PROFETIE KOMT TOT LEVEN

BRON: Tomorrow's World, September - October 2005

Vele bijbelprofetieën beschrijven specifieke gebeurtenissen, die op het wereldtoneel zullen verschijnen naarmate het einde van het tijdperk nadert - de periode net voordat Jezus Christus naar deze aarde terugkeert om Gods Koninkrijk te vestigen. Jezus zei aan Zijn discipelen naar deze gebeurtenissen uit te kijken, opdat zij zouden herkennen dat Zijn terugkomst nabij was. (Matteüs 24:32-44) Alhoewel velen onwillig zijn om het te geloven, komen oude bijbelprofetieën nu tot leven - vlak voor onze ogen!

Ernstige Voorspellingen

De Apostel Paulus vermeldt specifieke tekenen, die het einde van het tijdperk zullen kernmerken: "In de laatste dagen zullen zware tijden komen: want de mensenzullen zelfzuchtig zijn, geldgierig, pochers, vermetel..... liefdeloos..... met meer liefde voor genot dan voor God". (2 Timoteüs 3:1-5) De Apostel Petrus waarschuwde dat: "Ook onder u valse leraars zullen komen..... hun hart is volleerd in hebzucht; kinderen der vervloeking zijn zij. Doordat zij de rechte weg verlaten hebben, zijn zij verdwaald". (2 Petrus 2:1, 14-15)

De Tien Geboden veroordelen hebzucht. (Exodus 20:17) Salomo waarschuwde, dat kwaadaardige mensen "hunkeren naar onrechtmatige winst". (Spreuken 1:10-19) Jezus berispte religieuze leiders voor hypocrisie, afpersing en tomeloze hebzucht. (Matteüs 23:25) De profeten protesteerden fel tegen egoïstische materialistische aanwinsten: "Wee hun die ongerechtigheid bedenken..... Begeren zij akkers, zij roven die, en huizen, zij nemen die. Daarom, zo zegt de HERE, zie Ik ga tegen dit geslachteen kwaad bedenken". (Micha 2:1-3) De profeet Amos waarschuwde de Israëlieten in een profetie, die toen en nu van toepassing is, dat vanwege hun ongeremde hebzucht, goddeloos materialisme en uitbuiting van de minder fortuinlijken: "Dan zal Ik het winterhuis tegelijk met het zomerhuis neerslaan en de ivoren huizen zullen te gronde gaan, ja vele huizen zullen hun einde vinden". (Amos 2:6-7; 3:1, 14-15) Amos waarschuwde Israëlitische leiders, die in overvloedige praal leefden, terwijl vele anderen van veel minder leefden: "Voorwaar, zie, dagen zullen over u komen, dat Hij [God] u zal optrekken met vishaken..... en Israël zal voorzeker in ballingschap wegtrekken". (Amos 4:1-3; 5:27; 6:7; 7:11, 17) De Bijbel openbaart, dat God in het verleden streng optrad tegen de goddeloze en hebzuchtige en zo in de toekomst opnieuw zal doen!

Moderne Dilemma's 

In het licht van deze profetieën is het ontnuchterend om de sociale tendensen te bekijken in Amerika, Brittannië en andere landen, waarvan de inwoners afstammen van het oude Israël. Onderzoek geeft aan, dat 70 tot 90 procent van de Amerikanen hun samenleving als "te materialistisch" beschouwen en denken dat dit een "serieus sociaal probleem" is. (Christian Century, [Christelijke Eeuw], 3 maart 1993, pag. 238) Gastheer van een praatprogramma, Jim Bohannon beschrijft Amerikanen als "egocentrisch..... volledig in beslag genomen door individualisme en moreel liberalisme" en geheel in beslag genomen door "een nationale obsessie voor materialisme en het verwerven van geld". (America in Crisis, [Amerika in Crisis], Bohannon, pag. 45-48) Hij schrijft: "Geen enkele evaluatie van wat er verkeerd is tegenwoordig in Amerika zou compleet zijn zonder te kijken naar hebzucht..... de samenleving van nu lijkt hebzucht te verheffen tot een kunstvorm en geeft het een stempel van goedkeuring" en dat wij in de "hebzuchtige jaren 80" leerden dat "hebzucht goed is". (ibid., pag. 45, 61) Bohannon ziet tegenwoordig de ongebreidelde consumptiementaliteit, het "kopen-tot-je-erbij-neervalt" syndroom, de verering van de marktplaats..... en de verering van de almachtige dollar" alsbelangrijke problemen in Amerika. (ibid., pag. 24, 150)

De Amerikaanse cultuur heeft zich over de wereld verspreid. Amerikaanse muziek, films en televisie promoten voortdurend consumentenproducten en de filosofie, dat eindeloze consumptie geluk brengt - en heeft "een naar geld geneigde jeugdcultuur voortgebracht, die om onmiddellijke genoegdoening vraagt en het goed doet op audiovisuele bombardering". (Why do People Hate America?, [Waarom Haten Mensen Amerika?], Sadar & Davies, pag. 125) Volgens sommigen "lijkt deze wereldprojectie van Amerikaanse invloed..... de 'McDonaldnisering' van de samenleving..... een virus, een bijzonder ziekelijke..... die zichzelf in de rest van de wereld voortplant..... en het culturele lichaam van andere landen infecteert". (ibid., pag. 117-118) De globalisering van hebzuchtige, egoïstische consumptie afkomstig van Amerika en andere welvarende landen brengt veel vijandigheid in de wereld, omdat het traditionele waarden en culturen ondermijnt en vernietigt.

Cultuurhistoricus Morris Berman beschrijft een andere zorgwekkende ontwikkeling: toenemende ongelijkheid, waardoor de rijken voortdurend rijker worden, terwijl de armen armer worden. Berman merkt op, dat wij in de afgelopen tientallen jaren "een ongekende herverdeling van inkomen naar de rijken zien. In termen van ongelijkheid in rijkdom leiden de Verenigde Staten alle andere belangrijke industriële landen". (The Twilight of American Culture, [De Schemering van de Amerikaanse Cultuur], pag. 21) Sommige salarissen van leidinggevend personeel zijn nu meer dan 400 keer het loon van hun bedrijfsmedewerkers. Eens respectabele financiële instellingen maken nu agressief jacht op het opkopen van bedrijven en vijandige overnames van bedrijven; steken aanzienlijke bedragen in eigen zak, zoals leidinggevenden, die met miljoenen dollars er van door gaan - terwijl duizenden werknemers hun banen en hun inkomens verliezen. (House of Morgan, [ Het Huis van Morgan], Chernow, pag. 690-709) Veel vorsten, dictators en politieke leiders in ontwikkelingslanden wentelen zich in luxe, terwijl hun landgenoten worstelen in armoede. Scherpzinnige waarnemers realiseren zich, dat de buitensporige opeenstapeling van rijkdom in minder handen een wereldwijd fenomeen is en dat "dit soort ongelijkheid uiteindelijk de hele sociale cultuur kan vernietigen". (Berman, pag. 25-28) Berman ziet een ingrijpend "structureel beslissend moment" komen "ergens in de 21ste eeuw" (ibid., pag. 32) - de tijd waarin wij leven!

Vele historici brengen naar voren, dat deze zelfde sociale en economische trends naar voren kwamen tijdens het verval van het Romeinse Rijk en in de tanende jaren van andere machtige staten. Vroegere schrijvers vermeldden, dat "hebzucht en genotzucht..... in beslag genomen zijn door luxe" en gepaard met moreel verval, bijdroegen aan het ter ziele gaan van het eens machtige Romeinse Rijk. (Black, pag. 160) Historici Will en Ariel Durant zagen een terugkerend patroon in de vermeerdering en herverdeling van rijkdom. Rijkdom wordt samengetrokken in de handen van enkelingen; wanneer de massa arme mensen de situatie niet langer dulden wordt rijkdom herverdeeld, of door vreedzame middelen - wetgeving of verordening - of door gewelddadige revolutie. De Durants merken op dat "de kloof tussen de rijksten en de armsten nu groter is dan op welk moment sinds keizerlijk plutocratisch Rome" en bespeurden dat een rechtzetting spoedig zou komen. (The Lessons of History, [De Lessen van de Geschiedenis, Durant, pag. 55) Een meer verontrustende vaststelling komt van de Franse econoom Jacques Attali. Hij ziet in de komende jaren een groeiende verbitterde en lichtgeraakte scheidslijn tussen een toenemende rijke kern en toenemende verarmden aan de rand van de samenleving en dat de verarmden in de samenleving uiteindelijk opstaan tegen de rijke kern "in een oorlog, zoals niemand het in moderne tijden heeft gezien". (Millennium, Attali, pag. 14-15)

Economen lijken te vertrouwen op de "onzichtbare hand", voorondersteld door econoom Adam Smith uit de 18e eeuw. Zij veronderstellen, dat menselijk verstand wereldmarkten zal regelen. Historici zien de ongebalanceerde vermeerdering van rijkdom en hopen op een vredige herverdeling als maatschappelijke machten een verandering tot stand brengen. De Bijbel openbaart echter, dat de huidige tendensen zich naar een heel ander resultaat zullen ontwikkelen. Bijbelprofetie openbaart, dat God zal toelaten dat onze egoïstische, van consumeren vervulde, materialistische samenlevingen de betreurenswaardige gevolgen oogsten van wat zij hebben gezaaid. (Jeremia 2:17-19) Dan zal Jezus Christus terugkeren en met een "sterke hand" ingrijpen (Psalm 136:12; Openbaring 11:17) om economische rechtvaardigheid te herstellen en een einde te maken aan egoïsme en hebzucht. Wanneer wij de huidige globalisering van hebzucht zien kunnen wij weten dat bijbelprofetie tot leven komt!