PROFETIE KOMT TOT LEVEN

BRON: Tomorrow's World/ Nov - Dec 2001

Katholieke opleving en Protestants verval

Geruisloos - maar gestaag - laten ontwikkelingen in de wereld van de religies zien, dat bijbelse profetieën vandaag de dag tot leven komen. De meeste mensen zijn zich hiervan niet bewust; zij houden zich druk bezig met hun persoonlijke levens, terwijl om hen heen betekenisvolle religieuze tendensen gebeuren, die voorspeld waren en plaats zouden vinden, net voor de terugkomst van Jezus Christus naar deze aarde. Zonder de hulp van bijbelse profetie schieten de moderne nieuwsmedia tekort om de ware betekenis van deze tendensen te begrijpen. Wij kunnen het ons niet permitteren om deze cruciale gebeurtenissen te negeren - of er niet van op de hoogte te zijn.

KATHOLIEKE OPLEVING

Een recent Europees krantenartikel schrijft:

  • "Katholieken stromen terug naar de kerk...
  • de Katholieke kerk maakt een opleving...
  • voor het eerst in bijna veertig jaar stijgt het aantal kerkbezoekers. Parochianen van middelbare leeftijd, die naar het scheen religieuze praktijken hadden laten vallen, keren nu terug in de schoot van de kerk...
  • studenten van universiteiten schijnen God ook te vinden: 6.000 woonden een mis bij aan de universiteit van Dublin.
(The Sunday Times, 6 mei 2001) Een Ierse priester reageerde: Ik weet niet waarom dit is, maar het gebeurt... [mensen] willen iets meer dan alleen [materiele] genoegdoening van de Keltische tijger." (t.z.p.)

Dit loopt parallel met wat er in Brittannië gebeurt, waar het percentage Katholieken van de bevolking is toegenomen van 2 procent in 1700 naar 6 procent in 1900 en tegenwoordig is gestegen naar 10 procent. één schrijver haalt deze en andere cijfers aan als "bewijs" voor een oprechte Katholieke opleving". (Daily Telegraph, 1 juli 1999)

Dit volgt onmiddellijk op een recente mededeling van het Vaticaan, die de Rooms Katholieke kerk de enige ware kerk noemde en beweerde, dat de Protestantse kerken, die zich tijdens de Reformatie hebben afgescheiden, doctrinair, geestelijkonvolwaardig zijn en "geen kerken zijn, in de ware zins des woords." (BBC nieuws, 5 sept. 2000) Op het wereldtoneel wordt de Paus in toenemende mate gezien als de geestelijke woordvoerder voor de mensheid - zelfs door vele Protestanten.

Nieuwsbronnen rapporteren een andere groeiende tendens. Een recentelijk onderzoek wees uit, dat "een derde van de jonge evangelistische Christenen geloven in samenwonen voor het huwelijk." (The London Times, 5 mei 2001) Deze conclusie shockeerde Protestantse kerkleiders en openbaarde een netelig dilemma - "of zij benadrukken de bijbelse lering over seksuele moraliteit, waardoor zij riskeren, dat nog meer jonge mensen weggaan, of zij sluiten een compromis met hun traditionele lering, hetgeen de oudere generatie zal vervreemden." (t.z.p.) In tegenstelling tot de toenemende standvastige houding van de Katholieken ten opzichte van morele en theologische kwesties, heeft een rapport van de Kerk van Engeland reeds aanbevolen, dat de uitdrukking "in zonde leven" opgegeven zou moeten worden." (t.z.p.)

Een onderzoek van evangelistische jonge mensen openbaart, dat velen hetacceptabel achten om kleine artikelen te stelen en zeiden, dat het soms nodig is te liegen. Dit ontbreken van moraal bij belijdende Christenen gaat samen met de toenemende liberale leerstellingen van hun religieuze leiders. Wanneer belangrijke Protestantse denominaties hun doctrines liberaliseren om populaire denkbeelden aan te passen begint ironisch genoeg hun kerkbezoek af te nemen!

Een Britse bisschop omschreef zijn kerk als "zonder betekenis, afgestompt en zo bestuursgebonden, dat het nauwelijks denkbaar is, dat zij iemand ooit inspireert of bekeert." (The London Times, 22 dec.1998) Er is grote bezorgdheid, dat leiders van de Anglicaanse kerk alles kunnen geloven, wat zij willen. Een ander artikel licht toe, dat seculiere, materialistische en goddeloze tendensen in Engeland zo aanwijsbaar zijn, dat "missionarissen uit Zuid Amerika en Afrika koers zetten naar Brittannië om onze zielen te redden in een omkering van traditionele rollen." (The Sunday Times, 1 juli 2001)

PROTESTANTS VERVAL

Het verhaal van het Protestantse verval is hetzelfde in Amerika en andere landen. Op een recente conferentie van de Presbyteriaanse kerk brachten pogingen van liberalen, om praktiserende homoseksuelen te ordineren en de vraag of geloof in Jezus Christus nodig is voor behoud (zie Johannes 14:6; Handelingen 4:12), schokgolven teweeg in een denominatie, die lange tijd geacht werd een bolwerk van conservatieve Christelijke theologie te zijn.

Een afgevaardigde maakte de opmerking, dat "de homoseksuele en christologische debatten het vermogen van de kerken om hulp te verlenen heeft verminderd." (2001, Worldnetdaily.com) Een ander merkte op: "Dit is het einde van de kerk, zoals wij die kennen." (t.z.p.) Conservatieve leden van belangrijke denominaties hebben gedreigd te vertrekken als fundamentele leerstellingen van de Bijbel moedwillig worden verworpen.

Maar wat betekent dit alles? Wat is zo veel betekenend aan de Rooms Katholieke opleving en aan het Protestantse verval?

Eenvoudig dit --- Jezus zei aan Zijn discipelen om uit te kijken naar specifieke tekenen, die zouden aankondigen, dat Zijn terugkomst nabij was. (zie Matteüs 24; Markus 13; Lukas 21)

Religieuze misleiding speelt in die tekenen een prominente rol. De Apostel Paulus beschrijft nog twee gebeurtenissen, die vooraf gaan aan de terugkomst van Christus - een grote afvalligheid en de opkomst van een valse, maar hoogst invloedrijke, religieuze leider op het wereldtoneel.
(2 Thessalonissenzen 2:1-4)

De uitdrukking "afvalligheid" komt van het Griekse woord apostasia, wat betekent "een weloverwogen afstand doen van een vroeger praktiserend standpunt" of een ernstige rebellie tegen of een algehele verwerping van, de waarheid van de Schrift en de wetten van God.
(zie the Expositor's Commentary)

Dit is precies wat wij tegenwoordig in de wereld zien, zoals seculiere materialisme spiritualiteit vervangt en liberalisme de traditionele morele leerstellingen ondermijnt. Deze afvalligheid is ook zichtbaar in de verdorven leringen en compromitterende theologie, gepropageerd door liberale theologen.
Deze ontwikkelingen worden in talrijke profetieën over het einde van dit tijdperk beschreven. (zie 1 Timoteüs 3; 4; 2 Petrus 2:1-14)

Oudtestamentische profeten verschaffen zelfs meer bijzonderheden over afvalligheid in deze eindtijd. Jesaja waarschuwde, dat de tijd voor de volken van Israël zou komen, dat "De tyrannen van mijn volk zijn kinderen, en vrouwen overheersen het... zij maken de weg die u tot pad moest zijn, tot een doolweg." (Jesaja 3:12) Tegenwoordig bepleiten theologen, omwille van gelijkwaardigheid, de ordinatie van vrouwen; de acceptatie van homoseksualiteit; gemakkelijke echtscheiding en samenwonen, in naam van de tolerantie, ofschoon deze praktijken in strijd zijn met de Schrift.

Liberale theologen beweren, dat de bijbelse wetten, die deze praktijken verbieden, intolerant, veroordelend en ouderwets zijn.

Jeremia profeteerde: "Wee de herders, die de schapen welke Ik weid, verderven en verstrooien... die in mijn naam vals profeteren." (Jeremia 23:1, 25)

Jeremia voorspelde, dat de tijd zal komen, dat mensen zullen weigeren om te wandelen "op de oude paden." (6:16) Zij zullen liegen, stelen, moorden, overspel plegen en afgoderij beoefenen - toch beweren zij nog Gods volk te zijn. (7:8-10)

Jeremia schreef dat, vanwege de misleidende leringen van religieuze leiders "heel hun kudde verstrooid is." (10:21) Jeremia duidde zelfs uiterst nauwkeurig de tijd aan van zijn profetieën, schrijvend dat "in het laatst der dagen zult gij dat duidelijk inzien." (23:20) Deze gebeurtenissen vinden nu plaats!

Sommigen vragen zich wellicht af of de Katholieke opleving een positieve ontwikkeling is en vragen zich zelfs af of de Katholieke kerk is, wat ze zegt dat ze is - de enige ware Kerk.

Het antwoord komt boven, wanneer men haar leerstellingen vergelijkt met de Bijbel.

De Apostel Paulus schreef, dat het celibaat één van de leugens is, die aan het einde van dit tijdperk wordt gepropageerd. (1 Timoteüs 4:3) Het celibaat voor priesters en nonnen is een voorname factor in de Katholieke leerstellingen - toch verklaart de Bijbel "Het is niet goed, dat de man (of vrouw) alleen zij." (Genesis 2:18) De Apostel Petrus was getrouwd. (Mark 1:29-31; 1 Korintiërs 9:5)

Maria was niet levenslang maagd, zoals de Katholieke theologie leert, maar had meerdere kinderen, nadat Jezus geboren was. (Matteüs 12:47; 13:55-56)

De Bijbel heiligt de Sabbat (Exodus 20:8-11), die Jezus, de Apostelen en de vroege Kerk bleven respecteren (Lukas 4:16; Handelingen 17:2); toch spoort de Paus zijn kudde aan om de zondag te heiligen. (The London Times, 6 juli 1998) De lijst gaat verder.

De opleving van de Rooms Katholieken is slechts één aspect van de groteafvalligheid van de ware bijbelse lering en het is bestemd door te gaan - vooral in Europa - tot het einde van dit tijdperk. (zie Openbaring 13; 17)

Betekenisvolle religieuze tendensen ontwikkelen zich en zullen de loop van de geschiedenis in de nabije toekomst beïnvloeden. 

Profetie komt vandaag de dag tot leven in het nieuws!