Meer dan 400 sekten en denominaties noemen zichzelf Christelijk – maar zij hebben allemaal enige elementaire, dikwijls fundamentele verschillen.

Zou Jezus Christus de organisaties herkennen die Zijn naam tegenwoordig gebruiken?

Hoe kunt u er zeker van zijn wat een ware Christen zou moeten zijn?


Heeft u ooit een ware christen ontmoet? Heeft u ooit een kerk vol ware Christenen bezocht? Bent u daar zeker van? Wat maakt een persoon werkelijk tot Christen?

Amerika noemt zichzelf een Christelijke natie. We drukken zelfs de woorden “In God we Trust” [Op God vertrouwen wij] op onze munten. In vele westerse landen is het Christendom de officiële staatsgodsdienst.

Toch zijn er in onze wanordelijke, verwarde wereld meer dan 400 sekten en denominaties, die zichzelf Christelijk noemen. Zij hebben allemaal enigszins verschillende overtuigingen en praktijken. Niettemin is elk van deze vernoemd naar Jezus Christus! Deels hierom spotten vele niet-Christenen met het idee dat het Christendom rechtstreeks geïnspireerd is door God.

En dat verwondert niet, want veel grote oorlogen in de moderne geschiedenis zijn begonnen door belijdende Christelijke naties. En de statistieken tonen aan dat het aantal verkrachtingen, berovingen en moorden in vele zogenaamd Christelijke naties in het westen de afgelopen tientallen jaren omhooggeschoten is.

Waarom?

Kan het zijn dat zij niet werkelijk begrijpen waar het in het Christendom om gaat? Kan het zijn dat, hoewel miljoenen sterk betrokken zijn bij het kerkelijke leven, zij de heldere, duidelijke leerstellingen van Christus niet werkelijk begrijpen – of er naar leven?

De filosoof Sören Kierkegaard, schreef in zijn Attack Upon Christendom [Aanval op het Christendom]: “Het Christendom van het Nieuwe Testament bestaat eenvoudig niet. Miljoenen mensen hebben door de eeuwen heen God geleidelijk aan het Christendom afhandig gemaakt en zijn er in geslaagd om van het Christendom precies het tegenovergestelde te maken van wat het in het Nieuwe Testament is” (pp. 32-33).

Waarom zou hij dit zeggen? Een deel van het antwoord ligt in het feit, dat de grootste en meest bloedige oorlogen in de hele menselijke geschiedenis hoofdzakelijk in Europa zijn gevoerd – het hart van de westerse ‘Christelijke’ samenleving. In feite heeft de belijdende Christelijke kerk gedurende de middeleeuwen rechtstreeks aangezet tot een serie heilige oorlogen, de kruistochten genoemd,

Hier volgt één beschrijving van de vermeende zegeningen, die ‘Christenen’ verleenden aan de moorddadige en bloeddorstige activiteiten van de kruisvaarders: “De ridder, die zich aansloot bij de Kruistochten kon aldus de agressieve kant van zijn persoon uitleven - onder de bescherming en op bevel van de kerk; en zodoende zou hij ook verkrijgen, wat de geestelijke kant van zijn aard vurig zocht - een volmaakt behoud en vergeving van zonden. Hij kon de hele dag slachten totdat hij enkeldiep in het bloed waadde en dan bij het vallen van de avond snikkend van grote vreugde knielen bij het altaar van het Graf - want was hij niet rood van de wijnpers van de Heer?” (“Crusades” [Kruistochten], Encyclopaedia Britannica, 11e ed.).

Waren deze mannen ware volgelingen van de nederige timmerman van Nazareth die zei: “… Heb uw vijanden lief …” (Mattheüs 5:44)?

Denk er echter aan dat deze mannen zich noemden naar de naam van Christus – Christenen. Het schijnt dat bijna alle westerse religies, filosofieën en sekten beslist de naam van Christus aan hun eigen ideeën, leringen en praktijken willen hechten. In de oudheid gaven de heidenen tenminste hun verering van verschillende goden en demonische geesten van hun eigen keuze open en eerlijk toe.

De naam van Christus wordt dikwijls misbruikt

Sinds het leven, de dood en opstanding van de Zoon van God heeft een grote misleiding ervoor gezorgd dat de naam van Christus werd verbonden aan elke vorm van goddeloze, heidense, ontaarde filosofie van de mens die naar voren is gekomen. Het klinkt misschien schokkend, maar het feit, dat vele kerken, leerstellingen, denkbeelden en praktijken van mensen Christelijk worden worden genoemd, bewijst absoluut niets!

Is Christus gestart met deze denkbeelden en instituten? Zijn deze volgens Zijn onderwijs en Zijn voorbeeld?

Hoe kunt u dat weten?

De almachtige God inspireerde de apostel Johannes om de duivel te beschrijven als: “… de oude slang, die duivel en satan genoemd wordt, die de hele wereld misleidt …” (Openbaring 12:9). Verder beschrijft God In Openbaring 20:1-3 hoe Satan spoedig opgesloten zal worden “… opdat hij de volken niet meer zou misleiden …”.

Deze geïnspireerde verzen laten duidelijk zien dat de meeste mensen en volken door Satan de duivel zijn misleid en bedrogen! Eerlijk gezegd is dit de sleutel, die uitlegt waarom er zo vele duidelijke tegenstellingen zijn in onze zogenaamde Christelijke samenleving. Het laat zien waarom deze wereld zo in de war is over de juiste betekenis van het woord Christelijk. Het laat zien dat onze beschaving Christus niet gevolgd heeft, maar onder Satans verwarrende invloed misleid werd vele verschillende wegen in te slaan!

Vreemd genoeg, maar tenminste eerlijk, hebben sommige bekende religieuze leiders en wetenschappers in deze wereld erkend dat ons traditionele Christendom zelfs niet serieus getracht heeft het letterlijke onderwijs en voorbeeld van Jezus Christus te volgen – toch de veronderstelde Stichter ervan!

Let ook op dit veelzeggende en zelfs schokkende citaat van de hooggewaardeerde historicus Will Durant:

Het Christendom heeft het heidendom niet vernietigd; het heeft het geadopteerd. De stervende Griekse geest is verhuisd en weer tot leven gekomen in de theologie en liturgie van de kerk; de Griekse taal, die vele eeuwen over de filosofie geregeerd had, werd het voertuig van Christelijke literatuur en ritueel; de Griekse mysteriën werden doorgegeven aan het indrukwekkende mysterie van de mis. Andere heidense culturen droegen bij tot het syncretistische [versmelting zonder een echte eenheid te worden] resultaat. Uit Egypte kwamen de denkbeelden van een goddelijke drie-eenheid... en een persoonlijke onsterfelijkheid van beloning en straf; uit Egypte de verering van de Moeder en Kind; en de mystieke theosofie, die tot Neoplatonisme en Gnosticisme leidde en de Christelijke geloofsbelijdenis deed vervagen; daar zou ook het Christelijke kloosterleven zijn voorbeelden en oorsprong vinden. Uit Frygië kwam de verering van de Grote Moeder; uit Syrië het opstandingsdrama van Adonis; uit Thracië wellicht de Dionysuscultus, de stervende en verlossende god…. Het Mithraïsche ritueel leek zo veel op het eucharistische offer van de Mis dat Christelijke vaderen de duivel beschuldigden van het bedenken van deze gelijkenissen om zwakke geesten te misleiden. Het Christendom was de laatste schepping van de oude heidense wereld... [De eucharistie] was een voorstelling, die allang door de tijd geheiligd was; de heidense geest had geen scholing nodig om deze te accepteren; door het ‘mysterie van de mis’ vorm te geven werd het Christendom de laatste en grootste van de mysteriereligies”. (The Story of Civilization [De geschiedenis van de beschaving], pp. 595, 599).

Deze bekende historicus erkent duidelijk dat kerkleiders niet het leven van Jezus en Zijn onderwijzing tot standaard namen voor hun zogenaamde Christelijke kerken!

Vraag u eerlijk af: welke andere ware standaard zou er kunnen zijn?

Verscheidene jaren geleden werd evangelist Billy Graham aangehaald met zijn uitspraak dat, hoewel vele Amerikanen geloven dat er een God bestaat, de meeste “het ware christendom, het judaïsme of de islam niet aanvaard hebben. Zij geloven de Bijbel, maar zij lezen of gehoorzamen deze niet” (U.S. News & World Report, 4 april 1994). Ditzelfde artikel citeert de bekende enquêteur George Gallup Jr., die zei dat Amerika “een natie van Bijbelse analfabeten is ... het heel vreemde feit doet zich voor, dat de meeste Amerikanen niet weten wat zij geloven of waarom.

Deze verklaring van Dr. Gallup legt één van de belangrijkste redenen uit waarom Satan zo succesvol is geweest in het misleiden van de grote meerderheid, zelfs van degenen, die het Christendom belijden! Namelijk dat deze belijdende Christenen ‘… niet weten wat zij geloven of waarom’!

Zij bestuderen of begrijpen de Bijbel niet echt. Zij hebben slechts vage denkbeelden van wat zij denken dat de Bijbel zegt. Andere religieuze opiniepeilingen hebben laten zien dat de meeste Amerikanen zelfs niet in staat zijn om meer dan een of twee van de vier evangeliën te noemen – laat staan deze te begrijpen. Een opiniepeiling door de Barna Research groep, gedaan in april 2015, vond dat terwijl 62 procent van de Amerikaanse volwassenen zegt dat zij een persoonlijke belofte van toewijding aan Jezus Christus hebben gedaan, die vandaag nog steeds belangrijk is voor hun leven, slechts 46 procent er zeker van is dat Hij een leven zonder zonde geleid heeft toen Hij op aarde was.

Inderdaad, behalve een vage, sentimentele herinnering van het Onze Vader of van Psalm 23, is de Bijbel werkelijk een mysterieboek – zelfs voor de meeste kerkgangers. Jezus zei: “ Er staat geschreven dat de mens van brood alleen niet zal leven, maar van elk woord van God” (Lukas 4:4). Hoe kan iemand bij “elk woord” van de Bijbel leven en toch niet weten wat de Bijbel zegt!

De Bijbel voorziet echter in de fundamentele kennis, waarop het ware Christendom is gebouwd. Want tenzij iemand bewijst – tot zijn eigen tevredenheid – dat de Bijbel Gods geïnspireerde openbaring aan de mensheid is, hij is verdwaald in de mist. Maar tegenwoordig volgen de meeste mensen de stem van hun eigen geweten zonder Bijbels begrip van religieuze zaken. Mensen vormen gaandeweg hun eigen religieuze ideeën en opvattingen.

Als resultaat ontstaat er totale verwarring. Zo voel ík het zullen sommigen zeggen of zo kijk ik ernaar. Hoe u en ik ernaar kijken mag interessante koffiepraat zijn, maar wat werkelijk telt is: Hoe kijkt God ernaar”?

Zijn denominaties Christelijk, omdat zij goede werken doen?

Het lijdt geen twijfel dat er goede werken worden gedaan door een breed scala van religieuze organisaties. Als mensen hun naaste goed behandelen, ervaren zij en degenen om hen heen zegeningen. Sprekend over de geestelijke wetten en principes van de Bijbel zei Jezus: “… de woorden die Ik tot u gesproken spreek, zijn geest en zijn leven” (Johannes 6:63). Met andere woorden, deze geïnspireerde woorden beschrijven intrinsieke waarden en krachten, die in vele gevallen automatisch werken – net als de wet van de zwaartekracht. Als een persoon goed is voor anderen en hen met liefde en vriendelijkheid bejegent, heeft het bijna automatisch tot gevolg dat hij op een of andere manier gezegend zal worden. Dit principe is van kracht, wat iemands religie ook mag zijn.

Activiteiten op zich zelf echter, zoals persoonlijk hulpvaardig en liefdevol zijn – of het doen van goede werken in een of andere gezamenlijke inspanning – kwalificeren mensen op geen enkele manier voor eeuwig leven in het Koninkrijk van God. Mededienaren van Christus hebben mij meer dan eens verteld dat Thaise boeddhisten tot de meest liefhebbende, vrijgevige en religieus toegewijde mensen behoren, die zij ooit gekend hebben. Velen geven blijk van een persoonlijke warmte, gratie, hartelijkheid en geest van dienstbaarheid die in de kerkelijke wereld zelfs zelden gezien wordt – ondanks de algemene verderfelijkheid van hun valse religie, die de ware Verlosser van de hele mensheid, Jezus Christus, verwerpt. Vele traditioneel Christelijke organisaties van vandaag – evenals seculiere [niet-kerkelijke] organisaties – verdienen eveneens lof voor hun dienstbaarheid en liefdadigheid voor de behoeftigen of minder bevoorrechten. Maar als deze zelfde groepen Gods wetten en de totale levenswijze, die Christus openbaarde, verwerpen, wat zal dan het einde van hun goede werken zijn?

Het punt is dat, historisch gezien, deze mensen misschien de ene dag goede werken doen en de dag daarna hun lange messen of geweren tevoorschijn halen en hun naaste afslachten! Zonder werkelijk de ware God te kennen of te vrezen – en geleid te worden door Zijn Geest – hebben zij niet het vermogen om consequent te leven zoals Christenen zouden moeten leven.

Jezus Christus zei: “Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt” (Mattheüs 7:21-23). En Christus sprak verder over degenen die Hem vergeefs vereren: “Maar tevergeefs eren zij Mij door leringen te onderwijzen die geboden van mensen zijn. Want terwijl u het gebod van God nalaat, houdt u zich aan de overlevering van de mensen …” (Markus 7:7-8).

Hoewel dus het doen van goede werken een wezenlijk deel uitmaakt van het Christendom, is er veel meer. Het is zeker ook nodig dat we werken aan de ontwikkeling van zachtmoedigheid, vriendelijkheid en dienstbaarheid aan anderen. Maar wij moeten ook – in de meest daadwerkelijke betekenis – overwonnen worden door God. Wij moeten ons realiseren, dat onze eigen rechtvaardigheid eenvoudig ontoereikend is (Jesaja 64:6; Romeinen 3:23); wij moeten in totale overgave Gods wil in elke fase en elk aspect van ons leven doen – niet alleen door goede werken. Wij moeten Zijn tien geboden gehoorzamen (Mattheüs 19:17), de dagen, die Hij geheiligd heeft, heilig houden (Exodus 20:8) en Jezus Christus Zijn leven volledig in ons laten leven door Zijn heilige Geest (vgl. Galaten 2:20), want wij moeten ons nu feitelijk voorbereiden om koningen en priesters te worden in de spoedig komende wereldregering van Christus (1 Korinthe 6:2-3; Openbaring 5:9-10). Christus en de Vader moeten weten waar wij staan. Wij moeten constante gehoorzaamheid en een oprecht goed karakter laten zien - een oprechte houding vol overgave – om geschikt te zijn Christus in Zijn komende Koninkrijk te assisteren!

De belangrijkste Christelijke denominaties hebben door de geschiedenis heen deze waarheden niet werkelijk onderwezen en zij hebben Gods ontzagwekkend plan en doel voor de mensheid niet uitgelegd. Zij hebben hun volgelingen niet actief voorbereid om koningen en priesters te worden in de spoedig komende regering van God die onder Jezus Christus op deze aarde gevestigd zal worden (Openbaring 2:26-27). Zij hebben de Bijbelse profetische waarschuwingen over de gebeurtenissen in de eindtijd, die onze volken zo ontzettend nodig moeten horen, niet gepredikt. In feite hebben de meeste van hen praktisch geen begrip van het wezenlijke vierde deel van de Bijbel dat aan profetie gewijd is – zij hebben er dus zelden iets over te zeggen. Om al deze redenen doen deze belangrijke denominaties dus niet het werk van God en zijn niet bezig hun mensen op het Koninkrijk van God voor te bereiden.

Lees dus (en herlees zorgvuldig) dit belangrijke boekje – om te kunnen begrijpen wat waar Christendom werkelijk betekent!

Een geplande misleiding

Het is een feit, dat waar Christendom – en ware Christenen – echt bestaan. Maar zij zijn moeilijker te vinden dan u zou denken. Als u wilt onderzoeken wat de Bijbel onderwijst, zult u ontdekken waarom er zo weinig ware Christenen zijn.

Laat mij het uitleggen. Jezus zei: “Want velen zullen komen onder Mijn Naam en zeggen: Ik ben de Christus; en zij zullen velen misleiden” (Mattheüs 24:5). Ziet u dat deze mensen niet komen in hun eigen naam! Vele mensen denken onjuist dat deze verzen naar een groot aantal valse messiassen verwijzen, die elk beweren dat zij persoonlijk de ware Christus zijn. Sommige misleide mannen hebben in feite zulke godslasterlijke beweringen gedaan. Een bekend voorbeeld is David Koresh, die in 1993 in het belegerde kamp in Waco stierf. De Koreaanse evangelist Sun Myung Moon overtuigde tijdens zijn leven vele duizenden ervan dat hij de Messias was. Door de geschiedenis heen hebben verschillende misleide mannen deze titel en rol op zichzelf toegepast.

Maar gezond verstand zou ons moeten zeggen dat dit een verkeerde interpretatie van de Bijbel is. Denk er aan dat de Bijbel zegt “velen zullen komen», en «zij zullen velen misleiden”. Het is een feit dat er niet velen zijn die persoonlijk hebben beweerd Christus te zijn. En er zijn zeker niet velen die – misleid – binnengehaald zijn door hen. Koresh en Moon hebben slechts enkelen om de tuin geleid. Zij hebben beslist geen ettelijke miljoenen mensen zover gekregen te geloven dat zij persoonlijk de Messias waren!

Wat is dan het antwoord? Vergist Jezus zich met deze bewering? Helemaal niet. De juiste interpretatie van Mattheüs 24:5 is dat vele mensen zouden komen en beweren dat Jezus Christus de Messias was – maar dat zij “velen … [zouden] misleiden” door al wat Christus onderwees en waar Hij voor stond te ondermijnen, te verdraaien en te misbruiken.

Deze valse profeten komen dus in Jezus’ naam en vertellen de mensen dat Hij de Christus is. Gebruikmakend van Zijn naam gaan zij vervolgens hun eigen valse religieuze denkbeelden en filosofieën onder de vlag van Christendom aanpraten!

Enige van deze valse profeten gaan zover dat zij zich titels aanmeten die alleen rechtmatig aan Jezus Christus Zelf toebehoren. Zij stellen hun eigen profetieën samen en laten deze doorgaan voor goddelijk geïnspireerd of geopenbaard door een engel. Sommigen trachten hun eigen geschriften tot bijna het niveau van de Bijbel te verheffen – al die tijd bedrieglijk bewerend dat hun profetieën en hun gezag van Christus stammen. In de naam van Christendom drijven zij mensen steeds verder weg van de ware Jezus Christus van de Bijbel.

Ziet u, als mensen slim genoeg zijn, kunnen zij de term Christelijk op bijna alles toepassen. Zij kunnen een denkbeeld of filosofie in mooie religieus klinkende zinnen verpakken en deze anderen laten geloven.

Maar er is meer dan dit alleen. Want achter misleide mannen en vrouwen staat een machtig geestelijk wezen dat Satan de duivel wordt genoemd. Voorheen een uitermate wijze en mooie cherub of engel (Ezechiël 28:12-15) is hij nu duivels knap en nog steeds zeer aanlokkelijk en onweerstaanbaar in zijn aantrekkingskracht op nietsvermoedende personen (vgl. 2 Korinthe 11:14).

God noemt Satan “… de aanvoerder van de macht in de lucht, van de geest die nu werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid” (Efeze 2:2). Verder wordt Satan in Openbaring 12:9 beschreven als “… de grote draak … namelijk de oude slang, die duivel en satan genoemd wordt, die de hele wereld misleidt …”.

Als Satan dus “nu werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid” en als hij “de hele wereld misleidt”, dan zijn kennelijk miljarden mensen door hem bedrogen!

Het punt is dat onder de onzichtbare maar machtige invloed van Satan allerlei ideeën als Christelijk worden gepresenteerd, die helemaal niet Christelijk zijn. Sommige komen rechtstreeks uit het heidendom voort. Verder zijn de duidelijke, eenvoudige leringen van Jezus Christus over een levenswijze praktisch bedolven onder een lawine van vreemde geloofsovertuigingen, leerstellingen en liturgie.

Jesse Lyman Hurlbut maakt in zijn handboek The Story of the Christian Church [De Geschiedenis van de Christelijke Kerk] deze treffende opmerking:

“Wij noemen de laatste generatie van de eerste eeuw, van 68 tot 100 n. Chr., ‘Het Tijdperk van Schaduwen’, deels omdat de triestheid van vervolging boven de kerk hing, maar meer speciaal omdat dit van alle perioden in de geschiedenis de periode is van welke wij het minst afweten. Wij hebben niet langer het heldere licht van het Boek Handelingen om ons te leiden; en niet één schrijver van die periode heeft die lege ruimte in de geschiedenis opgevuld. Wij zouden graag willen lezen over het latere werk door helpers van St. Paulus als Timotheüs, Apollos en Titus, maar deze allen en andere vrienden van St. Paulus verdwijnen bij zijn dood uit de verslagen. Na het leven van St. Paulus is hangt vijftig jaar lang een sluier over de kerk, waar wij vergeefs doorheen proberen te kijken; en wanneer deze ten slotte rond 120 n. Chr. weggenomen wordt met de geschriften van de eerste kerkvaders, vinden wij een kerk die in vele opzichten zeer verschilt met die uit de tijd van St. Petrus en St. Paulus” (1970, pag. 33).

In bovenstaand citaat erkent deze traditioneel protestante schrijver dat de belijdende Christelijke Kerk heel anders werd na de dood van de originele apostelen. Waarom? Wie heeft iemand – wie dan ook – de autoriteit verleend om de geloofsovertuigingen en praktijken van de Kerk te veranderen? Of namen misleide mensen het gewoon op zich om deze diepgaande veranderingen aan te brengen?

Wat Jezus werkelijk onderwees

Om te begrijpen hoe de uiteenlopende kerken zo verschillend van elkaar zijn geworden, moeten wij terugkeren naar de bron van het Christendom – Jezus Christus. Als iemand weet wat waar Christendom is, dan is het zeker Christus Zelf!

Als een jonge jood in Israël werd Jezus opgevoed de tien geboden te houden. Hij hield Gods wekelijkse Sabbat en de jaarlijkse heilige dagen, die God aan het oude Israël had geopenbaard. Bijbelgeleerden lijken deze simpele feiten gemakkelijk te vergeten, te verdoezelen of te doen alsof deze er niet toe doen.

Maar zoals wij zullen zien maakt het feit dat Christus Gods wetten hield een reusachtig verschil. En degenen die anders beweren doen dat met groot gevaar voor hun eeuwige leven!

Luister!

Een jonge man vroeg aan Jezus: “… Goede Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te hebben?” Christus antwoordde: “… wilt u tot het leven ingaan, neem dan de geboden in acht.” De jonge man vroeg toen: “… Welke? …”. En Jezus antwoordde: “… U zult niet doden; u zult geen overspel plegen; u zult niet stelen; u zult geen vals getuigenis afleggen; eer uw vader en moeder; en: u zult uw naaste liefhebben als uzelf” (Mattheüs 19:16-19).

Dus Jezus onderwees duidelijk dat de weg naar eeuwig leven het gehoorzamen van God was door Zijn tien geboden te houden!

In Zijn bergrede maakte Jezus herhaaldelijk de tien geboden groter. Hij zei: “Wie dan een van deze geringste geboden afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen” (Mattheüs 5:19).

Een nauwkeurige studie laat zien dat Jezus allesbehalve deze geboden afschafte, maar deze zelfs meer bindend maakte. Christus openbaarde dat zij een geestelijke wet vormden, inclusief de letterlijke voorschriften die God aan het oude Israël had gegeven, maar met een veel grotere reikwijdte. Hij onderwees, dat Zijn volgelingen niet alleen moesten afzien van het plegen van doodslag, maar dat zij zelfs de geest van moord niet moesten koesteren – verkeerde boosheid, haat en woede – in hun harten (Mattheüs 5:21-22).

Hij ging verder en liet zien dat een ware Christen nooit overspel moest bedrijven, maar dat “… al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel met haar gepleegd heeft” (v. 28). Zelfs de geest of houding van overspel breekt dus Gods grote geestelijke wet, de tien geboden. En wie, vraag ik u, bezat de autoriteit om deze duidelijke instructie af te schaffen?

De wet van de vrijheid

Stelt u zich eens voor! Als de hele wereld zou beginnen bij de tien geboden te leven – zoals door Jezus Christus uitgelegd – dan zouden wij geen criminaliteit, moord, overspel, geen gebroken gezinnen, geen ontheemde kinderen en geen oorlogen hebben! Het intense gevoel van stabiliteit, vrede en veiligheid dat de wereld dan zou vervullen, zou op allerlei manieren een onmiskenbaar genezend effect hebben. Het voorkomen van depressies en geestelijke ziekten zou buitengewoon verminderen. Zelfs de hoeveelheid fysieke ziekten en lichamelijk lijden zou dalen, omdat geesteshoudingen onze fysieke gezondheid beïnvloeden.

Gehoorzaamheid aan Gods wet bevrijdt ons van schadelijk gedrag. De apostel Jakobus noemde het “de wet van de vrijheid”. Hij schreef: “Immers, Hij Die gezegd heeft: U zult geen overspel plegen, heeft ook gezegd: U zult niet doodslaan. Als u dan geen overspel bedrijft, maar wel doodslaat, bent u toch een wetsovertreder geworden. Spreek zó en handel zó als mensen die geoordeeld zullen worden door de wet van de vrijheid” (Jakobus 2:10-12).

Deze nieuwtestamentische apostel werd dus geïnspireerd om ons aan te moedigen Gods wet te houden – samengevat in de tien geboden. Hij zei ook dat als wij alleen een deel van die wet gehoorzamen, terwijl wij andere delen niet gehoorzamen, wij “… door de wet ontmaskerd worden als overtreders” (v. 9). De tien geboden werden dus niet afgeschaft of aan het kruis genageld – anders konden ze niemand ergens voor veroordelen!

Gods prachtige “wet van vrijheid”, zoals deze door Christus groter gemaakt werd, zou de mensheid inderdaad wereldvrede en individueel geluk brengen – als ze algemeen gehoorzaamd werd! Maar zal dat ooit gebeuren?

Jazeker!

De geïnspireerde profetie van Jeremia, die de komende 1000-jarige regering van Christus beschrijft, wordt in de brief aan de Hebreeën aangehaald: “Want dit is heet verbond dat Ik met het huis van Israël sluiten zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven en Ik zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn. En zij zullen beslist niet ieder zijn naaste en ieder zijn broeder onderwijzen en zeggen: ken de Heere. Want zij allen zullen Mij kennen, van klein tot groot onder hen” (Hebreeën 8:10-11).

Het is dus duidelijk dat de basis van het leven in het Millennium Gods geestelijke wet, de tien geboden, zal zijn. Allen zullen de ware God gaan liefhebben, aanbidden en vereren – en doen wat Hij gebiedt. Allen zullen leren hun naaste lief te hebben als zichzelf. Door ware bekering en door de begeleidende kracht van Gods Geest zullen zij geleidelijk aan leren om zich in hun medemens in te leven en vol begrip in staat zijn om alle medemensen te helpen, te dienen, op te bouwen en te bemoedigen om gelukkige en productieve levens te leiden.

Zoals hiervoor aangegeven zal de wereld, wanneer Gods “wet van de vrijheid” (Jakobus 2:12) algemeen begrepen en gehoorzaamd wordt, werkelijk vrede kennen – op een manier zoals ze nooit gekend heeft sinds Adam en Eva in de hof van Eden werden geplaatst.

Wat moet u doen?

Als u een ware Christen wilt worden – het soort Christen, dat de Bijbel beschrijft – zult u verschillende dingen moeten doen.

Ten eerste moet u absoluut voor uzelf bewijzen dat er werkelijk een God is – geen essentie van het goede ergens in de hemelen, maar de reële geestelijke Persoonlijkheid Die het hele universum schiep en nu regeert. Zoals het boek Hebreeën ons zegt: “Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen. Want wie tot God komt, moet geloven dat Hij is, en dat Hij beloont wie Hem zoeken” (11:6).

Bovendien is het nodig dat u tot uw eigen voldoening bewijst dat de Bijbel inderdaad Gods geïnspireerde openbaring voor de mens is. Paulus legde uit: “Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid” (2 Timotheüs 3:16).

Dan moet u beginnen om de Bijbel werkelijk te bestuderenNiet slechts lezen. Begin liever u zorgvuldig te verdiepen in de Bijbel met behulp van diverse vertalingen, een concordantie en andere studiemiddelen. Mediteer over wat u leest, bid erover en besluit om Gods Woord te gehoorzamen – te doen wat God zegt.

Want Jezus zei: “… Er staat geschreven dat de mens van brood alleen niet zal leven, maar van elk woord van God” (Lukas 4:4). U moet uzelf dus oprecht overgeven om naar elk woord van God te leven! Dan zult u, door deze persoonlijke oprechte benadering bij het zoeken naar de ware God en Zijn wil, ongetwijfeld, geleid door Zijn Geest, zien dat Jezus Christus van Nazareth inderdaad de Zoon van God is en Verlosser van de wereld - dat Hij uw Verlosser van uw zonden is.

Paulus beschrijft het op deze manier: “God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Veel meer dan zullen wij, nu wij gerechtvaardigd zijn door Zijn bloed, door Hem behouden worden van de toorn. Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn” (Romeinen 5:8-10).

Wij worden dus gerechtvaardigd, dat wil zeggen rechtvaardig gemaakt in Gods ogen – verzoend met God – door onze oprechte acceptatie van de dood van Christus als betaling voor onze persoonlijke zonden. Wij moeten allemaal voortdurend een diep persoonlijk gevoel van waardering voor en loyaliteit naar Jezus hebben, omdat Hij “Zichzelf ontledigd” heeft ten behoeve van ons. De apostel Paulus verklaarde in Filippenzen 2:5-9: “Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was. Die, hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in de gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood. Daarom heeft God Hem ook bovenmatig verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam,”.

Jezus Christus, de Zoon van God, heeft Zichzelf voor ons gegeven! En nu is Hij onze betrouwbare Hogepriester; Hij zit in heerlijkheid aan de rechterhand van de Vader om voor ons te bemiddelen als wij God zoeken in gebed (Hebreeën 4:14-16). Christus is ook het levende Hoofd van Zijn Kerk (Efeze 1:22-23). En Hij komt spoedig om als Koning over de hele aarde te regeren (Openbaring 11:15).

U persoonlijk moet de echte Jezus Christus van de Bijbel accepteren als uw persoonlijke Verlosser, uw Heer en Meester, uw Hogepriester en komende Koning. Uw toewijding aan Christus moet absoluut oprecht zijn!

Maar er is nog een belangrijke sleutel.

U moet niet alleen de persoon Jezus aanvaarden. U moet ook in Zijn boodschap geloven – wat Hij onderwees en waar Hij voor stond! Want Jezus Zelf vraagt: “Waarom noemt u Mij: Heere, Heere, en doet niet wat Ik zeg?” (Lucas 6:46). Wij zijn een gelijksoortige uitspraak reeds in Mattheüs 7:21 tegengekomen: “Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is”.

Wat was dan de boodschap die Jezus predikte? “En nadat Johannes overgeleverd was, ging Jezus naar Galilea en predikte het Evangelie van het Koninkrijk van God, en Hij zei: De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen; bekeer u en geloof het Evangelie” (Markus 1:14-15).

Jezus kwam het goede nieuws van het Koninkrijk of de regering van God verkondigen. We hebben reeds gezien dat Hij duidelijk onderwees dat de wetten van dat Koninkrijk gebaseerd zijn op de tien geboden.

Om een ware Christen te worden moet u zich daarom bekeren van uw zonden en uzelf er toe zetten te beginnen met het houden van de wetten van die komende regering, het goede nieuws over het Koninkrijk van God geloven en Jezus Christus accepteren als uw persoonlijke Verlosser van zonde en als uw Heer – uw onbetwistbare Baas, die u graag en liefdevol gehoorzaamt!

Als u meer informatie over het ware Evangelie van Jezus Christus wilt ontvangen, kunt u vrijblijvend ons boekje Gelooft u het ware Evangelie? aanvragen.

Bekeer u en laat u dopen

Wij hebben reeds gezien in Jakobus 2:9 dat zondaars door de wet worden veroordeeld. Jakobus verklaarde ook: “Want wie de hele wet in acht neemt, maar op één punt struikelt, die is schuldig geworden aan alle geboden (v. 10). De wet heeft tien fundamentele punten – de tien geboden. Als wij er één van overtreden, worden wij door de wet schuldig bevonden.

De Bijbel maakt heel duidelijk wat zonde is. Aan het einde van zijn leven schreef Johannes: “… want de zonde is de wetteloosheid [of: wetsovertreding, Leidse vertaling]” (1 Johannes 3:4). Verder schreef hij: “en wat wij ook maar bidden, ontvangen wij van Hem [God], omdat wij Zijn geboden in acht nemen en doen wat Hem welgevallig is (v. 22). Dit vers laat duidelijk zien dat het houden van Gods wet zo belangrijk is dat zelfs de antwoorden op onze gebeden er – tenminste grotendeels – van afhankelijk zijn. Hoe essentieel is het dat ware Christenen gaan begrijpen dat zij door God verantwoordelijk worden gehouden om de tien geboden te houden!

Het Nieuwe Testament legt ons uit wat zonde is. Het staat nergens dat dansen of bioscoopbezoek zonde is, want zonde kan nooit alleen maar gedefinieerd worden door wat u doet. Maar zonde bergt altijd verkeerde gedachten of houdingen in zich die de geest van Gods wet overtreden.

Zeker, het soort dansen dat seksuele lusten opwekt is ongetwijfeld altijd zondig en het kijken naar films die geweld en lust verheerlijken zullen ongetwijfeld de weg gemakkelijker maken voor zondige gedachten om uw geest te beheersen. Maar denk er aan, de maatstaf is niet zo denk ik erover of dit is wat die en die zegt. De juiste maatstaf om te bepalen wat goed en kwaad is, is de wet van God, “want de zonde is de wetteloosheid”. Kan het nog duidelijker?

Een ware Christen moet zich Gods wet dus eigen maken, zodat het een deel wordt van zijn denken en identiteit – de structuur van zijn wezen. Om dat te laten gebeuren, moet hij vervuld worden met, en geleid door, Gods heilige Geest. Paulus verklaarde: “Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God” (Romeinen 8:14).

Maar hoe ontvangt u Gods heilige Geest? En hoe functioneert deze? De manier om Gods heilige Geest te ontvangen werd door de apostel Petrus geopenbaard. Hij zei: “…Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden, en u zult de gave van de Heilige Geest Ontvangen” (Handelingen 2:38).

Omdat uw oude ik gedoopt moet worden, dat wil zeggen ondergedompeld in water – figuurlijk begraven – voor de vergeving van zonde, moet u zich bekeren of afkeren van zonde! Herinner u dat “de zonde … de wetteloosheid” of wetsovertreding is. U moet zich dus afkeren van het overtreden van Gods Wet!

U moet in een watergraf worden gedoopt als een uiterlijke erkenning van zowel de doodstraf, die u over uzelf hebt gebracht door ongehoorzaamheid aan de wet van uw Schepper, als uw bereidwilligheid om het oude ik te laten sterven.

Gods Woord zegt ons: “Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen” (Romeinen 6:3-4).

Een verbond met uw Schepper

Wanneer u dus beslist om een ware Christen te willen worden, moet u bereid zijn om uw oude zelfzuchtige ik te begraven in de doop. Eerlijk gezegd kan alleen God u de ware bekering verlenen die u nodig heeft om Zijn wil te vervullen (Handelingen 11:18. Maar indien Hij werkelijk uw verstand opent om te begrijpen wat waar Christendom inhoudt – en u roept om in de eerste opstanding te zijn – dan moet u uw wil volkomen overgeven aan de Schepper. U moet oprecht en diep berouw hebben van het achteloos al deze jaren uw eigen weg te zijn gegaan – en u bekeren van het voortdurend breken en vermorzelen van Gods heilige wet in zowel uw gedachten als uw daden. Echte bekering betekent oprecht spijt hebbenzoveel spijt dat u zich omdraait en de andere kant opgaat! Daarna moet u een verbond maken met uw Schepper, niet alleen om te stoppen met het breken van de tien geboden maar – met de kracht van Gods beloofde heilige Geest – beginnen met deze te houden als een levenswijze.

U moet besluiten dat u, met Gods hulp, nooit enige begeerten of zinloze zaken of andere goden tussen u en de ware God zult laten komen. U zult er aan denken om Zijn Sabbatdag heilig te houden. U zult uw ouders werkelijk eren. U zult zich niet alleen onthouden van het plegen van doodslag, maar zult uw geest zelfs zorgvuldig beschermen tegen het koesteren van moordzuchtige gedachten van haat of geweld tegen uw naaste. U zult zich niet slechts onthouden van het plegen van overspel, maar zult uw gedachten zelfs niet laten voortborduren op lustgevoelens (Mattheüs 5:27-28). U moet ook besluiten om God voortdurend te zullen vragen om kracht om niet te stelen, niet te liegen en niet te begeren. Wij zullen uitleggen dat het de kracht van Christus in u is die u in staat stelt om de tien geboden als een levenswijze te houden.

En vergeet niet dat u, na ware bekering van opstandigheid tegen God en een hartgrondige verwerping van uw eigen wereldse wegen en verlangens, gedoopt behoort te worden – wat uw aanvaarding van en geloof in het vergoten bloed van Christus betekent als betaling van uw vroegere zonden. Na de doop wordt u de gave van Gods heilige Geest beloofd. Dan plaatst Christus, door Zijn Geest, Zijn natuur in u – Zijn liefde, Zijn geloof, Zijn kracht om uw zwakheden en de verleidingen van Satan en deze wereld te overwinnen.

De liefde, die u door Gods Geest ontvangt is niet louter menselijke liefde. Het is de liefde van God Zelf, “… omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is” (Romeinen 5:5).

Hoe werkt deze liefde nu? Laat Gods Woord het goede antwoord geven! “Want dit is de liefde tot God, dat wij Zijn geboden in acht nemen; en Zijn geboden zijn geen zware last (1 Johannes 5:3). Door Gods liefde, in ons geplaatst door Zijn Geest, zijn wij in staat Zijn geboden te houden!

Het is niet door uw mentale kracht, maar door Gods geestelijke kracht – door Zijn heilige Geest verleend – dat u het perfecte voorbeeld van Jezus Christus kunt volgen! U kunt zich overgeven aan Jezus om Hem hetzelfde leven in u te laten leven, dat Hij bijna 2000 jaar geleden leefde als een mens van vlees en bloed – dezelfde wetten van God te houden, op dezelfde heilige dagen die God daarvoor voorgeschreven had eredienst te houden en afzijdig te blijven van het reilen en zeilen van de maatschappij, de politiek en oorlogen van deze wereld. En – door vurig gebed, voortdurende Bijbelstudie, incidenteel vasten en constante geestelijke overwinning en groei – kunt u zich aan God overgeven om u naar Zijn beeld te laten vormen, om straks opgewekt te worden als Zijn uit Zijn Geest geboren kind – in het bezit van Zijn ware natuur.

Dit is feitelijk het werkelijke doel van uw bestaan!

De geestelijke kracht die u nodig heeft

Om Gods geestelijke wet te houden en onze eigen zondige wegen te overwinnen, hebben wij, zoals wij gezien hebben, de liefde nodig die alleen God kan geven. En deze heeft Hij beloofd door Zijn Geest. Bovendien hebben wij zojuist uit 1 Johannes 5:3 geleerd dat Gods liefde werkzaam is door het houden van Zijn wet.

Nogmaals, Johannes – de apostel die Jezus speciaal persoonlijk liefhad – die schreef aan het einde van het apostolische tijdperk, zegt ons dat Gods liefde ons leidt tot het houden van Zijn geboden. En ondanks de scherpzinnige moderne theologische argumenten voor het tegendeel, zegt Johannes dat Gods “geboden … geen zware last” zijn.

Een ware Christen zal dan ook Gods liefde door zich heen hebben vloeien als “Stromen van levend water” (Johannes 7:38-39). De ware Christen groeit geestelijk als hij de Bijbel diepgaand bestudeert en zich ermee voedt, en als hij iedere dag op zijn knieën vurig tot God bidt om de geestelijke kracht, het geloof, de leiding en liefde, die hij nodig heeft.

Het is duidelijk, dat miljoenen belijdende Christenen nooit veranderen! Zij kunnen opgegroeid zijn in een bepaalde kerk. Of zij kunnen Jezus geaccepteerd hebben in een of andere evangelische bijeenkomst. In de meeste gevallen echter is de Christus die zij aanvaard hebben niet de ware Christus van de Bijbel! In de meeste gevallen is het evangelie dat hen onderwezen werd niet het Evangelie van de Bijbel! Veel te vaak is het slechts een onvolledige boodschap over de persoon van Jezus Christus – die leert dat het enige dat wij hoeven te doen is te geloven, dat Hij stierf voor onze zonden.

Meestal wordt aan deze onwetende slachtoffers van Satans massale misleiding niet verteld om de tien geboden te houden! Hun wordt niet verteld dat Christus hetzelfde soort leven in hen moet leven dat Hij leidde als mens toen Hij op aarde was. Hun wordt niet verteld over het glorierijke goede nieuws van de wereld van morgen – dat alle ware heiligen zich aan het voorbereiden zijn om koningen en priesters te worden die Christus zullen assisteren bij het regeren van de wereld (1 Korinthe 6:2-3; Openbaring 2:26; 3:21; 5:9-10). De apostel Paulus werd geïnspireerd om ons voor dit valse Christendom te waarschuwen, dat al in zijn dagen een aanvang nam: “Want als er iemand komt die een andere Jezus predikt, die wij niet gepredikt hebben, of als u een andere geest ontvangt dan die u ontvangen hebt, of een ander Evangelie, dat u niet aangenomen hebt, dan verdraagt u dat best” (2 Korinthe 11:4).

Onwetend hebben de meesten van ons zich het soort lege, sentimentele evangelie, zoals boven beschreven, laten welgevallen! Veel mensen verkiezen dit soort verwaterde evangelieboodschap, omdat deze hen zich comfortabel laat voelen in hun zonden. Het is een soort goedkope genade (zoals Luthers pastor en opponent van het nazisme Dietrich Bonhoeffer het uitdrukt), die door Gods wet te veronachtzamen haar aanhangers verleidt om “… voor zichzelf de Zoon van God opnieuw [te] kruisigen …” (Hebreeën 6:6).

Maar het ware Evangelie zegt Christenen te groeien en te veranderen – om het ware karakter van God te ontwikkelen (vgl. 1 Petrus 1:15-16). Het ware Evangelie - het echte goede nieuws – zegt ons dat wij koningen en priesters zullen worden in het spoedig komende Koninkrijk van God (Lukas 19:11-19; Openbaring 20:6). Paulus daagde de Korinthiërs uit: “Weet u niet dat de heiligen de wereld zullen oordelen? En als door u de wereld geoordeeld wordt, zou u dan ongeschikt zijn voor de meest onbeduidende rechtszaken? Weet u niet dat wij engelen zullen oordelen? Hoeveel te meer dan alledaagse dingen? (1 Korinthe 6:2-3).

Wij moeten dus in dit leven de natuurlijke vermogens wijs gebruiken die God ons heeft gegeven om ons voor te bereiden op het doel om Jezus Christus te assisteren bij het brengen van echte vrede en vreugde op deze aarde, door een regering gebaseerd op Gods geestelijke wet – de tien geboden. Zoals de hele wereld uiteindelijk zal ervaren, moeten wij nu Gods wet in ons hart en verstand geschreven hebben: “Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn” (Jeremia 31:33).

Wanneer wij ons actief aan God overleveren en Hem toestaan – door Zijn Geest – Zijn eigen karakter in ons te bouwen, zouden wij oprecht betere, vriendelijkere, meer liefhebbende medemensen moeten worden. Wij zouden betere, wijzere en meer toegewijde werkers of vakmensen moeten worden. Wij zouden meer attente, liefhebbende en geduldige vaders en moeders, mannen en vrouwen moeten worden. En wij zouden ijveriger slaven van Jezus Christus moeten worden in het grote Werk van Zijn ware Kerk – de Waarheid verkondigen aan alle volken.

Paulus schreef: “Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven” (Galaten 2:20). Dat is waar het in het ware Christendom om draait – niet slechts geloven in Christus, maar de levende Jezus Christus in ons hebben leven door de kracht van Zijn heilige Geest! Dat geeft ons de geestelijke kracht en liefde om bij Gods wet te leven. Het is niet onze kracht. Het is de kracht van Christus – Zijn kracht en Zijn geestelijke liefde, in ons geplaatst door de heilige Geest – omdat Christus leeft binnenin de ware Christen. Dat is de sleutel!

Stukje voor stukje en stap voor stap moet ieder van ons groeien “… in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus …” (2 Petrus 3:18). Met Gods hulp en Zijn Geest in ons moeten wij onszelf dagelijks overgeven om Jezus Christus Zijn leven in ons te laten leven.

Gods Woord zegt ons: “U bent immers duur gekocht. Verheerlijk daarom God in uw lichaam en in uw geest, die van God zijn” (1 Korinthe 6:20). Omdat Jezus Christus ieder van ons gekocht en betaald heeft door Zijn eigen bloed te vergieten, moeten ware Christenen zich hun verantwoordelijkheid realiseren om Gods wil dagelijks te zoeken bij alles wat zij denken, zeggen en doen.

Natuurlijk zullen wij allen van tijd tot tijd struikelen en tekortschieten in het doel om Christus in ons te laten leven. We moeten hierdoor niet ontmoedigd raken. Het overkomt iedereen. Johannes, de apostel van liefde schreef over dit probleem aan de ware Christenen in zijn dagen: “Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons. Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid” (1 Johannes 1:8-9).

Wanneer wij ons dus na bekering vergalopperen en oude fouten herhalen (of nieuwe maken!) zal Hij ons vergeven, indien wij waarlijk vol berouw zijn en deze zonden aan God belijden. Bovendien zal God ons, zoals Johannes verklaart, “reinigen van alle ongerechtigheid”.

Overwinnen heeft dus tijd nodig. Het gebeurt niet allemaal tegelijk. Daarom moeten wij nooit ontmoedigd raken en opgeven.

Is er hoop voor mij?

Veel mensen zijn er ten onrechte van overtuigd dat God hen nooit zou kunnen vergeven, omdat hun zonden zo afschuwelijk zijn. Toch schreef de profeet Micha, sprekend als een zondaar die ernstig behoefte had aan vergeving: “Waarmee zal ik de HEERE tegemoet gaan en mij buigen voor de hoge God … Zou de HEERE behagen scheppen in duizenden rammen, in tienduizenden oliebeken? Zal ik mijn eerstgeborene geven voor mijn overtreding, de vrucht van mijn moederschoot voor de zonde van mijn ziel?” (Micha 6:6-7).

Het antwoord lijkt te mooi om waar te zijn: “Hij heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is en wat de HEERE van u vraagt: niets anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God” (Micha 6:8).

Jezus Christus, de Heere God van Israël, kwam naar deze wereld om de mensheid te redden – niet om ons te veroordelen, maar om zonde te verwerpen (vgl. Johannes 1:1, 11-14; 3:17; Romeinen 8:2-3) Ons deel is berouw te tonen, Christus als onze Verlosser te aanvaarden, ons met ons hele wezen naar God en Zijn volmaakte wet toe te keren – en gedoopt te worden voor de vergeving van onze zonden (Handelingen 2:38). God zal de eerder begane zonden van iedere persoon, die dit proces serieus neemt, volledig vergeven en vergeten ( 1 Johannes 1:8-9) Er is geen grens aan de barmhartigheid en goedheid die God zal tonen aan iedere persoon die Hem van ganser harte zoekt (vgl. Jeremia 29:12-13).

De vruchten van een ware Christen

Jezus zei: “Zo zult u hen dus aan hun vruchten herkennen” (Mattheüs 7:20). De “vruchten” of resultaten van Gods heilige Geest, die in onze levens werkt, laten zien of wij werkelijk Christenen zijn of niet. Jezus legde het allerbelangrijkste uit wat een Christen moet doen toen Hij zei: “… U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf” (Mattheüs 22:37-39).

Voor de ware Christen wordt God het middelpunt van alles. De echte Christen is werkelijk Godgericht. Hij zal God in al zijn gedachten en daden willen behagen. Hij zal er voortdurend aan denken dat God zijn Vader is en Jezus zijn Verlosser, zijn Hogepriester en zijn levende, actieve Hoofd. Hij zal daarom niet zoeken naar handige uitvluchten om het houden van Gods geboden of Zijn geïnspireerde heilige dagen te omzeilen.

In plaats daarvan zal hij zich voeden met Christus door voortdurend het geïnspireerde Woord van God, de Bijbel, te bestuderen en in zich op te nemen (vgl. Johannes 6:56-57). Hij zal zich de gewoonte eigen maken om God in ernstig gebed te zoeken, zoals Jezus deed (Markus 1:35). Met dit alles zal hij leren om met God te wandelen – zijn gedachten en daden iedere dag van zijn Christelijk leven meer in overeenstemming met God en Christus te brengen.

Een echte Christen zal ook geleid worden door Gods Geest om zijn naaste lief te hebben als zichzelf. Hij zal, met Gods hulp en leiding, er naar streven om vriendelijk, liefhebbend en tot geven bereid te zijn. De onvervalste Christen zal trachten te leven naar de opdracht van Christus: “Het is zaliger te geven dan te ontvangen (Handelingen 20:35, cursief door ons)

Een echte volgeling van Jezus zal er naar streven om een gever te zijn – om zijn medemens te helpen, te dienen, te bemoedigen en op te beuren – en hij zal er zijn hele hart in leggen om te helpen Gods kostbare Waarheid aan anderen te geven! Daniël schreef al: “De verstandigen zullen blinken als de glans van het hemelgewelf, en zij die er velen rechtvaardigen, als de sterren, voor eeuwig en altijd” (Daniël 12:3).

In zijn eigen leven en met zijn persoonlijkheid zal de Christen steeds meer blijk geven van de geestelijke “vrucht” die Paulus beschreef: “De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing” (Galaten 5:22).

Doordat de Geest van Christus in hem leeft zal de ware Christen liefde tonen – een oprechte, uitgaande zorg voor alle mensen – en hartelijkheid en genegenheid voor geheel zijn omgeving. En de ware Christen zal altijd een diepe en duurzame liefde voor God en voor Christus, zijn Verlosser, hebben. Hij zal voor altijd waarderen dat Jezus Christus naar deze aarde kwam om te lijden, om Zijn bloed te vergieten en te sterven om ons met God te verzoenen. De echte Christen zal dus een onophoudelijk gevoel van liefde voor en trouw aan Jezus Christus hebben!

Bovendien zullen ware Christenen innerlijke vreugde en vrede ervaren, die onbetaalbaar zijn. Zoals de apostel Paulus het schreef: “en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus” (Filippenzen 4:7). En alle Christenen zullen groeien in de geest van vriendelijkheid, geduld, goedheid en zachtmoedigheid, zoals het voorlaatste Bijbelvers beschreef.

Een andere belangrijke vrucht is geloof  – de geestelijke kracht om op God te vertrouwen en dat vertrouwen te demonstreren op elk terrein van het leven. Koning David werd al geïnspireerd om te verklaren: “Maar laat verblijd zijn allen die tot U de toevlucht nemen, laat hen voor eeuwig juichen omdat U hen beschut; laat in U van vreugde opspringen wie Uw Naam liefhebben. U immers zegent de rechtvaardige, HEERE; U omringt hem met goedgunstigheid als met een schild” (Psalmen 5:12-13).

De laatste vrucht van de Geest is zelfbeheersing – de geestelijke kracht om uw zonden en begeerten te bedwingen teneinde God te gehoorzamen. Nogmaals, wanneer u werkelijk uw hart, verstand en wil aan God overgeeft, Jezus Christus accepteert en in Zijn naam wordt gedoopt, dan wordt u de kracht van Gods heilige Geest beloofd om u dit soort sterkte en zelfbeheersing te geven.

Paulus schreef aan Timotheüs: “Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid” (2 Timotheüs 1:7). Door Gods Geest geeft Hij ons de kracht om Zijn geboden te gehoorzamen. En onze gehoorzaamheid laat zien dat wij die Geest hebben. Johannes schreef: “En wie Zijn geboden in acht neemt, blijft in Hem en Hij in hem. En hieraan weten wij dat Hij in ons blijft, namelijk aan de Geest, Die Hij ons gegeven heeft” (1 Johannes 3:24).

Johannes verklaarde ook: “En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn Woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft” (1 Johannes 2:3-6). De Living Bible geeft de twee laatste zinnen zo met eigen woorden weer: Dat is de manier om te weten of u Christen bent of niet. Iedereen die zegt dat hij Christen is, behoort te leven zoals Christus leefde[vertaald uit het Engels en cursivering door ons]. We weten dat Christus de geboden van Zijn Vader hield – inclusief het vierde gebod – en ons daarmee een voorbeeld gaf. En we weten dat Christus ons een voorbeeld gaf – door het vierde gebod te houden en al de geboden van Zijn Vader (Johannes 15:10).

Maar wij moeten niet van de ene dag op de andere perfectie in ons eigen leven verwachten. Wij hebben al gezien dat wij moeten groeien in genade en kennis (2 Petrus 3:18). Het ware Christelijke leven is een leven van overwinnen en groeien om meer op Jezus Christus te gaan lijken – zelfs in onze meest innerlijke gedachten en verlangens.

Maar voor de ware Christen maakt de fantastische toekomst alle beproevingen, testen en groeipijnen meer dan waard (verg. Romeinen 8:18)!

Houd uw ogen op het doel gericht

Als God u geroepen heeft tot waar begrip en kunt bevatten wat u in dit boekje gelezen heeft, dan bent u ongetwijfeld geroepen om een volledige zoon of dochter van God te worden (2 Korinthe 6:18). De betekenis en het uiteindelijke doel van uw roeping is ontzagwekkend.

Als u dagelijks uw gedachten, uw tijd, uw energie en uw hele leven overgeeft om Jezus Christus Zijn leven in u te laten leven, dan ontwikkelt u meer en meer het volmaakte karakter van God. Maand na maand en jaar na jaar zult u leren te denken, te doen en te leven als Christus Zelf.

Uiteindelijk zult u bij de terugkomst van Jezus Christus naar deze aarde als Koning der koningen of weer tot leven worden gewekt of veranderd worden van vlees in geest (1 Thessalonicenzen 4:16-17). Als een uit Geest geboren kind van God zult u dan gezamenlijk met Jezus Christus over de volken van deze aarde gaan heersen (Openbaring 2:26) en de hele wereld eindelijk echte vrede en vreugde gaan brengen!

In uw eigen hoedanigheid zult u dan verheerlijkt worden als een lid van het Koninkrijk of de regering van God. De apostel Johannes schrijft: “Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is” (1 Johannes 3:2).

In de opstanding zullen de ware heiligen geheel als Christus zijn. Hun wordt de ontzagwekkende kans en verantwoordelijkheid geboden om de steden en landen van deze aarde te helpen regeren. De apostel Johannes werd geïnspireerd om ons het gebed van de heiligen te openbaren in Openbaring 5:9-10: “En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde.” De heiligen zullen dan verheerlijkte geestelijke lichamen hebben die hen in staat stellen om het werk te doen, want zij zullen nooit moe of ziek worden en nooit sterven!

Gevormd uit geest en vervuld met stuwkracht, energie en vreugde, zullen de opgewekte heiligen voor eeuwig in Gods eigen gezin leven, omdat zij zich overgegeven hebben om God in hen de wijsheid en het karakter van Christus te laten bouwen ten einde Hem te assisteren bij het regeren van deze hele wereld en bij het oordelen over engelen!

Dus vervolgt Johannes: “En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is” (1 Johannes 3:3). Er is dus werkelijk een alles overstijgende reden om een echte Christen te worden!

Wilt u meer weten over de glorie en de kracht die voor ware Christenen in het vooruitzicht liggen, vraagt u dan vandaag nog ons boekje Uw uiteindelijke bestemming aan via onze website www.wereldvanmorgen.org. Het is een vrijblijvend en gratis aanbod. Op onze website vindt u meer boekjes en artikelen (en audio- en videoprogramma’s in het Engels) om u te helpen meer kennis over deze belangrijke onderwerpen te krijgen.

En wanneer u met iemand persoonlijk over de doop wilt spreken, anderen wilt ontmoeten die de Waarheid geloven of over gerelateerde zaken vragen wilt stellen, laat ons dat dan ook via onze website wereldvanmorgen.nl weten.

Vraag ook ons informatieve boekje Behoort u gedoopt te worden? aan.

Wij allen die Gods Waarheid begrijpen hebben alle reden om ons aan de God, die ons gemaakt heeft, over te leveren, Zijn Zoon als onze Verlosser en Heer te accepteren, ons leven over te geven om naar elk woord van God te leven, Zijn geboden te onderhouden, Hem toe te staan Zijn karakter in ons te ontwikkelen en ons zo voor te bereiden op de werkelijke Wereld van Morgen - het spoedig komende Koninkrijk van onze God dat op deze aarde gevestigd zal worden.