De regering van God komt spoedig naar deze aarde.
Welke invloed zal dat op u hebben?
Wat is de werkelijke toekomst waarop
u zich moet voorbereiden?
Veel vooraanstaande politici en wereldleiders beseffen al lange tijd dat de enige werkelijke oplossing voor de enorme menselijke problemen een wereldregering is. Alleen een dergelijke regering kan werkelijke vrede en stabiliteit brengen. De menselijke inspanningen om zo’n regering tot stand te brengen hebben echter steeds hopeloos gefaald. De groots aangekondigde Volkenbond die na de Eerste Wereldoorlog werd opgericht voorkwam niet dat de Tweede Wereldoorlog – de verschrikkelijkste oorlog in de menselijke geschiedenis – ongeveer 50 miljoen mensen het leven kostte. De Verenigde Naties, die na de Tweede Wereldoorlog werden opgericht, slagen er evenmin in vrede te brengen. Letterlijk tientallen oorlogen hebben in de laatste decennia in de hele wereld gewoed, kennelijk zonder enige invloed – op welke manier dan ook – van de zogenaamde Verenigde Naties. En de nietige inspanningen van de mensheid zullen blijven falen. Want de mens kent de weg naar vrede niet. Voor ieder weldenkend wezen zou dit in toenemende mate duidelijk moeten zijn.
Gezien het feit dat de godsdiensten de menselijke problemen niet hebben opgelost, hebben de meeste ontwikkelde mensen in onze tijd het geloof in een werkelijk bestaande God opgegeven. Dat is begrijpelijk – want de mensheid heeft zich van de ware religie afgekeerd. De meeste religies van deze wereld onderwijzen en handelen op een manier die volkomen in strijd is met de waarheid die in de Bijbel wordt geopenbaard. Diegenen echter die willen begrijpen kunnen weten dat er werkelijk een God bestaat. Er is een grote Schepper en Bestuurder van het universum en Hij is bezig hier op aarde een groot doel te verwezenlijken. U persoonlijk kunt dat doel begrijpen – indien u dat werkelijk wilt.
In het Nieuwe Testament van de Bijbel inspireerde God de apostel Petrus te schrijven: “Wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart” (2 Petrus 1:19). Als u bereid bent de feiten van de geschiedenis onder ogen te zien, kunt u voor uzelf bewijzen dat de God van de Bijbel inderdaad in het verloop van de grote gebeurtenissen van de menselijke geschiedenis heeft ingegrepen – keer op keer. Hij is een werkelijk bestaande geestelijke Persoonlijkheid, die de opkomst en het verval van naties en wereldrijken leidt. Koning Nebukadnezar van het oude Babylon was een van de machtigste vorsten in de geschiedenis, maar God liet hem letterlijk krankzinnig worden om hem – en ons – een belangrijke les te leren. Waarom deed God dat? Hij antwoordt: “Dit bevel berust op het besluit van de wachters en dit verzoek op het woord van de heiligen, opdat de levenden erkennen dat de Allerhoogste Heerser is over het koningschap van mensen, en dat geeft aan wie Hij wil, en daarover zelfs de laagste onder de mensen aanstelt” (Daniël 4:17).
Inderdaad, God grijpt in – wanneer Hij dat verkiest – om de zaken van de mens te leiden teneinde Zijn uiteindelijke doel te bereiken. En de algemene omstandigheden die Hij wenst te leiden worden geopenbaard in de gehele Bijbel – het geïnspireerde Woord van God. De meeste christelijke kerken behorend tot de hoofdstroom begrijpen dit totaal niet. Zij spreken simpelweg over een lieve Jezus, die klaarblijkelijk losstaat van de wereldgebeurtenissen en van de opkomst en val van naties. Niettemin zegt God ons in zijn geïnspireerde Woord: “Het getuigenis van Jezus is … de geest van de profetie” (Openbaring 19:10). Want God inspireerde de Bijbel door Jezus Christus – en meer dan een vierde van de Bijbel is profetie!
Wij moeten dus inzicht hebben. Naarmate de naties en de menselijke instituten om ons heen beginnen uiteen te vallen en veel van onze hoop en dromen in deze samenleving op niets beginnen uit te lopen, moeten wij ons richten op het enige werkelijke antwoord: de zeer werkelijke God van de Bijbel. Want Hij zal ingrijpen – nog in het leven van de meesten van u die dit boekje lezen. Hij zal een schitterende nieuwe wereld tot stand brengen – de Wereld van Morgen – een geheel nieuwe maatschappij die berust op liefde, vreugde en vrede. Als u werkelijk uw Bijbel bestudeert, zult u dit feit keer op keer geopenbaard en verklaard zien. Let op hoe de geïnspireerde apostel Petrus ons in een van zijn eerste preken zegt dat God “Jezus Christus zal zenden, Die tevoren aan u verkondigd is. Hem moet de hemel ontvangen tot de tijden waarin alle dingen worden hersteld, waarover God gesproken heeft bij monde van al Zijn heilige profeten door de eeuwen heen” (Handelingen 3:20-21).
In dit boekje zult u lezen over die ophanden zijnde “tijden waarin alle dingen worden hersteld”, wanneer onze Schepper zal ingrijpen om de mensheid van haar eigen dwaasheid te redden. Hij zal ons letterlijk redden van het vernietigen van onszelf (Mattheüs 24:22).
De ware Jezus Christus zal ingrijpen
In Openbaring 11:15 staat de indrukwekkendste gebeurtenis in de geschiedenis van de aarde opgetekend. Hier klinkt de laatste van de zeven bazuinen of trompetten en stemmen in de hemel maken bekend: “De koninkrijken van de wereld zijn van onze Heere en van Zijn Christus geworden, en Hij zal Koning zijn in alle eeuwigheid.”
Ja, de levende Christus zal spoedig de regeringen van onze door oorlog verscheurde wereld overnemen. Aanvankelijk zullen de naties van deze aarde Zijn volmaakte regering mogelijk weerstaan. Maar Christus zal met alle macht van God terugkeren om deze aarde vrede op te leggen: “En Hij zal hen hoeden met een ijzeren staf” (Openbaring 19:15). Christus zal terugkeren als hoogste Machthebber over alle regeringen en koningen van deze aarde, die Hem ondergeschikt zullen zijn. “Er stond op Zijn bovenkleed en op Zijn dij deze naam geschreven: Koning der koningen en Heere der heren” (v. 16).
Honderden jaren vóór de menselijke geboorte van Jezus Christus inspireerde God de profeet Jesaja ertoe een profetie op te schrijven over wat Zijn taak uiteindelijk zou zijn: “Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen op de troon van David en over zijn koninkrijk, om het te grondvesten en het te ondersteunen door recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid…” (Jesaja 9:5-6).
Merk op dat Christus de “Vredevorst” wordt genoemd. Dat is omdat alleen Hij de macht heeft vrede te brengen. God zegt ook: “Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen.” Met Christus als Wereldheerser zal de mensheid herstellen van de verschrikkelijke verwoesting die aan Zijn komst zal voorafgaan. De mensen zullen zich weer vermenigvuldigen en de aarde vervullen en de wetten en wegen van Gods regering zullen over de aarde worden verspreid.
Naarmate de mensen geleidelijk leren de Tien Geboden en alle wetten van God in acht te nemen, zal er een werkelijke uitbreidin van vrede op deze aarde zijn. Vrede, geluk en vreugde zullen blijven toenemen tussen de landen en individuen, naarmate zij steeds meer leren Gods wegen en volmaakte wetten, welke de enige weg naar vrede zijn, te gehoorzamen.
Organisatie van Gods Koninkrijk
De vorm en organisatie van Gods regering op deze aarde worden reeds in uw Bijbel geprofeteerd.
Zoals we in Openbaring 11:15 zagen zal Christus Koning over alle naties van deze aarde zijn. Hij zal, als Hij op aarde is teruggekeerd, een bepaalde troon bezetten. Voor Zijn geboorte profeteerde een engel: “Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden, en God, de Heere, zal Hem de troon van Zijn vader David geven, en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid en aan Zijn Koninkrijk zal geen einde komen” (Lukas 1:32-33).
Wie zal er regeren onder Christus? God leidde in elk geval Abraham op voor een toppositie met grote verantwoordelijkheid in de komende wereld. De Bijbel noemt Abraham ”een erfgenaam van de wereld” (Romeinen 4:13). Ja, God zal Abraham belonen voor zijn geloof door hem een dienstverlenende positie over de hele wereld te geven.
In Ezechiël 37:15-28 laat God zien dat Hij Israël en Juda zal herenigen. Over deze twee naties zegt Hij: “Ik zal hen tot één volk maken in het land, op de bergen van Israël. Zij zullen allen één Koning als koning hebben. Zij zullen niet langer als twee volken zijn, en niet langer nog in twee koninkrijken verdeeld zijn” (v. 22).
Christus zal op een bijzonder rechtstreekse manier over de naties van Israël regeren, omdat Zijn hoofdkwartier in Jeruzalem zal zijn. Zie hoe de Bijbel specifiek schrijft over Zijn regering over het huis van Jakob. God riep dat huis, ook bekend als het huis Israël, om Zijn uitverkoren volk te zijn en een licht voor de rest van de wereld. Zij werden uitverkoren, niet als favorieten, maar als mensen die een taak moesten vervullen – iets waarin zij volkomen gefaald hebben. Gedurende de komende duizendjarige regering van Christus zal het huis Israël worden herenigd met het huis Juda, en samen zullen zij de voornaamste natie op aarde zijn om onder Christus mee te helpen het voorbeeld te geven en Zijn regering over de hele aarde uit te voeren.
Onder Christus als Koning der koningen zal de opgestane koning David direct over het verenigde huis Israël regeren: “En Mijn Knecht David zal Koning over hen zijn. Voor hen allen zal er één Herder zijn. Zij zullen in Mijn bepalingen wandelen en Mijn verordeningen in acht nemen en die houden” (v. 24).
Onder Christus en David zal Israël opnieuw de weg naar vrede leren – de Israëlieten zullen leren Gods voorschriften en verordeningen te houden en te gehoorzamen.
Heersers onder David
Onder David zal elke stam van Israël zijn eigen individuele bestuurder hebben: een van de twaalf apostelen. Jezus Zelf bestemde hen voor dit ambt voordat Hij stierf: “En u bent het die steeds bij Mij gebleven bent in Mijn verzoekingen. En Ik beschik u het Koninkrijk, zoals Mijn Vader dat aan Mij beschikt heeft, opdat u eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk en op tronen zit en de twaalf stammen van Israël oordeelt” (Lukas 22:28-30).
We kunnen veronderstellen dat Daniël – de man die door Nebukadnezar onder inspiratie van God werd benoemd tot “ heerser over heel het gewest Babel” (Daniël 2:48) – in het Millennium een positie van macht krijgt over de heidense naties. In feite krijgt hij mogelijk een zeer hoge functie, vergelijkbaar met die van David, aangezien God hem gebruikte om te helpen regeren over het grootste heidense koninkrijk in de geschiedenis – het “gouden hoofd” (v. 38).
Die Christenen die in dit leven groeien in genade en kennis, zullen in het Millennium regeringsfuncties onder Christus krijgen. “En wie overwint en wie Mijn werken tot het einde toe in acht neemt, hem zal Ik macht geven over de heidenvolken. En hij zal hen hoeden met een ijzeren staf…” (Openbaring 2:26-27). En we zien dat Christus “ons voor onze God [heeft] gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde” (Openbaring 5:10).
Jezus gaf de gelijkenis van de ponden om te laten zien dat Christenen in dit leven hun menselijke natuur moeten overwinnen, hun tijd en talenten goed en in overeenstemming met Gods wetten moeten gebruiken en zich moeten voorbereiden op een positie van macht en verantwoordelijkheid in de spoedig komende regering van God op deze aarde. Let op Jezus’ uitspraak tot de man die het meest had overwonnen en tien ponden winst had gemaakt: “Goed gedaan, goede slaaf! Wees, omdat u in het minste trouw bent geweest, machthebber over tien steden” (Lukas 19:17). Tot de man die ijverig genoeg was om vijf ponden te winnen zei Jezus: “En u, wees machthebber over vijf steden” (v. 19).
Ware Christenen zijn geroepen om te dienen onder Christus om deze wereld te regeren! Waarom wordt die boodschap niet verkondigd in de hedendaagse kerken?
Duizendjarige regering
Ook de bekende historicus Edward Gibbon erkende - in hoofdstuk 15 van zijn beroemde boek ‘The Decline and Fall of the Roman Empire’ [Vert. Verval en ondergang van het Romeinse Rijk] - dat de vroege Christenen geloofden in Gods komende wereldregering: “De oude en populaire doctrine van het Millennium was nauw verbonden met de wederkomst van Christus. Zoals de werken van de schepping in zes dagen werden voltooid, werd hun duur in hun huidige staat, volgens een traditie die werd toegeschreven aan de profeet Elia, vastgesteld op zesduizend jaar. Volgens dezelfde analogie werd afgeleid dat deze lange periode van werken en conflicten, die nu bijna was verstreken, zou worden gevolgd door een vreugdevolle Sabbat van duizend jaar; en dat Christus, met de triomferende verzameling van de heiligen en de uitverkorenen die aan de dood waren ontkomen of op wonderbaarlijke wijze weer tot leven waren gekomen,zou regeren op aarde tot de tijd die was vastgesteld voor de laatste en algemene opstanding.”
Inderdaad, de vroege Christenen begrepen het doel van God en de reden waarom Hij sommige mensen uit deze tegenwoordige samenleving in zijn Kerk roept: om zich op de Wereld van Morgen voor te bereiden.
Ware Christenen moeten in deze tijd leren Gods wetten en wegen te gehoorzamen en na te leven, zodat zij in het spoedig komende Millennium, als het Koninkrijk of de Regering van God over deze aarde heerst, in staat zullen zijn anderen te leren en te trainen volgens de weg van vrede te leven.
Hier is een specifiek voorbeeld van hoe God zal regeren over de natie Israël die gedurende het Millennium onder die regering zal vallen. Zoals de meeste van onze lezers zullen weten, gebruikt de Bijbel de term Israël of huis Israël meestal om te verwijzen naar de tien stammen van het Noordelijke koninkrijk of naar alle twaalf stammen – van wie de hedendaagse afstammelingen, zoals de Bijbel toont, de volken van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de Britse volken en de naties van Noordwest-Europa zijn. Dit inzicht is van vitaal belang als men de profetieën voor de eindtijd wil begrijpen. En u kunt de identiteit van deze naties voor uzelf vaststellen als u ons werkelijk onthullende boekje ‘Wat is het Vooruitzicht voor Amerika en Brittannië?’ bestelt en bestudeert. Het wordt u geheel gratis op aanvraag toegestuurd. In het Millennium zal God de Vader de algemene hoogste Machthebber en Heerser van het universum blijven. Onder Hem staat Jezus Christus, die over enkele jaren als Koning der koningen op deze aarde zal komen regeren.
Onder Christus zal koning David uit de doden worden opgewekt, onsterfelijk worden gemaakt en verantwoordelijk worden gesteld voor het gehele herenigde huis Israël. Onder David zal ieder van Jezus’ twaalf apostelen koning zijn over één van de twaalf stammen van Israël.
Onder hen zullen in elke stam sommigen van de heiligen zijn die in het hier en nu hebben overwonnen en hebben geleerd zich aan God te onderwerpen om Zijn bestuur uit te voeren. Zoals blijkt uit de gelijkenis van de ponden zullen sommigen bepaalde gebieden met inbegrip van een aantal steden besturen, terwijl anderen misschien een ambt dat vergelijkbaar is met dat van burgemeester direct onder deze bestuurders bekleden.
Andere uit de Geest geboren heiligen zullen andere taken hebben. Ongeacht hun ambt zal hun houding die van David zijn: “…ik verkoos liever te staan op de drempel van het huis van mijn God dan lang te wonen in de tenten van de goddeloosheid” (Psalmen 84:11). Er zal geen droefheid zijn of spijt of jaloezie. Allen zullen dienen tot hun volle vermogen en zullen in hun dienst totale vreugde ervaren.
Onder het Koninkrijk of de Regering van God, samengesteld uit Christus en de uit de Geest geboren heiligen, zullen menselijke leiders zijn die zullen helpen de fysieke mensen van Israël te leiden. Op veel plaatsen profeteert de Bijbel dat deze mensen in de eindtijd een ballingschap zullen hebben doorgemaakt, en dat zij in het Millennium weer zullen zijn bijeengebracht in hun oude thuisland in en om Jeruzalem. Daar zullen zij in Gods wetten worden onderwezen – de enige weg naar vrede.
“Vele volken zullen gaan en zeggen: Kom, laten wij opgaan naar de berg van de HEERE, naar het huis van de God van Jakob; dan zal Hij ons onderwijzen aangaande Zijn wegen, en zullen wij Zijn paden bewandelen. Want uit Sion zal de wet uitgaan en het woord van de HEERE uit Jeruzalem” (Jesaja 2:3).
Ook al zullen hun Gods wetten worden onderwezen, veel mensen zullen aanvankelijk moeten worden gedwongen ze te gehoorzamen. “Hij zal oordelen tussen de heidenvolken en veel volken vonnissen. En zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen. Oorlog voeren zullen zij niet meer leren” (v. 4).
Israël was gezegend onder Gods Regering
Gods handelwijze met het oude Israël geeft vaak een beeld van het patroon van hoe Hij in de toekomst met alle naties zal handelen. Veel Oud Testamentische profetieën betreffende het Millennium verwijzen speciaal naar Israël. Maar God kent geen aanzien des persoons (Handelingen 10:34) en daarom is dit een voorbeeld, een type, van wat God, in principe, zal doen voor alle naties als zij Christus dienen en gehoorzamen.
Als Hij het uiteindelijke bijeenbrengen van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de andere hedendaagse afstammelingen van het oude Israël voorspelt, zegt God: “Ik zal een omkeer brengen in de gevangenschap van Mijn volk Israël. Zij zullen de verwoeste steden herbouwen en bewonen, zij zullen wijngaarden planten en de wijn ervan drinken, zij zullen tuinen aanleggen en de vrucht ervan eten. Ik zal hen in hun land planten, en zij zullen nooit meer weggerukt worden uit hun land, dat Ik aan hen gegeven heb, zegt de HEERE, uw God” (Amos 9:14-15).
De vervulling van deze profetie ligt nog in de toekomst, want God zegt dat Israël in die tijd niet langer uit zijn land wordt weggerukt. Dit beschrijft de grote fysieke zegeningen die God op Zijn volk Israël met inbegrip van de Verenigde Staten, de Britse volken en de volken van Noordwest-Europa zal uitstorten als Hij hen, na Christus’ terugkomst, van hun toekomstige geprofeteerde ballingschap zal terugbrengen en zij in het land van hun voorouders in het Midden-Oosten zullen terugkeren.
Een toekomstige geprofeteerde ballingschap? In een passage die meer dan honderd jaar nadat het oude Israël in ballingschap was gevoerd, geschreven werd, profeteerde God door Jeremia dat er een toekomstige ballingschap van Israël zal zijn, maar dat na deze ballingschap de volken van Israël zouden worden teruggebracht in hun oude thuisland, in en om Jeruzalem, na Christus’ terugkeer (Jeremia 30:1-11). Bestudeer deze profetie nauwkeurig. Merk op dat er een komende bestraffing en een herstel van Israël en Juda worden voorzegd (v. 4). Dit is een tijd van nationale bestraffing en ballingschap voor de Verenigde Staten en de Britse naties kort voor de tweedekomst van Jezus Christus.
“Want op die dag zal het geschieden, spreekt de HEERE van de legermachten, dat Ik zijn juk [het juk van ballingschap] van uw nek zal breken en uw banden zal verscheuren. Vreemden zullen zich niet meer door hem laten dienen, maar zij zullen de HEERE, hun God, dienen, en hun Koning [beter: koning] David, Die [die] Ik hun zal doen opstaan” (vv. 8-9). Bij Christus’ komst zal Israël uit zijn ballingschap worden bevrijd. David en alle heiligen zullen uit de doden opstaan om hun plaatsen in te nemen als koningen en priesters in Gods regering om deze aarde onder Christus te besturen.
“U dan, wees niet bevreesd, Mijn dienaar Jakob, spreekt de HEERE, wees niet ontsteld, Israël, want zie, Ik ga u verlossen uit verre landen, uw nageslacht uit het land van hun gevangenschap, zodat Jakob terugkeert, rust heeft en zonder zorgen is, en niemand hem schrik aanjaagt” (v. 10). Eindelijk zal er vrede komen naar deze door oorlog verscheurde wereld – en het hele huis Israël zal door geen enkele natie meer angst worden aangejaagd.
Vreugde onder Gods Regering
Verwijzend naar de gehele profetie zei God: “In later tijd zult u dat begrijpen” (v. 24). Jeremia 31 vervolgt met dezelfde profetie (v. 1), en God spreekt over Zijn zegeningen aan Israël in die tijd: “Ik zal u weer bouwen en u zult gebouwd worden, maagd Israël. Opnieuw zult u zich tooien met uw tamboerijnen, opnieuw zult u uittrekken in een reidans van vrolijke mensen. Opnieuw zult u wijngaarden planten op de bergen van Samaria: de planters zullen planten en de vruchten genieten” (Jeremia 31:4-5).
Dansen, zingen, geluk en vreugde zullen in overvloed aanwezig zijn. Israël zal zich verheugen in de zegeningen van God nadat Christus de Israëlieten weer in het Heilige Land heeft teruggebracht, waar zij de belangrijkste natie van de wereld zullen zijn en het patroon zullen aangeven voor alle naties onder Zijn regering.
Na hun nationale bestraffing en ballingschap zullen de Israëlieten berouwvol terugkomen. “Onder geween zullen zij komen, onder smeekbeden zal Ik hen leiden” (v. 9).
Maar als zij terugkomen, zal God hen op alle mogelijke wijzen beginnen te zegenen – geestelijk en fysiek. “Zij zullen komen en juichen op de hoogte van Sion, zij zullen toestromen naar het goede van de HEERE: naar het koren, naar de nieuwe wijn en naar de olie, naar de lammeren en runderen. Hun ziel zal zijn als een bevloeide hof, zij zullen voortaan niet meer treurig zijn. Dan zullen jonge vrouwen zich verblijden in een reidans, ook de jongemannen en de ouderen met elkaar. Ik zal hun rouw veranderen in vreugde, Ik zal hen troosten, Ik zal hen blij maken na hun verdriet” (vv. 12-13).
Door gehoorzaamheid aan Gods wegen zal er een overvloed aan goede dingen te eten en te drinken zijn – en er zal eindelijk een overvloeiend geluk in het menselijk hart zijn.
Iedereen die de Bijbel ernstig bestudeert is bekend met Jesaja 11 als beschrijving van Christus’ komende duizendjarige regering op aarde. Hier wordt Christus omschreven als een Twijgje of nakomeling van Isaï. Hij zal de volmaakte Wereldheerser zijn Die volledig gebruikmaakt van Gods Geest. De Bijbel zegt ons: “Hij zal niet oordelen naar wat Zijn ogen zien” (v. 3). In plaats daarvan zal Hij in staat zijn overal de gedachten en het hart van de mensen te lezen. Hij zal de armen en vertrapten “in gerechtigheid” (v. 4) oordelen en de zondaars straffen met de doodstraf, wat vrees zal veroorzaken in het hart van degenen die kwaad bedenken.
Na Christus’ terugkeer zal zelfs van de wilde dieren hun ongetemde en gevaarlijke natuur worden weggenomen. “Een wolf zal bij een lam verblijven, een luipaard bij een geitenbok neerliggen, een kalf, een jonge leeuw en gemest vee zullen bij elkaar zijn, een kleine jongen zal ze drijven” (v. 6). Zelfs de slangen zullen tam zijn: “Een zuigeling zal zich vermaken bij het hol van een adder, en in het nest van een gifslang zal een peuter zijn hand steken” (v. 8).
Het allerbelangrijkste is dat de mensen overal ten slotte Gods wegen zullen leren kennen, welke alleen vrede kunnen brengen. “Men zal nergens kwaad doen of verderf aanrichten op heel Mijn heilige berg, want de aarde zal vol zijn van de kennis van de HEERE, zoals het water de bodem van de zee bedekt” (v. 9).
Dit is de fantastische tijd waarover de geïnspireerde apostel Petrus sprak als “de tijden waarin alle dingen worden hersteld, waarover God gesproken heeft bij monde van al Zijn heilige profeten door de eeuwen heen” (Handelingen 3:21). God heeft deze gezegende regering van Jezus Christus op aarde in letterlijk tientallen profetieën overal in uw Bijbel beschreven.
Dit was – en is – de boodschap van Jezus Christus. Dit is de enige werkelijke weg om ware vrede te vinden!
Omstandigheden in het Millennium
Sommige van degenen die het voorafgaande tijdperk hebben overleefd komen uit de naties die de naties van Israël hebben beroofd. Om hen nederig te maken en hun Zijn wegen vollediger bij te brengen zal God sommigen van die mensen in de eerste jaren van het Millennium laten dienen als dienstknechten van Israël in het Heilige Land. “Want de HEERE zal Zich over Jakob ontfermen en Hij zal Israël nog verkiezen. Hij zal hen neerzetten op hun eigen grond [Jeruzalem en het omliggende land]. De vreemdeling zal zich bij hen aansluiten en zich bij het huis van Jakob voegen. De volken zullen hen nemen en naar hun woonplaats brengen. Het huis van Israël zal hen in erfelijk bezit nemen als slaven en slavinnen in het land van de HEERE. Zo zullen zij gevangen houden wie hen gevangen hielden en heersen over hun onderdrukkers” (Jesaja 14:1-2).
Als Heer der heren zal Christus tijdens Zijn regering beginnen met het bekeren en behouden van de gehele wereld. Om dit te doen zal Hij de blindheid moeten wegnemen die alle mensen op de aarde heeft getroffen als gevolg van Satans misleidingen (Openbaring 12:9).
Jesaja schrijft: “En Hij zal op deze berg verslinden de sluier waarmee het gezicht van alle volken omsluierd is, en de bedekking waarmee alle naties bedekt zijn. Hij zal de dood voor altijd verslinden…” (Jesaja 25:7-8).
Alle mensen zullen dan God leren kennen. Hun blindheid en godsdienstige verwarring zullen worden weggenomen en allen die willen zullen ten slotte bekeerd worden.
De opgestane heiligen zullen Gods weg onderwijzen – en God zal de mensen zegenen als zij gehoorzamen. “Want op Sion zal het volk wonen, in Jeruzalem, u hoeft nooit meer te wenen. Hij zal u zeker genadig zijn op uw luide roepen: zodra Hij dat hoort, zal Hij u antwoorden. De Heere zal u wel geven brood van benauwdheid en water van verdrukking, maar uw leraren zullen zich niet langer verbergen: uw ogen zullen uw leraren zien. Met uw eigen oren zult u een woord van achter u horen: Dit is de weg, bewandel die. Dit voor het geval u naar rechts of naar links zou gaan” (Jesaja 30:19-21).
Het zal voor sommigen een verrassende ervaring zijn plotseling een stem achter zich te horen bulderen die hen waarschuwt niet één van Gods geboden te overtreden. Ja, de heiligen van God – die bij de opstanding zullen zijn geboren uit de Geest en die aldus geest zijn geworden – zullen naar willekeur onzichtbaar of zichtbaar zijn.
Er zal geen geschipper met Gods wet zijn.
Binnen enkele jaren, als de mensen overal op de aarde met de Almachtige God in contact komen, zal Hij miljoenen die doof, blind of doofstom waren bovennatuurlijk genezen. “Dan zullen de ogen van de blinden worden opengedaan, de oren van de doven zullen worden geopend. Dan zal de kreupele springen als een hert, de tong van de stomme zal juichen. Want in de woestijn zullen wateren zich een weg banen en beken in de wildernis” (Jesaja 35:5-6).
Merk op dat niet alleen de mensen, maar ook het land zal worden genezen en de aarde zal weer de juiste regenval krijgen met Gods zegen. “Het dorre land zal tot een waterpoel worden, het dorstige land tot waterbronnen” (v. 7).
En het zal een tijd van zingen en geluk en vreugde zijn. “Want wie door de HEERE zijn vrijgekocht, zullen terugkeren; zij zullen Sion binnenkomen met gejuich. Eeuwige blijdschap zal op hun hoofd zijn, vreugde en blijdschap zullen zij verkrijgen, verdriet en gezucht zullen wegvluchten” (v. 10).
De weg naar zegeningen
De wereld zou nu vrede en geluk kunnen hebben, maar zij weigert die op Gods manier te bereiken. De apostel Paulus beschreef de hele mensheid – zowel Israëlieten als heidenen – toen God hem inspireerde te schrijven: “Vernieling en ellende is op hun wegen, en de weg van de vrede hebben zij niet gekend” (Romeinen 3:16-17).
De reden waarom de wereld geen vrede kan hebben is dat zij weigert de geboden van God na te volgen als levenswijze. Zoals we hebben gezien zal, als Christus komt om Zijn regering op te zetten, de “wet” van God van Sion uitgaan en het “woord van de HEERE” uit Jeruzalem (Micha 4:2).
Zij die zich nu het meest overgeven aan gehoorzaamheid van al Gods geboden zullen het best gekwalificeerd zijn voor de hoogste posities in Gods regering gedurende het komende duizendjarige bestuur van Christus. Want Hij zegt: “Wie dan een van deze geringste geboden afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen” (Mattheüs 5:19).
Dit is omdat Christus vrede in Zijn Koninkrijk zal vestigen – en alle wetsovertreders zullen erbuiten gehouden worden! Ja, we zullen vrede en welvaart hebben wanneer iedereen leert Gods geboden te gehoorzamen. Dan zal de wereld worden gezegend met fysieke overvloed. De zieken en gehandicapten zullen worden genezen. De miljoenen geestelijk blinde mensen zullen God werkelijk leren kennen.
Van de mensen op aarde onder Gods regering gedurende Christus’ duizendjarige bestuur wordt gezegd dat zij van vreugde leren zingen en dansen en juichen vanwege de fantastische levenswijze die zij zullen ervaren onder de volmaakte regering van God.
Zoals we hebben gezien zal zelfs de natuur van de wilde dieren vreedzaam worden. Eindelijk zullen de mensen leren dat het werkelijk meer gezegend is te geven dan te ontvangen (Handelingen 20:35). Al hun frustraties en schuldcomplexen zullen ten slotte verdwijnen. Dan zullen zij komen tot “…de vrede van God, die alle begrip te boven gaat” (Filippenzen 4:7).
Onder Gods regering en Zijn volmaakte wetten zullen de mensen ontdekken dat het Jezus ernst was toen Hij zei…Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed [d.w.z. een overvloedig leven] hebben’ (Johannes 10:10).
Dit is hoe het gelukkige, vreugdevolle Millennium zal zijn.
Hoe en waarom deze wereld het spoor bijster raakte
Laten we nu kijken naar waarom onze door oorlog verscheurde wereld is zoals zij is en waarom en hoe het Millennium zoveel beter zal zijn.
Heel weinig mensen beseffen dat dit bepaald niet Gods wereld is. Toen ik in een traditionele kerk opgroeide, werd mij op de zondagsschool geleerd te zingen: “dit is de wereld van mijn Vader”. Maar als wij Gods geïnspireerde Woord ons de Waarheid laten vertellen, vinden we een geheel andere verklaring. Want God inspireerde de apostel Johannes in Openbaring 12:9 te beschrijven hoe Satan de duivel terug naar deze aarde wordt geworpen: “En de grote draak werd neergeworpen, namelijk de oude slang, die duivel en satan genoemd wordt, die de hele wereld misleidt. Hij werd neergeworpen op de aarde en zijn engelen werden met hem neergeworpen.”
Gelooft u persoonlijk dat de gehele wereld is misleid, zoals de Bijbel keer op keer duidelijk verklaart? Het is van groot belang dat u dit voor uzelf bewijst door dit onderwerp in Gods Woord te bestuderen. Want het wordt op veel verschillende manieren gezegd. Als wij de Bijbel willen geloven, komen we te weten dat dit inderdaad een misleide wereld is onder de directe invloed van Satan de duivel. Want Satan wordt de god van deze wereld genoemd.
Kijk maar: “Maar in het geval dat ons Evangelie nog bedekt is, dan is het bedekt in hen die verloren gaan. Van hen, de ongelovigen, geldt dat de god van deze eeuw hun gedachten heeft verblind, opdat de verlichting met het Evangelie van de heerlijkheid van Christus, Die het beeld van God is, hen niet zou bestralen” (2Korinthe 4:3-4). Satan is dus een onzichtbaar geestelijk wezen en in feite de god van de naties van de aarde in dit tijdperk – deze huidige 6.000-jarige periode die leidt naar Christus’ wederkomst als Koning der koningen. De grote God, de Schepper, heeft dit toegestaan om de mensen te testen en ook ons te helpen door menselijk lijden te leren dat de wegen van de mens niet het gewenste resultaat opleveren. Vervolgens kan de mensheid, wanneer Christus ingrijpt, diepgaander waarderen hoe schitterend Gods wegen daarbij vergeleken zijn.
Gedurende dit huidige tijdperk echter zendt Satan de duivel verkeerde houdingen uit en beïnvloedt hij de mensen voortdurend om verkeerd te handelen. De apostel Paulus herinnerde Christenen in Efeze eraan dat “…u voorheen gewandeld hebt, overeenkomstig het tijdperk van deze wereld, overeenkomstig de wil van de aanvoerder van de macht in de lucht, van de geest die nu werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid” (Efeziërs 2:2). Satan de duivel is dus druk bezig. Hij werkt voortdurend – om de mensheid weg te leiden van God en Gods ware wegen. Hij is de bron van veel leed en kwaad – de oorlogen, verkrachtingen, martelingen en diverse andere gruwelen die in de hedendaagse wereld plaatsvinden.
God maakt duidelijk dat in het Millennium Satan zal zijn verbannen. God beschrijft in het boek Openbaring hoe Hij na Christus’ terugkeer een machtige engel zal sturen om Satan aan te pakken: “En ik zag een engel neerdalen uit de hemel met de sleutel van de afgrond en een grote ketting in zijn hand. En hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en bond hem voor duizend jaar, en wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin op en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer zou misleiden, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen zouden zijn. En daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten” (Openbaring 20:1-3).
Uit bovenstaande passage is duidelijk dat Satan degene is die de naties misleidt. Om de wereld werkelijke vrede en vreugde te geven moet hij worden gebonden gedurende de hele duizend jaar van Christus’ heerschappij over de aarde. Daarom zal dit ook gebeuren.
Daarna zal hij, aan het eind van het Millennium, voor een betrekkelijk korte periode worden vrijgelaten (Openbaring 20:7-8). Op dat punt is het verbazingwekkend te zien hoe Satan kennelijk heel snel in staat zal zijn “de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden”. Mensen zijn kennelijk heel gevoelig om door Satan en zijn demonen te worden verleid en ook verkeerd te worden beïnvloed door zijn valse dienaren. Om echte vrede en vreugde te herstellen moeten gedurende Christus’ regering Satan en al zijn demonen worden verwijderd.
De waarheid moet worden hersteld
De apostel Paulus waarschuwde de Christenen van zijn tijd: “Want dit weet ik: dat na mijn vertrek wrede wolven bij u zullen binnenkomen, die de kudde niet sparen; en dat uit uw eigen midden mannen zullen opstaan die de waarheid verdraaien om de discipelen weg te trekken achter zich aan. Daarom: wees waakzaam, en bedenk dat ik drie jaar lang, nacht en dag, niet heb opgehouden iedereen onder tranen terecht te wijzen” (Handelingen 20:29-31).
Ter wille van uzelf moet u overdenken of u werkelijk “heel het raadsbesluit van God” volgt waarnaar Paulus daarvoor had verwezen (v. 27). De meesten van u zullen zeker een deel van de Bijbel begrijpen, een deel van Christus’ ware leringen – en misschien een beetje van de profetieën en het ontzagwekkende doel waarvoor God u heeft geschapen. Echter, alleen Jezus aannemen, u aansluiten bij een kerk in de buurt, en hopen naar de hemel te zweven als u sterft is niet waarover het ware Christendom gaat. De meeste mensen die zichzelf Christen noemen is nooit het volledige doel van het menselijk bestaan onderwezen. Het is van groot belang dat u heel het raadsbesluit van de Almachtige God gaat begrijpen en navolgen (Job 15:8; Handelingen 20:27).
We hebben zojuist Paulus’ waarschuwing gelezen dat “wrede wolven” zouden komen en velen van de Waarheid van God zouden “weg…trekken”’. Paulus waarschuwde Gods mensen ook dringend voor een grote “afval” (2 Thessalonicenzen 2:1-12). Hij schreef: “Want het geheimenis van de wetteloosheid is al werkzaam. Alleen is er iemand die hem nu weerhoudt, totdat hij uit het midden verdwenen is. En dan zal de wetteloze geopenbaard worden. De Heere zal hem verteren door de Geest van Zijn mond en hem tenietdoen door de verschijning bij Zijn komst” (vv. 7-8).
Wat bedoelde Paulus met wetteloosheid? Beschreef Paulus alleen maar het schenden van de menselijke wetten? Nee! Paulus verwees duidelijk naar iets meer dan het overtreden van de verkeersregels. Hij beschreef een godsdienstsysteem – het “geheimenis van de wetteloosheid” – dat langzaam maar zeker de naam van het christendom aan het overnemen was, daarbij Christus’ leringen en praktijk verdraaide en de mensen ervan overtuigde Gods om grote geestelijke wet te verlaten.
Bijna alle gezaghebbende historici weten dat er binnen een eeuw nadat Christus en de oorspronkelijke apostelen waren gestorven een gigantische verandering in de belijdende christelijke kerk kwam. Een historicus schreef: “Gedurende vijftig jaar na Paulus’ leven hangt er een gordijn voor de kerk, waar we vergeefs trachten doorheen te kijken; en als het ten slotte, omstreeks 120 n. Chr., opengaat met de geschriften van de vroegste kerkvaders, zien we een kerk die in veel opzichten sterk verschilt van die van de dagen van St. Petrus en St. Paulus” (Jesse Lyman Hurlbut, The Story of the Christian Church, p. 41).
Op wiens gezag brachten de vroege bisschoppen deze drastische veranderingen aan? Zei God of Jezus Christus hun Zijn Kerk heel anders te maken dan de oorspronkelijke Kerk die Christus en de apostelen kenden?
Absoluut niet.
In plaats daarvan zei Jezus zelfs na Zijn dood tegen de apostelen: “Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld…” (Mattheüs 28:19-20).
Op wiens gezag schaften de zogenaamde kerkvaders de leringen van Jezus Christus en de oorspronkelijke apostelen af en vernietigden die eigenlijk voor hun volgelingen? Het ware antwoord is dat zij een dergelijk gezag niet hadden. Daarom inspireerde God de apostel Judas ware Christenen aan te moedigen: “Geliefden, toen ik mij er met alle inzet toe zette u te schrijven over de gemeenschappelijke zaligheid, werd ik genoodzaakt u te schrijven met de aansporing om te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is. Want er zijn sommige mensen binnengeslopen, die tot dit oordeel al lang tevoren opgeschreven zijn, goddelozen, die de genade van onze God veranderen in losbandigheid, en die de enige Heerser, God en onze Heere Jezus Christus, verloochenen” (Judas vv. 3-4).
Judas zei ons dat wij letterlijk moeten “strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is”. Hij waarschuwde dat bepaalde mensen “binnengeslopen” waren om het concept van genade om te zetten in losbandigheid – als vrijbrief voor misleide mensen om te denken dat zij Gods grote geestelijke wet ongehoorzaam kunnen zijn en toch op een of andere manier het Koninkrijk van God kunnen binnengaan.
Dit, vrienden, is precies wat het grootste deel van het traditionele christendom vandaag gelooft. Veel kerken spreken over de Tien Geboden als een goede algemene richtlijn. Maar als u erop aandringt zullen de meeste geestelijken van traditionele kerken zeggen dat een christen niet is gebonden de Tien Geboden te houden als levenswijze. Dit is één reden waarom God Judas inspireerde ons aan te moedigen te strijden voor het ware geloof dat “eenmaal aan de heiligen [was] overgeleverd…”.
Herstel het ware Christendom!
Wat zou het betekenen het oorspronkelijke Christendom van Christus en de apostelen te herstellen? Wat voor verschillen zouden we vinden als het oorspronkelijke Christendom van het Nieuwe Testament weer in authentieke zin werd onderwezen en in praktijk werd gebracht?
Wauw, dit herstel zou veel meer met zich meebrengen dan de meeste mensen waarschijnlijk beseffen. Omdat we, zoals de historicus Hurlbut erkent, rond 120 n. Chr. een officieel belijdende christelijke kerk aantreffen “die in veel opzichten sterk verschilt van die van de dagen van St. Petrus en St. Paulus”.
De gerespecteerde historicus Will Durant schreef: “Het christendom maakte geen einde aan het heidendom; het nam het in zich op. Het Griekse denken, dat stervende was, kwam door transmigratie opnieuw tot leven in de theologie en liturgie van de Kerk; de Griekse taal, die eeuwenlang de wijsbegeerte had beheerst, werd het voertuig van christelijke literatuur en ritus; de Griekse mysteriën gingen door in het indrukwekkende mysterie van de Mis. Ook andere heidense culturen droegen bij aan het syncretistische [d.i. samengesmolten] resultaat. Uit Egypte kwamen de ideeën van een heilige drie-eenheid ... en een persoonlijke onsterfelijkheid van beloning en straf; uit Egypte kwamen de aanbidding van Moeder en Kind, en de mystieke theosofie die het Neoplatonisme en het Gnosticisme voortbracht en de christelijke geloofsbelijdenis verduisterde…” (The Story of Civilization, deel 5, pp. 595, 599).
Honderden jaren lang werd gedurende de middeleeuwen het oorspronkelijke Christendom van Christus en de apostelen verduisterd. De mensen onderwezen, in Jezus’ naam, een geheel andere levenswijze en benadering van God. Valse leraren vervingen de oorspronkelijke heilige dagen –door God geboden en door Christus en de apostelen onderhouden – door heidense dagen en wereldse ideeën. Zoals historicus Jesse Lyman Hurlbut schreef: “De vormen en ceremoniën van het heidendom slopen geleidelijk de eredienst binnen. Sommige van de oude heidense feesten werden met een verandering van naam en verering kerkelijke festivals. Rond het jaar 405 n. Chr. begonnen beelden van heiligen en martelaren in de kerken te verschijnen, aanvankelijk als gedenktekens, maar daarna werden ze achtereenvolgens geëerd, geadoreerd en aanbeden” (The Story of the Christian Church, p. 73).
In die tijd introduceerden valse gelovigen, die zichzelf als christenen voordeden, geleidelijk heidense feestdagen zoals Kerstmis, Pasen en Allerheiligen in de belijdende christelijke kerk. Maar wat gebeurde er met het vierde gebod van de Almachtige God? Hoe verging het de geboden wekelijkse dag van rust en eredienst? “Zolang de kerk hoofdzakelijk Joods was, werd de Hebreeuwse Sabbat gehouden; maar naarmate ze steeds meer niet-Joods werd nam geleidelijk de eerste dag de plaats in van de zevende dag” (idem, p. 45).
Was dit een idee van God? Veranderde God geleidelijk Zijn goddelijke wet zodat de gelovigen de dag van de zon – zondag – zouden eren zoals de heidenen dat al eeuwen deden?
Absoluut niet!
Zoals tientallen gezaghebbende geleerden erkennen onderhielden de vroege ware Christenen – zowel van heidenen als van Joden – allemaal de zevende-dags Sabbat. Historici zijn het erover eens dat dit na de dood van de twaalf apostelen minstens een generatie of twee zo bleef. God veranderde Zijn wet niet. De apostel Paulus instrueerde Christenen: “Wees navolgers van mij, zoals ik navolger van Christus ben” (1 Korinthe 11:1). De apostel Johannes merkte op: “Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft” (1 Johannes 2:6).
Deze twee apostelen wisten, evenals alle anderen, dat Jezus Christus was gekomen om het volmaakte voorbeeld te geven en dat Christenen Zijn voorbeeld dienen te volgen, versterkt door de Heilige Geest. Dit werd algemeen begrepen ten tijde van de apostel Paulus, toen het Christendom zich door het Romeinse Rijk verspreidde. Historici erkennen dit feit, zoals de volgende betekenisvolle aanhaling ons laat zien: “Overal, in het bijzonder in het Oosten van het Romeinse Rijk, waren er Joodse christenen wier uiterlijke levenswijze niet opmerkelijk verschilde van die van de Joden. Zij namen als vanzelfsprekend aan dat het evangelie een vervolg was van [de religie van Mozes]; voor hen betekende het Nieuwe Verbond, dat Jezus bij het Laatste Avondmaal met Zijn discipelen had ingesteld … niet dat het verbond dat God met Israël had gesloten niet langer van kracht was. Zij hielden nog steeds de feesten zoals Pascha, Pinksteren en het Loofhuttenfeest … de wekelijkse Sabbat en de Mozaïsche regels voor voeding. Volgens sommige geleerden moeten die zo sterk zijn geweest dat ze tot aan de val van Jeruzalem in het jaar 70 n. Chr. het dominerende element in de christelijke beweging waren” (Judeo-christianisme, “Paul and Jewish Christianity”, Davies, 1972, p. 72, geciteerd in Bacchiocchi, From Sabbath to Sunday, p. 151).
Dus gedurende ongeveer de eerste 40 jaar na Christus’ opstanding was de ware Kerk van God – die Gods wekelijkse en jaarlijkse Sabbatten onderhield – het dominerende element onder hen die zich Christenen noemden. De ware Christenen volgden nog steeds het voorbeeld dat door de Kerk van God te Jeruzalem werd gegeven.
Wie durfde dat allemaal te veranderen?
Hoe was het oorspronkelijke Christendom?
De geïnspireerde apostel Paulus zei tot de oudsten van Efeze: “want ik heb niet nagelaten u heel het raadsbesluit van God te verkondigen. Zie dan toe op uzelf en op heel de kudde, te midden waarvan de Heilige Geest u tot opzieners aangesteld heeft om de gemeente van God te weiden, die Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed” (Handelingen 20:27-28).
Als we bij de gemeente [of kerk] van God die te Korinthe is (zoals Paulus de Korinthische christenen aansprak) eens naar binnen hadden kunnen kijken, wat voor levenswijze zouden we dan onder deze heidense christenen hebben waargenomen? Welke wetten van God en Bijbelse leerstellingen zouden dan opvallen als verschillend met wat de hoofdstroom van het christendom heden ten dage praktiseert?
In de eerste plaats zou men, om zelfs maar met de vroege Christenen als zij bijeenkomen aanwezig te kunnen zijn, het grote belang moeten kennen van het gehoorzamen aan elk van de Tien Geboden – met inbegrip van het vierde gebod. Want het vierde gebod zegt: “Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is” (Exodus 20:8-10).
Dit gebod herinnert de gelovigen er, boven alle andere, aan dat de ware God de Schepper is. God maakte de zevende dag tot heilige tijd – niet de zondag, die de eerste dag van de week is. Hij deed dit precies ten tijde van de schepping – lang voordat er maar enige Jood bestond. Want de Sabbat is niet gemaakt voor de Joden. Jezus Christus zelf zei: “De sabbat is gemaakt ter wille van de mens…” (Markus 2:27). De Sabbat werd gemaakt toen de mensen werden gemaakt en werd later een deel van de schriftelijk vastgelegde geestelijke wet – de Tien Geboden – die God zelf op twee tafels van steen schreef (Exodus 34:28).
Door regelmatig bijeen te komen op de zevende dag – de dag die begint met zonsondergang op wat we tegenwoordig vrijdag noemen en duurt tot zonsondergang op zaterdag – dachten de vroege Christenen er altijd aan dat de ware God de Schepper van hemel en aarde was, die de Tien Geboden gaf als basis van de juiste levenswijze. En de vroege Christenen hielden tevens de jaarlijkse heilige dagen – zeven jaarlijkse feestdagen die direct in de Bijbel worden geboden. Want Christus en de apostelen leerden Christenen om te leven “…van elk woord dat uit de mond van God komt” (Mattheüs 4:4; Lukas 4:4) – en het enige geschreven woord van God dat toen beschikbaar was, was wat wij nu het Oude Testament noemen.
Uit het Oud Testamentische boek Zacharia zouden de vroege Christenen hebben begrepen dat als de Messias op aarde terugkeert als Koning der koningen, Hij alle volken – zowel Joden als heidenen –zal leiden tot het vieren van het Loofhuttenfeest, een van de zeven jaarlijkse feestdagen die God Zijn volk gebood te onderhouden.
Zacharia schreef: “Het zal geschieden dat al de overgeblevenen van alle heidenvolken die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, van jaar tot jaar zullen opgaan om zich neer te buigen voor de Koning, de HEERE van de legermachten, en om het Loofhuttenfeest te vieren” (Zacharia 14:16). Vervolgens zegt de profeet dat God regen zal onthouden aan iedere natie die weigert het Loofhuttenfeest te houden (v. 17). Dit, vrienden, zal gebeuren tijdens de spoedig komende regering van Jezus Christus!
Het is Christus ernst!
Klinkt het alsof het de ware Christus van uw Bijbel ernst is wanneer Hij gehoorzaamheid aan Gods wetten gebiedt? Ja, dat doet het zeker! En “Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid” (Hebreeën 13:8). Bent u bekend met dat aspect van de Bijbelse Jezus Christus?
Als we met de oorspronkelijke Christenen in Korinthe zouden bijeenkomen, zouden we ook opmerken dat zij geen Pasen vierden. In plaats daarvan vierden zij het Pascha en de Dagen der Ongezuurde Broden, twee van de door God geboden jaarlijkse vieringen (1 Korinthe 5:6-8). Na de Christenen in Korinthe eraan te hebben herinnerd dat Jezus Christus was geofferd als ons Paschalam, instrueerde Paulus hen: “Laten wij dus feestvieren…” (v. 8). Aangezien Paulus hier in verband met het Pascha en de Ongezuurde Broden sprak, is het duidelijk dat hij deze niet-Joodse Christenen aanspoorde het Feest der Ongezuurde Broden te vieren – het feest dat werd gehouden in samenhang met en meteen na het Pascha.
Als we regelmatig met de vroege Kerk van God in Korinthe zouden bijeenkomen, zouden we een van de oudsten Paulus’ eerste brief aan hen horen voorlezen. Daarin schreef hij: “Ik zal echter tot Pinksteren in Efeze blijven…” (1 Korinthe 16:8). Pinksteren? Misschien dacht u dat Pinksteren een eenmalige gebeurtenis was toen de Kerk begon en toen Petrus tot een grote menigte predikte en er 3.000 mensen werden bekeerd (Handelingen 2).
Nee, Pinksteren was eveneens een van de zeven jaarlijkse feesten – opgesomd in Leviticus 23 – die door de vroege Christenen werden gevierd. Deze feesten wijzen op en helpen ons begrip te krijgen van het grote Plan dat God hier op aarde bezig is te verwezenlijken. Zonder deze ware Bijbelse heilige dagen te houden – die door Christus en de vroege Kerk werden gehouden – zijn de meeste van de hedendaagse kerkgangers in totale onwetendheid over het Plan dat God momenteel met de mensheid verwezenlijkt. We hebben een goed gedocumenteerd boekje dat deze door God gegeven feesten en hun betekenis volledig verklaart, getiteld ‘Gods Feestdagen – Gods Meesterplan van Behoud.’ Schrijf ons om uw gratis exemplaar.
Met al deze informatie in gedachten moet het duidelijk zijn dat deze wereld door Satan de duivel werkelijk een chaos is geworden. Dit machtige geestelijke wezen – de huidige god van deze wereld – heeft de meeste belijdende geestelijken misleid, evenals de meeste leraren en opvoedkundigen en de grote meerderheid van de huidige mensen op deze aarde. Gods Woord maakt dat heel duidelijk.
Daarom kunnen we beter begrijpen waarom en hoe deze wereld in zoveel opzichten het spoor bijster is geraakt. Want het religieuze systeem ervan (met inbegrip van de valse doctrines en opvattingen over God en Zijn hele Plan van behoud), het onderwijssysteem, het politieke systeem en de hele structuur van deze wereld zijn ontaard door de sluwe machinaties van Satan de duivel. Het hedendaagse systeem van deze wereld wordt in uw Bijbel “Babylon” genoemd. Daarom gebiedt God zijn ware heiligen: “…Ga uit haar weg, Mijn volk, opdat u geen deelhebt aan haar zonden, en opdat u niet van haar plagen zult ontvangen” (Openbaring 18:4). Dat moeten we dan ook doen en beseffen dat er een urgente noodzaak is voor de “…tijden waarin alle dingen worden hersteld, waarover God gesproken heeft bij monde van al Zijn heilige profeten door de eeuwen heen” (Handelingen 3:21).
Onderwijs in de komende wereld
Aangezien Satan de duivel de mensheid in haar religieuze zoeken volkomen heeft verward, mag het niet als grote verrassing komen dat hij de mensen ook heeft verward en misleid op het terrein van opvoeding en onderwijs. Jezus Christus zei: “Iedere boom die geen goede vrucht voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. Zo zult u hen dus aan hun vruchten herkennen” (Mattheüs 7:19-20).
De vruchten – de resultaten – van het moderne onderwijs zijn maar al te duidelijk voor iemand die ogen heeft om te zien. De meeste historici weten heel goed dat Duitsland vlak voor de Tweede Wereldoorlog de best onderwezen natie ter wereld was. Verhoudingsgewijs had Duitsland meer mannen en vrouwen met een hogere beroepsopleiding en academische graad dan enig andere land in de wereld. Maar het was het verkeerde soort onderwijs, dat ervoor zorgde dat miljoenen van deze hoog opgeleide mensen vielen voor de leugens van Adolf Hitler en daardoor hun hoog opgeleide natie deel te laten hebben aan de marteling en vernietiging van miljoenen Joden en andere mensen.
Dit onderwijs – heel vaak tot op zekere hoogte herhaald, zelfs in onze moderne maatschappij – bestaat hoofdzakelijk uit het leren over materiële zaken. Het veronachtzaamt vrijwel totaal de geestelijke aspecten van het leven zoals karakterontwikkeling - het onderwijzen van de juiste waarden, van respect voor mensen in posities van gezag en van het doel van het menselijk leven. Want inderdaad kennen zelfs de beste docenten in onze hogere onderwijsinstituten zelf deze waarden of dit doel niet. Hoe zou dus van hen verwacht kunnen worden dat zij anderen dit soort begrip en kennis bijbrengen?
Daarom bestaan de vruchten van het hoger onderwijs in de hedendaagse maatschappij maar al te vaak uit hogere aantallen zelfmoord, uiteengevallen gezinnen, de ontwikkeling van een cynische en agnostische kijk op God en de Bijbel, de afbraak van het respect voor ouders, leidinggevenden en voor anderen in het algemeen. Natuurlijk zal een redelijke mate van technische en materiële informatie doorgegeven zijn. Maar een goed begrip van het leven en de waarden die het leven de moeite waard maken worden bijna geheel buiten beschouwing gelaten.
Een nieuw onderwijssysteem
Als u de tientallen passages over Christus’ komende regering leest, is het duidelijk dat in deze hele wereld spoedig een geheel ander onderwijssysteem zal worden opgezet. De grondslag van dit onderwijssysteem zal de ware kennis van God en Zijn levenswijze zijn. De moderne intelligentsia van deze wereld mag daarmee spotten, maar gedurende het Millennium zullen de leraren zuivere kennis verspreiden die vrede en vreugde zal brengen. Natuurlijk zal de leerlingen lezen, schrijven en rekenen worden bijgebracht. Maar hun zal ook ware wetenschap worden onderwezen – en we moeten opmerken dat veel van de moderne wetenschap correct en buitengewoon nuttig is. Maar zij zullen ook leren begrijpen dat achter deze schitterende en complexe schepping een Soeverein Verstand zit – de God die de Schepper van hemel en aarde is, en die ons heeft geschapen voor een bepaald doel. Zij zullen niet alleen de fysieke wetten leren die voor orde in onze wereld zorgen, maar ook de geestelijke wetten die het menselijk geluk en welzijn regelen.
Het is al vaak moeilijker onwaarheden en verkeerde ideeën af te leren dan de zuivere waarheid aan te leren. Daarom kan het wel een generatie of twee duren voordat de mensen werkelijk begrip krijgen van de ontzagwekkende en wonderbaarlijke wegen van God die elke fase en elk facet van het leven raken. Als deel van deze levenswijze zullen de mensen genieten van de juiste soort muziek, kunst en literatuur. Er zullen geen laag-bij-de-grondse en pornografische scènes meer voorkomen in welk soort amusement ook.
God schiep ons man en vrouw. Let op Zijn eerste gebod aan Adam en Eva: “Wees vruchtbaar, word talrijk, vervul de aarde en onderwerp haar…” (Genesis 1:28). God is dus niet tegen seks. In plaats daarvan schiep Hij het als iets wonderbaarlijks en moois om een jonge man en vrouw bij elkaar te brengen en hen te helpen hun relatie in het huwelijk te versterken en natuurlijk ook voor de verwekking van kinderen. Want God is een gezin – en Hij wil het menselijke gezin de lessen van geven, delen en dienen laten leren, zodat wij later voor alle eeuwigheid in Zijn Gezin kunnen dienen. Gedurende het Millennium zal er dus geen laag-bij-de-grondse nadruk op seks zijn als louter iets mechanisch los van zuivere liefde en onbaatzuchtige zorgzaamheid in het huwelijk. In plaats daarvan zullen er misschien cursussen zijn als hoe een gelukkig huwelijk te verkrijgen, hoe kinderen op te voeden en hoe een gezinsbegroting te organiseren en dergelijke onderwerpen van praktisch nut.
U denkt misschien: “Dat klinkt ouderwets”. Wellicht doet het dat ook in de tegenwoordige omstandigheden. Maar het resultaat van dit zuivere onderwijs, dit zuivere amusement en een zuivere levenswijze die onze hele cultuur zullen doordringen zal zijn gelukkige gezinnen, gelukkige kinderen en een diepe vreugde en vrede – en zelfs financiële voorspoed – die alles wat de mensheid ooit tevoren heeft gekend te boven gaan.
In onze hele tegenwoordige maatschappij zien we voortdurend de vertoning van oneerlijke politici, zakenmensen en andere leiders. Maar in het Millennium zullen er niet zulke zaken zijn als een WorldCom-schandaal of een Enron-schandaal. Er zal van de mensen geen misbruik meer worden gemaakt door corrupte regeringsleiders, zakenlieden of bestuurders in ons ijdele en corrupte onderwijssysteem. Zoals we hebben gezien zal Christus in plaats daarvan een Koninkrijk oprichten en met rechtmatigheid beslissen ten gunste van de zachtmoedigen van de aarde.
Een deel van dit nieuwe onderwijs zal ook over de relaties tussen de rassen gaan. Want God gebood zijn volk eerlijk en rechtvaardig te zijn voor de vreemdeling in het oude Israël – en hoeveel te meer onder het Nieuwe Verbond. God zei tot Zijn volk in Israël: “Wanneer een vreemdeling bij u in uw land verblijft, mag u hem niet uitbuiten. De vreemdeling die bij u verblijft, moet voor u zijn als een ingezetene onder u. U moet hem liefhebben als uzelf, want u bent zelf vreemdelingen geweest in het land Egypte. Ik ben de HEERE, uw God. U mag geen onrecht doen in de rechtspraak, met de lengtemaat, met het gewicht en met de inhoudsmaat” (Leviticus 19:33-35). Raciale en etnische minderheden zullen niet langer worden verdrukt door de meerderheid in enig deel van de wereld onder Christus’ komende regering.
Zuiver onderwijs begint thuis
Bijna alle gezaghebbende deskundigen erkennen dat onderwijs eigenlijk in het gezin hoort te beginnen. Toch beseffen veel te weinig ouders deze verantwoordelijkheid of nemen zij de tijd die na te komen. De God van de Bijbel zei tot Zijn volk in het oude Israël: “Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn. U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat. U moet ze als een teken op uw hand binden en ze moeten als een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn” (Deuteronomium 6:6-8).
De God die ons leven en adem geeft verwacht van ouders dat zij hun kinderen – van jongs af aan – in de juiste levenswijze onderwijzen. Die levenswijze is gebaseerd op het liefhebben en eren van hun Schepper. Ze is gebaseerd op het liefhebben en eren van hun ouders – het vijfde van de Tien Geboden. Ze is gebaseerd op het onderwijzen van mensen hoe zij op de juiste wijze iedere mens, die naar Gods beeld is gemaakt, moeten respecteren. In feite heeft het hele panorama van verordeningen dat in het Oude Testament wordt gegeven te maken met eerlijkheid, billijkheid, vriendelijkheid en onbaatzuchtige zorgzaamheid jegens mensen. Dit wordt veel te weinig beseft in de wereld van vandaag.
Een van de belangrijkste obstakels voor ouders bij het onderwijzen van hun kinderen in het gezin begon in de Tweede Wereldoorlog. Voor het eerst begonnen miljoenen vrouwen buitenshuis te werken – en over het algemeen keerden velen nooit volledig naar het gezin terug. Daarom heeft de moderne moeder het vaak te druk en is zij te uitgeput om talloze uren te besteden aan haar jonge zoons en dochters – om hun een juiste levenswijze te leren en hun fundamentele kennis van juist spreken en rekenen en algemene praktische waarden bij te brengen. Vaak gaat het geld dat door deze jonge werkende moeders wordt verdiend voor een groot deel op aan extra belastingen, extra uitgaven voor kleding, reizen, kinderopvang en andere behoeften die met het werk in verband staan. Heel weinig of niets kan uiteindelijk worden toegevoegd als extra geld dat het gezin ter beschikking staat. Als er een extra is, wordt dat vaak uitgegeven aan een tweede tv-toestel, een tweede auto en dingen die eigenlijk niet bijdragen aan het algemene welzijn van het gezin of de samenleving. In feite vallen de tijd en inspanning die van het reusachtige voordeel van het fulltime moeder-zijn worden afgenomen niet te vergelijken.
Daarom zullen in het Millennium moeders waarlijk vrijgesteld zijn om meer tijd thuis door te brengen met hun eigen kinderen. Zoals in het verleden, en in veel culturen ook vandaag nog, zullen gezinnen iets groter zijn – en bijgevolg zullen de kinderen evenwichtiger zijn als zij meer omgaan met de andere kinderen onder de directe leiding van de ouders. Er zullen meer gezinstuinen zijn, waar groente en fruit worden gekweekt. Misschien zullen er meer dieren worden aangeschaft, zoals koeien, geiten en paarden, zodat de kinderen zich bewust worden van waar melk feitelijk vandaan komt. Het lijkt voor sommige oudere mensen misschien vreemd, maar miljoenen jonge mensen hebben vandaag de dag moeite met het feit dat de melk die zij drinken niet uit een fabriek komt, maar uit de uier van een koe. Ik heb persoonlijk ervaren hoe jongere mensen letterlijk van slag raken als zij beseffen waar hun melk in feite vandaan komt.
Al het bovenstaande zal kinderen zeker helpen te begrijpen dat hun voedsel en kleding uit de grond komen, en dat de Schepper die het weer leidt uiteindelijk betrokken is bij alles wat wij eten, dragen en gebruiken.
Door zo te zijn afgesneden van de natuur – en van het praktische leven zoals hierboven geschetst – zijn er in feite miljoenen ongevoelige jonge mensen voortgebracht voor wie menselijk leven goedkoop is, die denken dat leraren en ouders er zijn om geen respect voor op te brengen en die geen idee hebben van God als de Schepper van alles wat er is. Deze jonge mensen voelen zich daarom na een tijdje leeg en het is een feit, zoals eerder opgemerkt, dat onder de hoger opgeleide jonge mensen in de hedendaagse samenleving de meeste gevallen van zelfmoord zijn.
In weerwil van het sarcasme en cynisme die door moderne opvoeders tot uitdrukking worden gebracht ten aanzien van het onderricht in de juiste levenswijze, zoals hierboven geschetst, spreken de vruchten van het moderne onderwijs voor zichzelf.
Respect voor leerkrachten
Binnen het verband van de vreedzame, min of meer landelijke gemeenschappen van het Millennium zullen er hooggekwalificeerde leerkrachten zijn. Deze zullen goed betaald en zeer gerespecteerd zijn – heel anders dan in de hedendaagse verdorven maatschappij, waar leraren vaak bijna in armoede leven en talloze obstakels ondervinden bij het doen van hun werk, terwijl schooluitvallers miljoenen kunnen verdienen met het schreeuwen van een soort muziek of met het rondspringen op een sportveld of zelfs met het elkaar letterlijk in elkaar slaan. In de komende wereld zullen de waarden van de mensheid totaal veranderen. De mensen zullen iets nuttigs voortbrengen dat de moeite waard is en er zal fatsoenlijk voor worden betaald.
Onder de komende regering van Christus zullen de leerkrachten in de onderwijsinstellingen van voortreffelijk karakter zijn. De Bijbel openbaart deze benadering keer op keer. Leraren zullen het voorbeeld geven dat leerlingen zullen waarderen en willen navolgen. In de komende wereld zullen leerkrachten niet alleen maar knap en innemend zijn; zij zullen oprechte onbaatzuchtige zorgzaamheid voor hun leerlingen hebben, hun eigen leven delen en groot belang stellen in het leven van hun leerlingen op elke behulpzame manier.
Maar zij zullen niet alleen maar sociaal werkers zijn of babysitters, zoals tegenwoordig zo gewoon is. Leerkrachten in de komende wereld zullen een veeleisend lesprogramma bieden en zullen hoge academische normen stellen om studenten het authentieke gevoel van voldoening te geven dat komt door succes met echt werk. En aangezien de kennis die zij geven praktisch zal zijn – en ook zal worden gegeven door zeer gerespecteerde individuen – zullen studenten de uitdaging leren waarderen als zij toenemen in ware kennis en begrip.
Scholen en universiteiten zullen niet langer academische fabrieken zijn die duizenden alleen in technische informatie opgeleide jonge mensen afleveren. In plaats daarvan zullen ze op de gemeenschap gebaseerde onderwijsinstellingen zijn die zijn opgezet om de elementaire opleiding die al in het gezin is gegeven aangaande de juiste levensprincipes, praktische kennis en technische informatie op een hoger plan te brengen met het begrip van hoe deze kennis te gebruiken om het welzijn van de hele wereld te stimuleren.
In het Millennium zullen de leerkrachten weten dat hun leerlingen, op een zeldzame uitzondering na, thuis goed zijn opgevoed door beide ouders. De leerkrachten zullen dus vertrouwen hebben in hun rol van aanvullen van wat de ouders hebben gedaan. Er zal nauwe communicatie en samenwerking zijn tussen ouders en leerkrachten, en tussen leerkrachten en leerlingen. Scholen en gezinnen zullen elkaar steunen bij het ontwikkelen van veelzijdige en competente individuen. Want zij zullen leven in een maatschappij die berust op de principes van de Schepper, waardoor ongekende vrede, welvaart en productiviteit zullen worden voortgebracht.
Landbouw en gezondheid
Tijdens het Millennium zal de hele benadering van de landbouw en gezondheid ingrijpend worden veranderd van de nadruk die we vandaag zien bij veel mega-boeren en agrarische productiebedrijven. Vandaag heerst bovenal het maken van winst, ten koste van de voedselkwaliteit en de gezondheid. Maar in de komende wereld onder directe verantwoordelijkheid van de levende Jezus Christus zullen boeren worden geleid door wat de Bijbel noemt de vreze Gods. Zij zullen bereid zijn – zelfs popelen – om oprecht hun medemensen te dienen met hoe zij landbouwproducten voortbrengen en verspreiden.
Dit zal tevens de manier omvatten waarop zij zorg dragen voor de bodem. In onze moderne tijd heeft de mechanisatie het vermogen van de mensheid de aarde te gebruiken – en te misbruiken – versneld. Uitgestrekte woestijnachtige gebieden zijn veranderd in vruchtbare landbouwgronden. Wegens het misbruik van onze bodem worden grote gebieden van de aarde ook weer woestijn. Dit zal bijdragen aan de komende hongersnoden die door Jezus Christus werden geprofeteerd (Mattheüs 24:7).
Onder Christus’ bestuur zullen boeren echter zorgvuldig natuurlijke meststoffen gebruiken evenals milieuvriendelijke technieken om ervoor te zorgen dat de bodem niet wordt beroofd van voedingsstoffen die de natuur in optimale omstandigheden verschaft.
In de wereld van vandaag is het vlees dat wij eten vaak een chemische soep van hormonen en medicinale stoffen die door wetenschappers zijn ontwikkeld om de groei van dieren te versnellen en de winsten van de boerenbedrijven te maximaliseren. Maar als wij ons vee met ‘drugs’ voeden, eten we die uiteindelijk zelf ook. Ruim 20 jaar lang – vanaf de jaren ’50 tot en met de jaren ’70 – deden veel Amerikaanse boeren een chemische stof, genaamd stilbestrol [ook bekend als ‘DES’], in het veevoer om de groei van hun dieren te verbeteren. Deze chemische stof, die in sommige landen aan zwangere vrouwen werd gegeven om miskramen te voorkomen, werd van de markt teruggetrokken nadat het in verband was gebracht met een toegenomen kans op kanker – maar pas nadat het leven van honderden miljoenen mensen op het spel was gezet.
Een andere ongezonde trend onder kostenbewuste boeren is het voeren van dode dieren aan levende dieren. Deze praktijk veroorzaakt ziekte die zich gevaarlijk door de kudden heen verspreidt. Eén zo’n ziekte bij vee, boviene spongiforme encefalopathie (ook bekend als de gekkekoeienziekte), kan als iemand vlees eet van zo’n zieke koe overgaan op mensen en de verwoestende hersenziekte Creutzfeldt-Jakob veroorzaken.
Waarom bestaan zulke praktijken?
Zoals met veel andere aspecten van de hedendaagse maatschappij is het motief hebzucht. Onze zakenmensen – en vaak de autoriteiten die hen op de juiste wijze zouden moeten leiden – zijn veel meer geïnteresseerd in het verdienen van meer geld of het incasseren van een omkoopsom dan ervoor te zorgen dat de gezondheid van hun medemensen het best wordt beschermd.
We zien nu in Amerika uitgestrekte gebieden die apart worden gehouden om maïs te verbouwen, omdat sommige boeren geloven dat zij meer kunnen verdienen met die te verkopen voor de productie van ethanol. Daarom maken zij hun tarweverbouw geringer. Nu is de prijs van tarwe enorm gestegen en bevindt zich de wereldvoorraad tarwe ten behoeve van brood (en andere producten) op een absoluut dieptepunt. Niettemin blijft de bevolking in veel gebieden explosief groeien en leven steeds meer honderden miljoenen mensen op een hongerdieet.
Leraren van vreugde
Alles wat wij in dit boekje hebben geschreven wordt ondersteund door het geïnspireerde besef dat het Gezin van God de uiteindelijke leraren in het Millennium zal leveren. Dat Gezin zal niet alleen God en Jezus Christus inhouden, maar ook Gods uit de Geest geboren zonen en dochters die nu worden opgeleid tot leraren voor het Millennium. Want de Bijbel maakt het duidelijk dat de priesters in het oude Israël de belangrijkste leraren in die maatschappij waren – buiten van het gezin. En uw Bijbel openbaart duidelijk dat ware Christenen van vandaag zijn geroepen om in het Millennium priesters – of leraren – te zijn. Het geïnspireerde lied van de heiligen helpt ons om ons uiteindelijke doel te begrijpen: “En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters [cursivering door ons], en wij zullen als koningen regeren over de aarde” (Openbaring 5:9-10). We zien dus dat de ware heiligen van God niet alleen koningen zullen zijn die Christus als Koning der koningen assisteren, maar ook leraren (Openbaring 19:16).
Wij zullen Christus bijstaan in het organiseren van het hele systeem van regeringen van deze wereld, van onderwijssystemen, juridische systemen, maatschappelijke systemen en het religieuze systemen. Het zal een geweldige gelegenheid en uitdaging zijn. Bij Christus’ terugkeer zullen op deze aarde letterlijk honderden miljoenen mensen uit allerlei vormen van slavernij en overheersing terugkomen. Wat is voorspeld voor Israël is slechts een type van wat er zal gebeuren voor iedereen in die tijd. Gods Woord zegt: “Onder geween zullen zij komen, onder smeekbeden zal Ik hen leiden. Ik zal hen doen gaan naar waterbeken, op een rechte weg, waarop zij niet zullen struikelen, want Ik ben Israël tot een Vader, en Efraïm – Mijn eerstgeborene is hij … Zij zullen komen en juichen op de hoogte van Sion, zij zullen toestromen naar het goede van de HEERE: naar het koren, naar de nieuwe wijn en naar de olie, naar de lammeren en runderen. Hun ziel zal zijn als een bevloeide hof, zij zullen voortaan niet meer treurig zijn” (Jeremia 31:9, 12). Later zegt God tot zijn volk: “Zo zegt de HEERE: Bedwing uw stem van geween, en uw ogen van tranen, want er is loon voor uw werk, spreekt de HEERE. Zij zullen uit het land van de vijand terugkomen, en er is hoop voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE, uw kinderen zullen terugkomen naar hun gebied” (vv. 16-17).
Nog later in dit hoofdstuk openbaart God de grondslag voor de hele levenswijze en de vreugde die in die tijd in de wereld zullen komen: “Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet zoals het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ík hen getrouwd had, spreekt de HEERE. Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn. Dan zullen zij niet meer eenieder zijn naaste en eenieder zijn broeder onderwijzen door te zeggen: Ken de HEERE, want zij zullen Mij allen kennen, vanaf hun kleinste tot hun grootste toe, spreekt de HEERE. Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en aan hun zonde niet meer denken” (vv. 31-34).
De Tien Geboden – de grote geestelijke wet die God aan Abraham en zijn dienstknechten gaf (Genesis 26:5) lang voordat die schriftelijk werd vastgelegd voor Israël – openbaren een levenswijze die de hele mensheid in staat zal stellen te leren hoe zij onze Schepper moet liefhebben en dienen en Zijn goddelijke zegen ontvangen, en hoe zij waarlijk de medemensen moet liefhebben – en aldus een ongeëvenaarde diepte van vrede en vreugde bereiken.
In het Nieuwe Testament openbaart God door de apostel Johannes: “Zalig en heilig is hij die deel heeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang” (Openbaring 20:6). Degenen die overwinnen – de ware heiligen van God – zijn geroepen om ‘priesters’ van God en van Christus te zijn en zij zullen Christus assisteren bij het invoeren van de juiste levenswijze in de hele wereld.
Wat een schitterende toekomst!
Ieder mens op aarde kan uitzien naar een tijd waarin degenen die dan in leven zijn direct zullen worden onderwezen door de uit de Geest geboren zonen en dochters van God op een manier die geheel op liefde en onbaatzuchtige zorgzaamheid berust. Het is moeilijk voor velen werkelijk in Gods Woord te geloven. Maar tot degenen die dat wel kunnen zegt God: “En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd. God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem” (1 Johannes 4:16).
Als mensen letterlijk door liefde omgeven worden – wanneer zij voortdurend worden beschermd, geleid en bemoedigd door hen die een totale onbaatzuchtige zorg voor hen hebben, zal hun geluk en gemoedsrust die alle begrip te boven gaat van onpeilbare diepte zijn. Dit is het soort wereld dat God bezig is voor te bereiden. Dit is het soort leiderschap dat de levende God wil dat u en ik leren in voorbereiding op het assisteren van Jezus Christus bij het tot stand brengen van Zijn duizendjarig bestuur.
In het boek Hebreeën zegt God ons dat de mens “…voor korte tijd minder [is] gemaakt dan de engelen…” (Hebreeën 2:6-7). De schrijver vervolgt: “alle dingen hebt U onder zijn voeten onderworpen. Want bij het onderwerpen van alle dingen aan Hem heeft Hij niets uitgezonderd dat Hem niet onderworpen is. Nu zien wij echter nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn” (v. 8). De duidelijke indicatie is dat het Gods bedoeling is dat de mensen uiteindelijk volledige zonen van God zijn – met totale macht over het universum onder God en Christus.
In Zijn laatste volledige gebed vroeg Jezus aan de Vader: “En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn” (Johannes 17:20-22).
Als u deze verzen eerlijk in hun verband leest, is het duidelijk dat Christus bedoelde dat Zijn trouwe heiligen één zouden worden met de Vader zoals Hijzelf en de Vader één zijn. Dus de werkelijke toekomst voor hen die zich waarlijk overgeven en hun leven aan God geven is in alle eeuwigheid de totale macht en glorie van het Gezin van God te delen met de Vader en Christus. Gezamenlijk zullen de ware heiligen Christus assisteren bij het regeren, bij het onderwijzen – bij het genezen en bemoedigen – en bij het zegenen van de mensen overal op deze aarde.
Als wij dat doel bereiken, zullen we in staat zijn op een constante basis met niet alleen Christus en de Vader om te gaan, maar ook met de grote helden van de Bijbel: Abraham, Isaac, Jakob, Jozef, Mozes, Elia, Elisa, David, Petrus en Paulus, Sara en Ruth, en vele anderen. Als geestelijke wezens in het werkelijke Gezin van God – samengesteld uit Zijn Geest – zullen we in staat zijn te dienen, te scheppen, plannen te maken en uit te voeren samen met deze schitterende persoonlijkheden over wie we zo veel jaren in Gods Woord hebben gelezen.
Want Gods Woord zegt ons dat we niet in een louter fysieke relatie met God zullen komen als bij de berg Sinaï. “Maar”, zoals God zegt, “u bent genaderd tot de berg Sion en tot de stad van de levende God, tot het hemelse Jeruzalem en tot tienduizendtallen van engelen, tot een feestelijke vergadering en de gemeente van de eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid zijn gekomen” (Hebreeën 12:22-23).
In die schitterende toekomst, die spoedig met Christus’ komst zal aanbreken, zullen we in staat zijn vriendschappelijk en collegiaal om te gaan met de grootste leiders van de Bijbel en vele andere trouwe dienstknechten – de geesten van rechtvaardige mensen die nu voor altijd volmaakt zijn gemaakt.
En in die gezegende rol zullen we de wonderbaarlijke gelegenheid hebben de ware liefde van God, de wijsheid van God en de onbaatzuchtige zorg van God te delen met de mensen die gedurende het Millennium zullen leven. Moge God u deze toekomst geven. Moge God ons allen helpen Zijn waarlijk ontzagwekkende doel voor ons leven te begrijpen. En moge God ieder van ons helpen ‘voluit te gaan’ om ons deel te doen in het voorbereiden van een plaats van liefde en dienstbaarheid in de zeer werkelijke komende wereld!
