal op afstand ’ zijn van vrienden, buren en andere familieleden.

Gezondheidsfunctionarissen hebben de opkomst van het coronavirus dat COVID-19 veroorzaakt opgespoord in de Huanan-vismarkt in Wuhan, China ̶ de grootste leverancier van de provincie Hubei van wat de Chinezen yě wèi noemen, of 'wilde smaken'. Deze omvatten geschubde miereneters, dassen, salamanders, schorpioenen, egels, slangen, vleermuizen en zelfs wolven welpjes. Hoewel het voor markten technisch illegaal is om deze exotische dieren als voedsel te verkopen, wordt het verkoopverbod niet strikt gehandhaafd en komen deze dingen vaak in de eetkommen van miljoenen terecht.

In een tijd van wijdverbreide vrees zoeken mensen naar vrede, gezondheid en veiligheid. Maar zoeken zij wel op de juiste plaats en zoeken zij de ultieme bron van ware voorspoed?