Wanneer U vragen zoals deze onderzoekt, is het belangrijk om Uw bronnen zorgvuldig na te gaan. Als U bijvoorbeeld Wikipedia (van afgelopen december 2012) gelooft, heeft Valentijnsdag geen voorchristelijke antecedenten. Een nadere kijk bij de verschillende bronnen openbaart echter een ander antwoord.

Vele algemene referenties, zoals de World Book Encyclopedie erkennen het verband tussen Valentijnsdag en voorchristelijke praktijken openlijk. Merk op: "De Romeinen vierden hun Lupercalia feest als een liefdesfeest voor jonge mensen..... Na de verspreiding van het Christendom probeerden geestelijken een Christelijke betekenis te geven aan het heidense feest. In 496 veranderde paus Gelasius het Lupercalia feest van 15 februari in St. Valentijnsdag, 14 februari. Maar de emotionele betekenis van het oude feest is tot in deze tijd gebleven". ("Valentijnsdag", hoofdstuk 19, pag. 205-206)

  • Wat was dit Lupercalia feest?

Tijdens dit heidens "liefdesfeest" vierden de Romeinen de legende van de stichting van Rome, ter ere van de wolf, waarvan gezegd werd de tweeling Romulus en Remus te hebben grootgebracht. Romeinse priesters van dit heidens ritueel sloegen vrouwen met geitenleren riemen in de hoop, dat deze praktijk hun vruchtbaarheid zou verhogen. Stellen wisselden ook liefdestekens uit om "de eerste van de tegenovergestelde sekse die dag te zien". (Herbert Lockyer: All the Holy Days and Holidays) - [Al de heilige dagen en feestdagen]

  • Hoe zit het met de aanspraak dat Valentijnsdag alleen in het leven werd geroepen ter ere van St. Valentijn van de Roomse Kerk, waarvan gezegd werd, dat hij in de derde eeuw n. Chr. de marteldood stierf?

Lockyer brengt naar voren dat de viering van Valentijnsdag - met kado's, die in het algemeen werden gegeven aan objecten van erotische liefde van mensen - geen betekenisvolle relatie heeft tot een Roomse heilige en veel meer op dezelfde manier met de oude Lupercalia.

Sommige hebben beweerd dat Valentijnsdag werd ingesteld als een eenvoudige religieuze viering en pas later de erotische boventoon kreeg. Misschien aangemoedigd door het gedicht van Geoffrey Chaucer, Parliament of Fowles - [Parlement der vogels] - soms "het eerste Valentijnsdag gedicht, ooit geschreven" - een verhaal over vogels, die paren met hun wijfjes in de late winter en het vroege voorjaar en voor wie Valentijnsdag een speciale betekenis heeft. Maar, tenzij de feestdag al haar erotische toon had, de verwijzingen en gevolgtrekkingen van Chaucer zouden niet steekhoudend zijn voor zijn lezers! Hij schreef duidelijk in de geest van een reeds gevestigde betekenis, dat Valentijnsdag een speciale dag voor geliefden was.

  • Maakt het iets uit dat Valentijnsdag een moderne voortgang is van een heidense praktijk?

De Bijbel is op dit punt duidelijk. Vroeger waarschuwde God tegen het praktiseren van zo'n imitatie. (Deuteronomium 12:29-31) De Apostel Johannes versterkte deze waarschuwing toen hij Christenen maande, "wees op uw hoede voor de afgoden". (1 Johannes 5:21) Christenen uit de Heidenen werden gemaand om"onthouding van hetgeen de afgoden geofferd is". (Handelingen 15:29 NBG) Dit verwijst duidelijk naar vlees, dat geofferd werd aan heidense goden, maar betekende ook dat Christenen zich moesten distantiëren van zelfs het vieren van een feestdag"als offer aan afgoden".

Jezus Christus vierde zelf de nationale en civiele feesten van het oude Israël, zelfs onder de Romeinse bezetting. Hij kwam naar de tempel in Jeruzalem tijdens de viering van het Feest van Inwijding, ook bekend als Chanoeka (Johannes 10:22) - een feestdag, die God niet heeft ingesteld. Het is niet zo, dat wij alleen de feestdagen moeten vieren, die in de Bijbel staan. Maar daar waar onze viering ons in conflict brengt met Christelijke moraal of ons (rechtstreeks of door associatie) mee opneemt in de praktijk van heidense gewoonten, moeten wij zo'n viering mijden - en dus moeten wij als Christenen Valentijnsdag nieten vieren.

Om meer te leren kunt U ons informatieve boekje: Gods Feestdagen - Gods Meesterplan van Behoud, aan vragen. Het zal U helpen om de feesten, die God voor Zijn volk heeft ingesteld te waarderen en hoe zij verschillen van de wereldse feesten, die overgeheveld zijn uit heidense religie en aantrekkelijk zijn voor de wereldse mensheid.