Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel “Because He is Risen, I Do Not Keep Easter” van Wallace G. Smith, verschenen in het Tomorrow's World magazine van maart-april 2016.


Moeten Christenen aandringen op het houden van een heidens feest?

Ik geloof in de verrezen Jezus Christus, Zoon van God, Redder van de mensheid. Ik geloof dat Hij na Zijn kruisiging op het Pascha drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde was – zoals Hij zei dat Hij zou zijn. Ik geloof dat Hij vervolgens werd opgewekt door Zijn Vader en hersteld werd in de glorie die Hij bij Zijn Vader had voordat de wereld er was.

Hij was het perfecte Paaslam. Hij werd ook het perfecte beweegoffer, door Zijn Vader geaccepteerd als de eerste van de eerstelingen. In Zijn opstanding zie ik de bevestiging van de belofte gedaan aan allen die Hem werkelijk volgen, dat ook zij op een dag zullen worden opgewekt om eeuwig te leven net zoals Hij nu.

Daarom vier ik geen Pasen.

Hoe kan ik een dergelijke uitspraak doen? Het kan onlogisch lijken voor degenen die Pasen zien als een vanzelfsprekende viering van de opstanding van Jezus Christus. Echter, iedere onpartijdige blik op de geschiedenis van het Paasfeest, en de gebruiken waarmee het omringd is, zal duidelijk onthullen dat de viering van Pasen van heidense oorsprong is, lang geleden geïntroduceerd als een zogenaamde christelijke eredienst naarmate gevestigde Christenen meer en meer begonnen na te laten “om te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is” (Judas 3).

De meesten die zich tegenwoordig christenen noemen zijn zich niet bewust van hoe het Christendom door de jaren heen geëvolueerd is zelfs al in de eerste eeuwen van haar bestaan. Zo zouden we bijvoorbeeld kunnen spreken over de aloude Polycarpus en Anicetus, over Polycrates en Victor, en hoe de kerken van het Oosten ernaar streefden om de praktijken van de apostelen wat betreft het vieren van het Pascha en de Dagen van Ongezuurde Broden in stand te houden. Polycrates schreef over de apostelen Filippus en Johannes en anderen die “altijd de dag vierden wanneer de mensen het zuurdesem verwijderen”, in tegenstelling tot de ontaarding van Rome en anderen die de Christelijke leer met heidense praktijken wilden vermengen. De geschiedenis van dit alles is zeker fascinerend om te lezen..

Maar geschiedenis is geen Heilige Schrift. En het is de Bijbel ‒ en het woord van Jezus Christus ‒ die mij dwingt Pasen niet te vieren. Mijn menselijke geest kan tal van redenen bedenken om de Bijbel te negeren en geen rekening te houden met wat erin staat (Jeremia 17:9 heeft hier veel over te zeggen), maar elk argument, dat ik ooit gehoord heb van anderen of voortkomt uit mijn eigen verbeelding, is altijd fundamenteel geworteld in de foutieve menselijke redenering die uiteindelijk Gods woord tegenspreekt. En de Schrift herinnert me eraan dat “De wapens van onze strijd … immers niet vleselijk [zijn], maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken. Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus,” (2 Korinthe 10:4-5). Ik kan Christus niet eren door Hem ongehoorzaam te zijn.

Als u geïnteresseerd bent om een aantal van de heidense elementen die verband houden met het vieren van Pasen, zal vrijwel elke gerenommeerde encyclopedie een geschiedenis achter de feestdag onthullen die velen als schokkend zullen ervaren. In tegenstelling tot de Bijbelse heilige Feestdagen is Pasen simpelweg van oorsprong heidens. Ondanks – of, eigenlijk in zekere zin, dankzij ‒ zijn voor-Christelijke wortels en wijdverbreide populariteit bij niet-Christenen, werd dit feest als alternatief voor het Pascha aangewend door een grote valse kerk die zichzelf gekwalificeerd vond om Gods eigen Bijbelse bevelen voor vervallen te verklaren om nieuwe leden te winnen.

Vanuit het oogpunt van de Bijbel is de keuze eenvoudig. Jezus Christus zei ons dat we nooit Gods wetten en geboden moesten overtreden ten gunste van menselijke tradities, ongeacht hoe oprecht of religieus die tradities ook zouden zijn (Markus 7:6-9). God wil duidelijk niet dat we heidense gewoonten aannemen om Hem te vereren (Deuteronomium 12:29-31; Jeremia 10:1-2).

Het kan dus tegenstrijdig lijken gezien deze populaire christelijke cultuur en praktijken, maar ik zie geen alternatief. Ik geloof hartstochtelijk in de verrezen Christus en in de kracht en waarheid van Zijn opstanding. En geloven in Christus als Heer betekent geloven in Zijn leringen, verlangen Hem te volgen en trachten Hem te gehoorzamen. Daarom vier ik geen Pasen. En u, hoop ik, ook niet.