Dit is een veel voorkomend misverstand, veroorzaakt door de onzorgvuldige aannames van vertalers (en vele lezers). Kijk allereerst naar het betreffende vers. "En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in de poel van vuur en zwavel, waar ook het beest en de valse profeet zijn, en zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheden". (Openbaring 20:10).
Het cursief gedrukte woordje zijn in de tekst staat in de Engelse King James bijbel tussen vierkante haken ([]). Dit betekent dat vertalers het woord toegevoegd hebben en dat het geen deel uitmaakt van de originele Griekse manuscripten. Een meer nauwkeurige vertaling zou zijn "waren geworpen" - aangezien in de tijd van dit vers het Beest en de valse profeet al in de poel van vuur en zwavel geworpen zijn (Openbaring 19:20). Het voornaamwoord "zij" in het laatste deel na de komma is ook een interpretatie van de vertalers, toegevoegd aan de Engelse New King Jamesbijbel maar terecht afwezig in de King James versie.
Dus zou een goede vertaling van het vers zijn: "En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in de poel van vuur en zwavel, waarin ook het beest en de valse profeet geworpen waren, en hij zal dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheden".
Nu wordt de bedoeling en betekenis van dit vers duidelijk. Satan de Duivel zal in de poel van vuur en zwavel geworpen worden. Hij zal degene zijn die dag en nacht gepijnigd wordt. Hoewel vlammen van vuur uit geest bestaande engelen geen pijn kunnen doen zal Satan gepijnigd worden in eeuwigheid door de vernietiging van al zijn werken en koninkrijk (1 Johannes 3:8; Openbaring 11:15).
Sommigen begrijpen dit vers verkeerd door aan te nemen dat het Beest en de valse profeet zullen creperen in ondenkbare pijnen in de vlammen van het hellevuurvoor altijd. Het gangbare geloof in de hel stelt het voor als de woonplaats van boze geesten, "de helse regionen... waarheen verloren en veroordeelde zielen gaan na de dood om onbeschrijfelijke martelingen een eeuwigdurende straffen te ondergaan" (Encyclopedia Americana). De populariteit van een dogma maakt het echter nog niet de waarheid. Daarom moeten we ons de vraag stellen, waar hebben we het concept van een eeuwigdurende marteling in het hellevuur vandaan?
Schrijvers zoals Augustinus (345-430 n. C.) argumenteerden dat onvolmaakte zielen bij hun dood gereinigd zouden worden in een zuiverend vagevuur. Zoals velen waren zij in dit idee beïnvloed door dogma's van voor-Christelijke filosofen. De Italiaanse dichter Dante Alighieri (1265-1321 n. C.) droeg nog extra bij aan de populaire misvattingen over het hellevuur toen hij zijn beroemde La Divina Commedia schreef. Zijn eigenlijke doel was om de concepten van de hel in zijn tijd op de hak te nemen, maar de gruwelijke details van zijn fictie hadden zulk een grote impact dat vele belijdende Christenen ze onterecht als waarheid aannamen.
Wat is de waarheid over de hel en de straf na de dood? Gods woord laat duidelijk zien dat "het loon van de zonde is de dood" - niet eeuwige pijniging in het hellevuur (Romeinen 6:23). De goddelozen zullen verbrand worden en as worden onder de voeten van de rechtvaardigen (Maleachi 4:1-3). God inspireerde de Apostel Petrus te schrijven dat "de tegenwoordige hemelen en de aarde zijn door hetzelfde woord als een schat weggelegd, ten vure bewaard tegen de dag van het oordeel en van de ondergang der goddeloze mensen" (2 Petrus 3:7). Het woord "ondergang" is een synoniem voor "vernietiging". De goddelozen zullen vernietigd worden door de poel des vuurs, en zullen niet voor eeuwig lijden.
Uiteindelijk zal de hele aarde gereinigd worden door vuur, en alle aardse werken verbrand worden (2 Petrus 3:10). Zoals Jezus stelde: "En wanneer iemand niet bevonden werd geschreven te zijn in het boek des levens" die zal in de poel des vuurs geworpen worden om verbrand en vernietigd te worden - om nooit meer te bestaan (Openbaring 20:15; 21:8).