PROFETIE KOMT TOT LEVEN

BRON: Tomorrow's World, november - december 2002

De wereld van vandaag wordt geconfronteerd met ernstige problemen, zoals terrorisme, etnische conflicten, verval van morele grondbeginselen en milieu vernietiging - die de toekomst van de menselijke beschaving bedreigen. Geconfronteerd met deze wereldomvattende uitdagingen zoeken religieuze leiders een gemeenschappelijke basis. Hun directe doel is om samen te werken en de demonen van geweld, oorlog, armoede, honger, sociale ongelijkheid, onrecht, materialisme en ecologische vernietiging te bestrijden. Het uiteindelijke doel van deze oecumenische inspanning is om één wereldgemeenschap op te richten, die alle kerken - en tenslotte alle religies - samenbrengen in een "cultuur van liefde", die alle kinderen van God omarmen. Dit is een edelmoedig doel. Maar zal het succesvol zijn of zal deze goedbedoelde poging tot een plotseling en onverwacht einde komen? Het lijkt verrassend, maar deze moderne oecumenische beweging - en het resultaat - werd lang geleden voorspeld in de bladzijden van Uw Bijbel. Die profetieën komen op dit moment tot leven!

De laatste tien jaar van de 20ste eeuw laten opmerkelijke ontwikkelingen zien in religieus opzicht. In 1994 tekenden Katholieke en Protestante leiders een baanbrekende overeenkomst, getiteld Protestanten en Katholieken Samen, die een nauwere samenwerking wenst op sociaal en cultureel gebied van gemeenschappelijke bezorgdheid. Een jaar later publiceerde Paus Johannes II een belangrijke encycliek,Dat Zij één mogen zijn, om het proces van "Christelijke eenheid" te promoten. In 1997 stemden vier belangrijke Amerikaanse kerkdenominaties in met volledige gemeenschappelijkheid - United Church of Christ, the Reformed Church of America, the Presbyterian Church (USA) en the Lutheran Church - waarmee een eeuwenlange afscheiding eindigde.

De meest belangrijke ontwikkeling - door sommigen de "oecumenische gebeurtenis van de eeuw" genoemd - vond wellicht in 1999 plaats, toen Lutheranen en Rooms Katholieken een historisch akkoord tekenden over de leerstelling van rechtvaardiging, exact de kwestie, die de Protestante Reformatie teweegbracht en de "eenheid" van het westerse "Christendom" verstrooide. Deze historische overeenkomst werd op 31 augustus 1999 in Augsburg, Duitsland getekend - Reformatie Dag in de Lutherse kerken - precies 482 jaar nadat Martin Luther zijn 95 Stellingen vastspijkerde op de deur van een kerk in Wittenberg, Duitsland. Het tijdschrift Christian Century verklaart, dat deze overeenkomst "een indrukwekkende stap naar de oplossing van een 16e eeuwse twist is, dat aan de basis lag van de breuk tussen de Protestanten en de Rooms Katholieke Kerk". (27 oktober 1999, pag.1, 019) Vijftien maanden later, in januari 2001, beëindigden de Lutherse en Anglicaanse kerken eeuwen van afscheiding door een verdrag te tekenen om geestelijkheid, kerken en missiewerk te delen. Deze historische overeenkomsten maken deel uit van een beweging met een breed oecumenisch draagvlak, die "opmerkelijke dialogen inspireerde en bruggen bouwde over oude kerkelijke en theologische ravijnen". (Denver Post, 1 november 1999) Die beweging leek in kracht toe te nemen toen belijdende Christenen vooruit liepen op wat zij als de 2000ste verjaardag van de geboorte van Jezus Christus beschouwden.

Paus Johannes Paulus II is een belangrijke voorloper geweest in het stimuleren van het verenigen van de "Christelijke wereld". Onder zijn bescherming is de Rooms Katholieke Kerk in gesprek met Joden en vele Protestante groepen. Hoog op de Rooms Katholieke prioriteiten lijst staat een akkoord met de Oost Orthodoxe Kerk, die over het grootste deel van Oost Europa de scepter zwaait - eens een belangrijk deel van het westerse "Christendom". In 1982 was Johannes Paulus II de eerste paus, die na de Reformatie Brittannië bezocht. In oktober 2000 ontving hij Koningin Elizabeth II in een privé audiëntie in Rome. In haar commentaar verklaarde de Koningin: "Ik vertrouw er op, dat wij vooruitgang zullen blijven boeken langs het pad, dat naar Christelijke éénheid leidt". (San Bernardino Sun, 18 oktober 2000) De Paus lichtte toe, dat "er geen terugkeer kan zijn van het oecumenische doel, dat wij voor onszelf gesteld hebben in gehoorzaamheid aan het gebod van de Heer". (BBC News, 17 oktober 2000)

In januari 2002 trad Johannes Paulus II als gastheer op in de Italiaanse stad Assisië, geboorteplaats van de Middeleeuwse monnik, bekend als St. Franciscus, voor een historische samenkomst van leiders, die de belangrijke religies van de wereld vertegenwoordigen. Tijdens het gezamenlijke gebed drong de paus er bij de religieuze leiders op aan om geweld en oorlog te verwerpen en in éénheid samen te werken om vrede te bevorderen. Ironisch genoeg publiceerde het voor leerstellingen verantwoordelijke Vaticaanse departement, aan het einde van een opmerkelijk oecumenisch decennium, een officieel document; dit verklaarde dat het Katholieke geloof de enige weg naar behoud is; dat niet-christelijke geloven "verwarrend tekort schieten" in hun godsdienstige overtuigingen; dat Protestante kerken geen "zusterkerken" zijn en dat "die ene heilige Katholieke en Apostolische Kerk [Rome] niet de zuster maar de moeder van alle afzonderlijke [Christelijke] kerken is". (Los Angeles Times, 6 september 2000)

  • Wat is er aan de hand?
  • Wat is de werkelijke betekenis van die opvallende drang naar de zogenoemde "Christelijke eenheid" en de harmonisatie van de wereldgodsdiensten?
  • Waarom vindt dit nu plaats en waar zal het naar toe leiden?

In een opmerkelijke profetie, meer dan 2.700 jaar geleden, gegeven beschrijft de profeet Jesaja het oordeel van een mysterieuze vrouw, "een dochter van Babylon... de koningin van Koninkrijken" genaamd, die in haar hart zegt "Ik ben het en er isniemand anders; ik zal niet als weduwe neerzitten en geen beroving van kinderen kennen". (Jesaja 47:1-11) In bijbelprofetie is een vrouw vaak het symbool voor een kerk. In dit geval zijn de geestelijke wortels van de vrouw verbonden met de oude gebruiken van heidens Babylon. Zij beweert, dat er niemand anders is (d.w.z. dat zij de enige ware kerk is) en dat zij zich zal inspannen om haar verloren en afgescheiden kinderen (dochters) terug te krijgen.Het is geen toeval, dat het recente document, gepubliceerd door het Vaticaan, deze zelfde opvattingen herhaalt.

In het boek Openbaring verwijst de Apostel Johannes naar deze zelfde mysterieuze vrouw, die "heerlijkheid en weelde genoten heeft" en zegt "Ik troon alskoningin, ik ben geen weduwe". (Openbaring 18:7) Johannes openbaart echter, dat deze vrouw wordt genoemd: "de grote hoer... de moeder van hoeren... met wie de koningen der aarde gehoereerd hebben, en zij, die op de aarde wonen, zijn dronken geworden van de wijn harer hoererij". (Openbaring 17:1-6) Deze sterke taal beschrijft een grote valse kerk, die dochterkerken heeft voortgebracht, die allen diepgaand betrokken zijn bij de politiek van deze wereld en valse religieuze leerstellingen over de aarde hebben verspreid. Er is slechts één kerk op aarde, die ook op zeven heuvels zit en waarop de beschrijving van deze mysterieuze vrouw van toepassing is. (zie Openbaring 17:9) Bijbelprofetie geeft aan dat deze "moederkerk" actief betrokken zal zijn in een poging om haar "dochters" terug te brengen in haar familie, net voor de terugkomst van Jezus Christus. (Zie Openbaring 17:5; 19:2)

Maar wat zal uiteindelijk de sceptische Protestanten, de behoedzame Oost Orthodoxen en leden van de andere wereldreligies overtuigen, dat de leider in Rome de enige ware dienaar van God is? De Apostel Johannes tekende op, dat een persoon "gelijk een lam" ( een leider, die bedrieglijk het Christendom belijdt) zal komen, die "grote tekenen doet, zodat het zelfs vuur uit de hemel doet nederdalen... En het verleidt hen, die op de aarde wonen, wegens de tekenen". (Openbaring 13:13-14) De Apostel Paulus noemt deze persoon "de mens der wetteloosheid", die van Satan de macht ontvangt om wonderen te verrichten, die nietsvermoedende mensen overtuigen om leugens te geloven en leiden naar een afval van Bijbelse waarheid. (2 Tessalonicenzen 1-12) Paulus duidt uiterst nauwkeurig aan, dat deze gebeurtenissen net vóór de Tweede Komst van Jezus Christus zullen gebeuren.

Vele profetieën openbaren, dat deze grote religieuze leider en het systeem, dat hij leidt, plotseling ineen zal storten en wordt vernietigd wanneer Christus terugkomt. (Openbaring 17:16; 18:8, 16-17; 19:20) De Bijbel openbaart, dat menselijke inspanningen om belijdende Christenen te verenigen en de religies van de wereld te harmoniseren, de mensheid in een valstrik leidt, die uiteindelijk zal mislukken. Wij moeten wereldgebeurtenissen gadeslaan en de waarheid van Gods Woord zoeken (2 Tessalonicenzen 2:13-15), omdat oude profetieën vandaag tot leven komen!