Hoe de perfecte storm in 2020 arriveerde en waarom we niet voorbereid zijn voor die op komst is!
Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel: “A Perfect Storm” door Gerald E. Weston, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van juli-augustus 2020.
Velen van u hebben The Perfect Storm gezien, een film die in 2000 werd uitgebracht en het samenkomen van zware weersfactoren langs de noordoostkust van Noord-Amerika in 1991 liet zien die meer dan $200 miljoen aan schade veroorzaakte en golven opzweepte tot een recordhoogte van 30,7 meter voor de kust van Nova Scotia. Tegenwoordig is de term 'perfecte storm' in de algemene woordenschat terechtgekomen, die gebruikt wordt om een dynamische samenloop van gebeurtenissen te beschrijven die bij elkaar veel grotere gevolgen hebben dan welke de individuele gebeurtenissen afzonderlijk zouden veroorzaken.
Een andere term die we tegenwoordig horen, is 'zwarte zwaan'. Zoals Investopedia.com uitlegt, wordt de term gebruikt om 'een onvoorspelbare gebeurtenis te beschrijven die verder gaat dan wat normaal van een situatie verwacht wordt en mogelijk ernstige gevolgen heeft. Zwarte zwaan gebeurtenissen worden gekenmerkt door hun extreme zeldzaamheid, hun grote impact en het aandringen op grote schaal dat deze achteraf heel voor de hand liggend waren.'
Het jaar 2020 zag de samenloop van meerdere perfecte stormen en een nogal opmerkelijke zwarte zwaan. Denk eens na over het volgende:
Een perfecte storm verscheurt de Europese Unie
Wij hier bij Tomorrow’s World hebben ̶ in tegenstelling tot experts en conventionele wijsheid ̶ al lange tijd voorspeld dat het Verenigd Koninkrijk uiteindelijk de Europese Unie zou verlaten. Wisten we dit omdat we slimmer waren? Helemaal niet. We begrepen dit op basis van Bijbelse profetieën. Om dezelfde reden voorzagen we de ineenstorting van het IJzeren Gordijn ̶ het moest gebeuren zodat profetie vervuld werd. Net als Brexit, gebeurde het vrij snel ̶ in een paar maanden met de val van de Berlijnse Muur in 1989. Elke gebeurtenis schokte de wereld, maar niet hen die de Bijbel begrepen.
De Europese Unie heeft Brexit niet voorzien. Zij geloofde niet dat de Britten het zouden laten gebeuren! Zelfs velen in het VK zagen deze niet aankomen. David Cameron kwam zijn campagnebelofte na om een referendum uit te roepen over het vertrek uit of het blijven in de Europese Unie. Het was een gok die hij dacht te kunnen winnen.
Ik was op 23 juni 2016, de dag van de stemming, in Brussel en het leek erop dat zijn gok verzilverd zou worden. Twee van de meest prominente leiders van de 'Leave'-factie [voorstanders van vertrek], de altijd uitgesproken Nigel Farage en de flamboyante Boris Johnson, gaven die avond op televisie toe dat ze, hoewel ze hun best hadden gedaan, tekort zouden schieten. Maar tot de verrassing van iedereen hoorden we de volgende ochtend dat de Britten gedaan hadden wat niemand dacht dat ze ooit zouden doen: ze hadden gestemd om te vertrekken.
Brexit heeft de Europese Unie tot in haar kern opgeschud. Alleen zij die Bijbelprofetie begrijpen, waren niet geschokt. Wel verrast, maar niet geschokt ̶ zelfs wanneer je verwacht dat er iets gaat gebeuren, kan het soms een verrassing zijn wanneer het werkelijk gebeurt. Onze boekjes De Verenigde Staten en Groot-Brittannië in de Profetieën en Het beest van Openbaring: mythe, metafoor of spoedig komende realiteit? geven de basis voor deze verwachting.
Nu de Britten vertrokken zijn, wie zou er nog meer kunnen vertrekken ̶ vooral met zoveel ontevredenheid onder de burgers in het ene land na het andere? Niet-bindende referenda en opiniepeilingen geven aan dat de burgers van een groeiend aantal EU-landen er de voorkeur aan zouden geven te vertrekken.
Op dit punt doet de zwarte zwaan zijn intrede. Als Europeanen Brexit niet hebben zien aankomen, waren zij zich zelfs nog minder bewust van de komst van COVID-19, hoewel veel stemmen ̶ waaronder de onze hier op Tomorrow’s World ̶ gewaarschuwd hebben dat een uitbraak van een ontwrichtende ziekte niet een kwestie was van of, maar van wanneer. En als Brexit het continent uit elkaar trok, werd het door deze microscopische vijand bijna vernietigd, toen de paniek uitbrak en het 'iedereen voor zichzelf' werd.
The Financial Times citeerde Emmanuel Macron die de situatie in Europa “een moment van waarheid” noemde. Na een interview op 17 april 2020 met de Franse president meldde de krant dat “de EU zal ophouden te bestaan als politiek project als het door het coronavirus verwoeste landen niet helpt. Macron haalde ook uit naar de hypocrisie van noordelijke lidstaten die de vruchten van het blok plukken maar de ‘lasten’ ervan niet delen.... de Franse president zei dat er ‘geen andere keuze’ was dan een fonds op te richten dat ‘gemeenschappelijke schuld met een gemeenschappelijke garantie zou kunnen uitgeven’ om lidstaten te financieren op basis van hun behoeften in plaats van naar de omvang van hun economieën.” Daarna voegde hij er deze huiveringwekkende waarschuwing aan toe: “Als we dit vandaag niet kunnen doen, zeg ik u dat de populisten zullen winnen ̶ vandaag, morgen, de dag daarop, in Italië, in Spanje, misschien in Frankrijk en elders” (Mehreen Kahn, “Brussels scuffles with car industry over green targets”, The Financial Times, 17 april 2020).
Hoe succesvol leiders zullen zijn in het bijeenhouden van de EU valt nog te bezien, maar Bijbelprofetie geeft aan dat tien "koningen", leiders of naties, aan het einde van dit tijdperk, hun macht zullen overdragen aan een charismatische leider "het beest" genaamd (Openbaring 17:12–13). We kunnen dus in de nabije toekomst een soort van herschikking in Europa verwachten, hetzij als gevolg van deze crisis of een andere die nog moet komen.
Een perfecte storm strijkt neer op Australië
Iedereen die op het nieuws let, begrijpt dat Australië de afgelopen een à twee jaar meer dan zijn aandeel slecht nieuws gehad heeft. Australiërs zijn niet onbekend met droogte, branden en overstromingen, en vormen een sterke groep mensen. Maar onlangs hebben ze de ene na de andere tragedie te verwerken gekregen. Ten eerste was er de zeven jaar droogte in het noorden van Queensland. Toen eind januari 2019 de regens eindelijk kwamen, wisten ze niet van ophouden. De eerste schattingen gaven aan dat de overstroming in februari een half miljoen runderen doodde, maar latere schattingen deden het aantal tot ongeveer 600.000 stijgen. Hele populaties wilde dieren gingen ook ten onder.
Dit was geen goed begin van 2019, maar het zou niet de enige ramp voor het jaar zijn. In een groot deel van Australië was dit het warmste en droogste jaar ooit gemeten en een van hun ergste brandseizoenen. Vooral New South Wales en Queensland werden zwaar getroffen, maar geen enkel gebied ontsnapte aan de verwoestende bosbranden die een gebied zo groot als de Amerikaanse staat Pennsylvania besloegen voordat ze in februari 2020 uitgingen. Naar schatting kwamen in een verwoestende slag toegebracht aan kangoeroe- en koalapopulaties een miljard wilde dieren om, en werd ernstige schade toegebracht aan de gevarieerde en unieke fauna in Australië.
Vervolgens, toen het erop leek dat het niet erger kon worden, landde de COVID-19 zwarte zwaan in 'het land down under’. Leiders van een aantal landen bidden in deze tijd om Gods genade, maar de Australische premier Scott Morrison heeft dit openlijk gedaan. Dit is een begin, maar hoewel we het beste voor zijn land hopen, zullen er, als men zich niet echt toekeert naar God en zich van immoreel gedrag afkeert in Australië en andere landen, zullen er ergere plagen komen.
Een perfecte pest stormt Afrika binnen
Afrika lijkt het altijd moeilijk te hebben en 2019 was een bijzonder moeilijk jaar, omdat veel landen op het continent te lijden hadden van zowel droogteperiodes als overstromingen. Ongewoon nat weer in de Hoorn van Afrika leverde een enorme oogst op, maar tegelijkertijd kwamen ook woestijnsprinkhanen. Zoals de Globe and Mail in januari meldde: “Sprinkhanen van bijna Bijbelse proporties zijn de meest recente bedreiging voor verarmde boeren die door de recente klimaatgerelateerde rampen tot de rand van de afgrond zijn gedreven .”' Het rapport vervolgt: “Eén enkele sprinkhaan kan per dag 150 kilometer afleggen en elke dag zijn eigen gewicht aan voedsel eten, ongeveer twee gram. Een kleine zwerm van 40 tot 80 miljoen sprinkhanen, die een vierkante kilometer beslaat, kan per dag evenveel voedsel consumeren als 35.000 mensen. De grootste zwerm in het noordoosten van Kenia beslaat een gebied van 60 bij 40 kilometer ̶ driemaal zo groot als Toronto ̶ en kan maar liefst 190 miljard sprinkhanen bevatten en dagelijks zoveel voedsel consumeren als 90 miljoen mensen' ( “Locust swarms in Kenya worst in 70 years and still growing”, TheGlobeAndMail.com, 28 januari 2020).
Dat was in januari. Nu “Bedreigt een tweede golf woestijnsprinkhanen Oost-Afrika met schattingen dat het 20 keer erger zal zijn [dan] de plaag die twee maanden geleden neerdaalde” (“Second wave of locusts in East Africa said tob e 20 times worse”, The Guardian, 13 april 2020).
Erop wijzend dat de woestijnsprinkhaan beschouwd wordt als “de meest destructieve trekplaag ter wereld”, zoals de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) meldde, “blijft de toename van de woestijnsprinkhaan alarmerend, vooral in Ethiopië, Kenia en Somalië, waar het een ongekende bedreiging vormt voor de voedselzekerheid en het levensonderhoud. In de zes Oost-Afrikaanse landen die het zwaarst getroffen zijn of risico lopen voor sprinkhanen ̶ Ethiopië, Kenia, Somalië, Zuid-Soedan, Oeganda en Tanzania ̶ ervaren ongeveer 20 miljoen mensen al acute voedselonzekerheid, en nog eens 15 miljoen in Jemen, dat ook door de plaag getroffen wordt” (“FAO continues to fight desert locust upsurge in East Africa and Yemen despite COVID-19 constraints”, UN.org, 14 april 2020).
En niet alleen Afrika wordt bedreigd. Volgens Business Insider zijn er woestijnsprinkhanen “in ongeveer 30 landen in Afrika, Azië en het Midden-Oosten te vinden, en kunnen deze over een vijfde van de landmassa van de aarde zwermen” (“Swarms of locusts forced Somalia to declare a national emergency. Skin-crawling photos show how menacing their plagues can be”, 28 februari 2020). Er trekken al zwermen van de Hoorn van Afrika naar het Midden-Oosten tot aan Jemen, Saoedi-Arabië, Iran en Pakistan.
Maar deze perfecte sprinkhanenstorm gaat stug door, omdat de zwarte zwaan van de wereldwijde pandemie de pogingen om de plaag onder controle te krijgen belemmert: “Keniaanse functionarissen hebben gezegd dat de stevige ingrepen van vanwege het coronavirus de pogingen om de plaag tegen te gaan vertraagd heeft, aangezien het oversteken van grenzen moeilijker geworden is en de leveringen van pesticiden vertraagd zijn. Sproeien vanuit de lucht is het enige effectieve middel om sprinkhanen te bestrijden, maar er zijn klachten geweest dat de bestrijdingsmiddelen schadelijk zijn voor de veestapel” (The Guardian, 13 april 2020).
En volgens Weather.com: “De tegenslagen worden verergerd door de wereldwijde acties die ondernomen worden om de verspreiding van COVID-19 in toom te houden. Deskundigen kunnen niet langer naar bijeenkomsten in het land reizen om de lokale bevolking te leren de sprinkhanendreiging te bestrijden ” (“Unbelievably Large Swarm of Locusts Threatens Middle East” , 18 maart 2020).
Bovendien: “de minister van Landbouw van Oeganda zei dat de autoriteiten niet in staat zijn om voldoende pesticiden uit Japan te importeren, daarbij verwijzend naar verstoringen van internationale vrachttransporten” (“New, larger wave of locusts threatens millions in Africa, APNews.com, 10 april 2020).
En ja, de omstandigheden kunnen erger worden ̶ en ze zijn erger geworden. Sinds ik dit artikel begon te schrijven, zijn er in de maand mei regens naar Oost-Afrika gekomen die tot overstromingen hebben geleid. Onze Tomorrow’s World-vertegenwoordiger in Kenia bracht ons verslag uit over deze ontwikkelingen:
Landen in Oost-Afrika hebben te lijden onder een 'drievoudige klap' door sprinkhanen, COVID-19 en overstromingen. Er worden bijna 300.000.000 mensen door deze gebeurtenissen getroffen. Overstromingen hebben alle gewassen vernietigd die de sprinkhanen niet hebben opgegeten. Langdurige regenval heeft in sommige gebieden de ergste overstromingen veroorzaakt die daar ooit voorgekomen zijn. Het Victoriameer is meer dan twee meter gestegen en rivieren zijn razende stortvloeden geworden. Vele duizenden mensen zijn ontheemd, een aantal is verdronken, sommige families zijn levend begraven door modderstromen, en honderden schapen, geiten en koeien zijn weggevaagd. Verschillende bruggen zijn ook door de watervloeden weggespoeld, waardoor het wegtransport verlamd is. Ondertussen zijn de zware regenval en warme temperaturen ideaal voor de voortplanting van sprinkhanen, waardoor er nog meer schade van hen verwacht wordt.
De perfecte voorjaarsstorm
De lente draait om bloemen, en telers met hun kassen over de hele wereld hebben zich op grote schaal voorbereid op de lente op het noordelijk halfrond. Maar van San Francisco tot Zuid-Amerika tot Nederland, is de bloemenindustrie van de ene op de andere dag ingestort. De San Francisco Chronicle meldde in maart: “Meer dan $1 miljoen aan bloemen werd vorige week tegen sluitingstijd vernietigd op de San Francisco Flower Mart. Boeren zien hun levensonderhoud aan de wijnstok verdorren” (“Flower industry hit hard as coronavirus pandemic dries up business”, SFChronicle.com, 30 maart 2020).
De hele snijbloemindustrie van $360 miljoen in Californië is verwelkt. Telers hadden het al moeilijk, moesten het doen met flinterdunne winstmarges als gevolg van buitenlandse concurrentie, en voor velen is COVID-19 de winkelsluiter. “Er zal waarschijnlijk geen grootse heropening plaatsvinden voor Ocean View Flowers gevestigd in Lompoc, dat slechts twee jaar geleden 40 miljoen stelen produceerde. Het moederbedrijf voor productiegroei, Santa Barbara Farms, sloot het bloemenbedrijf definitief, volgens bronnen van het moederbedrijf en de industrie” (“Coronavirus hit California’s cut-flower industry at the worst time”, LATimes.com, 4 april 2020). Ik vind dit persoonlijk triest, omdat ik tijdens de middelbare school ‘s zomers in de bloemenvelden van Lompoc werkte. Lompoc is een kleine, afgelegen slaapstad met inwoners in bezit van bescheiden middelen. De meeste mensen hebben er nog nooit van gehoord, laat staan dat ze de naam goed kunnen uitspreken (het is LOM-pook). “‘Dit is onze drukste en meest winstgevende tijd van het jaar’, zei Mellano [een derde generatie teler en groothandelaar]. 'Het is dus absoluut de slechtste tijd voor iets dergelijks als dit om te gebeuren.'”
Soortgelijke verhalen doen zich ook elders voor, allemaal om dezelfde reden. Twee landen die bijzonder hard getroffen werden door de samenloop van deze twee 'stormen' (sprinkhanenplagen en de komst van COVID-19) zijn Kenia en Ethiopië. Ze zijn ook de grootste bloementelers van Afrika en hebben samen 500.000 arbeiders in dienst. De bloemenindustrie voegt elk jaar $1 miljard toe aan de Keniaanse economie en is goed voor een kwart van de exportopbrengsten van Ethiopië. De pandemie maakten de gevolgen van de sprinkhanenplagen die beide landen verwoestten ingewikkelder. Rozen zijn een specialiteit in Kenia en planten gaan achteruit tenzij ze besproeid, bemest, gesnoeid en anderszins verzorgd worden. Telers worden geplet tussen verloren inkomen en wat het kost om hun toekomst veilig te stellen. “‘Dit is ook de periode met de belangrijkste dagen voor de bloemenindustrie zoals Valentijnsdag, Internationale Vrouwendag, Moederdag,' zei van Schie [van Royal FloraHolland Co.]. ‘De crisis waarmee we nu geconfronteerd worden, kon niet op een erger moment gekomen zijn dan dit'” (“East African Flower Industry Wilts as Sales to Europe Dry Up”, VOANews.com, 17 april 2020).
De perfecte olie storm
Olieprijzen zijn altijd op en neer gegaan. Velen van ons kunnen zich de benzineprijsoorlogen van de jaren vijftig nog herinneren, toen grote keten tankstations hun prijzen van tijd tot tijd tot onder het winstniveau verlaagden om de onafhankelijke stations failliet te laten gaan. Consumenten waren dol op deze 'benzineoorlogen', omdat ze in ieder geval voor een tijdje goedkope benzine betekenden.
De Organisatie van Olie-Exporterende Landen (OPEC) werd in 1960 door vier landen in het Midden-Oosten en Venezuela opgericht. Sindsdien is deze uitgegroeid tot veel meer landen, waarvan de meeste zich in het Midden-Oosten en Afrika bevinden. Weinig mensen besteedden veel aandacht aan de OPEC tot oktober 1973, toen de Arabische leden van de OPEC een embargo oplegden tegen landen die Israël steunden tegen zijn Arabische buren tijdens de Yom Kippoeroorlog. De prijzen stegen, benzine werd gerantsoeneerd en in de Verenigde Staten werden lagere snelheidslimieten opgelegd. De dagen van goedkope olie waren voorbij ̶ althans voor verscheidene decennia. Hoewel het embargo in maart 1974 eindigde, stegen de prijzen in delen van de VS van 25 dollarcent per gallon (3.785 liter) tot $1,50 en meer voordat het decennium eindigde.
Er was een tijd dat de Verenigde Staten, ‘s werelds grootste benzinegebruiker , aan de genade van de olieproducenten in het Midden-Oosten overgeleverd leken te blijven. Maar toen kwam fracking ̶ een techniek die oorspronkelijk voor het winnen van aardgas uit olieschalie gebruikt werd en later tevens kosteneffectief bleek voor het uit de grond halen van olie. Dit zette aan tot ontwikkeling van oliehoudende schalie-lagen in North Dakota, Oklahoma en tal van andere staten. Binnen enkele jaren werden de Verenigde Staten een netto-exporteur van olie en begonnen de prijzen te stabiliseren en zelfs te dalen. Dit betekende ook dat er nu een andere concurrent op de markt was gekomen. Andere olieproducerende landen zouden graag zien dat frackers failliet gingen.
Energieonafhankelijk worden zou goed nieuws moeten zijn, althans voor de Verenigde Staten, echter niet voor andere olieproducerende gebieden van de wereld. Maar toen kwam de coronavirus zwarte zwaan in de plaats van het 'zwarte goud' als het zorgenkind van de industrie. Vliegtuigen stopten met vliegen. Mensen stopten met autorijden. Grote olieproducenten Saoedi-Arabië en Rusland begonnen toen ze hun inkomsten zagen verdampen, aan een olieoorlog, waardoor de prijzen zo laag werden dat de olie-termijncontracten voor korte tijd op 20 april negatief werden ̶ hetgeen betekende dat u betaald zou worden om het van hen te kopen!
Merk op hoe Forbes het effect van negatieve olie-termijncontracten beschrijft: “Een olie-termijncontract koopt 1000 vaten olie, dus wat een negatieve prijs van $-40 [per vat van 42 US gallons of 159 liter] betekent, is dat iemand theoretisch de rechten op 1000 vaten olie zou kunnen krijgen en tegelijkertijd tijd een betaling van $40.000 ontvangen. Als we dit in liters omzetten, zou u ongeveer 159.000 liter ruwe olie kunnen ontvangen en naast de olie nog eens $40.000 betaald krijgen! Denk daar eens over na ̶ voor elke liter ruwe olie zou u de ruwe olie kunnen krijgen en ook nog eens 25 dollarcentcent, [Maar alvorens u al te opgewonden raakt, is hier het voorbehoud:] alleen als u het ergens officieel zou kunnen opslaan” (“Negative Price Of Oil Is Telling Us That Something Else Will Break Next”, Forbes.com, 21 april 2020).
In een nieuwsbrief van 23 april 2020 zei financieel expert dr. Martin Weiss het als volgt: “Olieproducenten moesten $40,32 per vat betalen om kopers zo ver te krijgen het van hen te kopen. Olie werd onmiddellijk gereduceerd tot pure, toxische troep ̶ spul dat zelfs vuilnismannen niet zonder een enorme fooi mee zouden nemen.”
De vraag die we moeten stellen
Hierboven zijn voorbeelden genoemd van wat er in elk land en in duizenden sectoren binnen economieën over de hele wereld gebeurt. Dit is een cruciaal moment in de moderne geschiedenis. Het zal ongetwijfeld enige tijd, zelfs jaren duren ̶ lang nadat deze pandemie geschiedenis geworden is ̶ voordat het volledige effect bekend zal zijn.
Op vele manieren kwamen perfecte stormen en een zwarte zwaan in maart 2020 samen en daalden op de hele wereld neer. Maar één vraag blijft hangen: als God een liefhebbende God is, waarom zou Hij dan zoveel lijden toestaan? En ondanks de vele theologen die hun handen de lucht in gooien en worstelen om antwoorden te vinden, is er een heel duidelijke verklaring. Onze wereld is een tijd van grote rebellie tegen onze Schepper ingegaan.
De mensheid als geheel heeft nooit Degene gerespecteerd die ons gemaakt heeft ̶ eerder heeft de overgrote meerderheid van de mensheid collectief minachting en gebrek aan respect getoond. Velen ontkennen Zijn bestaan ̶ en bespotten degenen die wel in Hem geloven. En helaas, zelfs velen die beweren Hem te kennen, kennen Hem feitelijk niet, want, zoals ons door de apostel Johannes gezegd wordt: ''En hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet'' (1 Johannes 2:3–4). Johannes vertelt ons verder wat zonde is (3:4) en dat Gods geboden geen zware last zijn (5:3).
Tot op zekere hoogte laat God ons met rust om 'onze eigen gang te gaan', en staat toe dat de natuurlijke consequenties van onze beslissingen ons corrigeren (Jeremia 2:19). Maar de Bijbelse geschiedenis laat ook zien dat wanneer een volk tot een bepaald niveau van immoraliteit en rebellie tegen God en Zijn wetten zakt, Hij zal ingrijpen. We hebben het voorbeeld van de zondvloed ten tijde van Noach: ''En de HEERE zag dat de slechtheid van de mens op de aarde groot was, en dat al de gedachtespinsels van zijn hart elke dag alleen maar slecht waren'' (Genesis 6:5). We hebben het voorbeeld van de vernietiging van Sodom en Gomorra (Genesis 19). En we weten dat God de nakomelingen van Abraham de heidense volken van het Beloofde Land niet liet vervangen tot pas generaties later: “... want de maat van de ongerechtigheid van de Amorieten is tot nu toe niet vol'' (Genesis 15:16). Gods geduld mag niet met Zijn toestemming verward worden.
Als we ons bewust zijn van zulke arrogantie tegen onze Schepper, zouden we niet verbaasd moeten staan wanneer de volgende combinatie van perfecte storm en zwarte zwaan komt. Hij heeft ons een waarschuwingsschot voor de boeg gegeven. Dit is niet het einde ̶ de dingen zullen nog veel erger worden voordat we onze les leren. Wees ervan verzekerd dat, tenzij we berouw tonen, ons bekeren en veranderen, er ons in de toekomst grotere rampen te wachten staan.
Er komt echter een tijd dat Degene die we gekruisigd hebben ons zal verlossen van onze opstandige waanzin en Zijn Koninkrijk hier op aarde zal vestigen (Daniël 2:44; Zacharia 14:9, 16–19). Dat is een verbazingwekkende, maar feitelijke vaststelling, en velen die dit artikel lezen, vinden het waarschijnlijk moeilijk te geloven. Maar het is de boodschap die Jezus bracht. Als u het al niet gedaan heeft, bestel dan ons gratis boekje Gelooft u het ware Evangelie? Te midden van al het slechte nieuws is dit het goede nieuws en de reden waarom we bidden: Uw Koninkrijk kome!