Artikelen

Mijn hoofdartikel in het Tomorrow’s World magazine van juli-augustus 2020 was getiteld “Een perfecte storm.” Als u toen nog geen abonnee was, kunt u het online lezen op wereldvanmorgen.nl [gedateerd 1 september 2020]. Ik beschreef de overeenkomst tussen gebeurtenissen in Australië, Afrika, Europa en Noord-Amerika die rampen naar deze regio’s brachten. Ik wees erop hoe in Australië de zeven jaar lange droogte in het noorden van Queensland abrupt eindigde met overstromende regens waardoor naar schatting 600.000 stuks vee verdronken, gevolgd door het heetste en droogste jaar ooit sinds de metingen, wat leidde tot het ergste bosbrandseizoen sinds mensenheugenis – waarbij eigendommen werden verwoest en naar schatting een miljard wilde dieren omkwamen. En vervolgens, toen het scheen dat dingen niet nog slechter konden worden, sloeg het ‘onvoorziene’ COVID-19 toe.

Elk jaar herdenken mensen op 27 januari de bevrijding van het vernietigingskamp Auschwitz in 1945, tijdens de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog. Het Auschwitz-complex was het grootste van zes vernietigingskampen, die samen een gruwelijk beleid uitvoerden dat Duitslands nationaal-socialistische ('nazi') leiders 'Die Endlösung' [de definitieve oplossing] noemden – een poging om de Joodse bevolking van Europa uit te roeien. Het beleid, dat de kern vormt van Adolf Hitlers visie voor Duitsland, was drie jaar eerder, op 20 januari 1942, ingevoerd op de nu beroemde Wannsee-conferentie (genoemd naar de Berlijnse buitenwijk waar deze gehouden werd) ̶ dit jaar 80 jaar geleden.

Er kwamen verschillende gedachten bij me op toen ik me aan het voorbereiden was om deze column te schrijven. Dit nummer van Tomorrow's World [magazine] wordt verzonden naar ons grootste aantal abonnees ooit, nu we de grens van 540.000 hebben overschreden. Maar wie weet hoeveel mensen deze column zullen lezen? Sommigen ontvangen het magazine, leggen het opzij en lezen het nooit. Anderen delen het met familie en buren. Wat het exacte aantal lezers ook is, het is een groot voorrecht om zo'n groot publiek te hebben  ̶  en niet alleen een geweldig voorrecht, maar ook een ernstige verantwoordelijkheid.

Het Verenigd Koninkrijk worstelt met een onopgeloste migrantencrisis. Duizenden wagen het om het gevaarlijke Kanaal vanuit Frankrijk over te steken, vaak in gammele en ongeschikte bootjes, in een wanhopige poging een nieuw en beter leven te vinden.

Hebt u zich ooit afgevraagd of de doop echt belangrijk is voor ware christenen? Hebt u er ooit aan getwijfeld of u op de juiste wijze gedoopt werd? Gelukkig beantwoordt God deze vragen duidelijk in Zijn geïnspireerde woord, de Bijbel.

Zelfs vóór Charles Darwin zochten velen naar een verklaring voor het menselijk bestaan los van een alwetende, almachtige God. Het erkennen van Gods bestaan is het aanvaarden van een morele autoriteit over ons leven – iets wat onnatuurlijk is voor de menselijke geest. “Immers, het bedenken van het vlees [natuurlijke vleselijke denken] is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet” (Romeinen 8:7). De mens wil niet dat men hem zegt wat hij moet doen.

In zijn beroemde A Tale of Two Cities [Een verhaal over twee steden] beschreef Charles Dickens de wereld van zijn roman: “Het was de beste tijd, het was de slechtste tijd, het was de eeuw van wijsheid, het was de eeuw van dwaasheid... het was de periode van licht, het was de periode van duisternis, het was de lente van hoop, het was de winter van wanhoop....”

De meesten van ons zouden graag meer wilskracht hebben. Maar het ontwikkelen ervan is, zoals we dikwijls denken, ongeveer net zo leuk als een tand trekken of een splinter verwijderen. Aan het begin van elk nieuw jaar hebben miljoenen mensen weer nieuwe voornemens om hun leven te veranderen: meer bewegen, minder eten, stoppen met roken of drinken, meer tijd met het gezin doorbrengen.

Vele belijdende christenen denken dat Christus op elk moment zou kunnen terugkeren ̶ misschien zelfs vanavond! Maar de Bijbel zegt iets heel anders. Jezus gaf Zijn discipelen bepaalde profetieën en zei hun te letten op de vervulling ervan, want Zijn tweede komst zou voorafgegaan worden door tekenen ̶ herkenbare ontwikkelingen en gebeurtenissen.

Laten we eerlijk zijn – velen van ons zitten vol stress en zijn uitgeput. De druk van ons dagelijks leven kan ons ontmoedigd en gefrustreerd maken. Helaas richten we die frustratie soms op onze dierbaren – inclusief onze eigen kinderen. Als we eerlijk zijn tegenover onszelf moeten we toegeven dat we maar al te vaak boos reageren op onze kinderen, niet omdat ze iets vreselijk verkeerds doen, maar gewoon vanwege onze eigen menselijke natuur.