Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “A World deceived” door Douglas S. Winnail, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van juli 2022.

Hoewel velen de Bijbel als een verzameling mythen en legendes zien, onthult dit verbazingwekkende boek waarom de wereld is zoals zij is en zet het de toekomst ervan uiteen. Uw Bijbel onthult in feite een krachtige geest die bekend staat als "… de grote draak... de oude slang, die duivel en satan genoemd wordt, die de hele wereld misleidt." (Openbaring 12:9). De Bijbel verwijst tevens naar dit wezen met verschillende andere namen, zoals "morgenster" en "de boze" (Jesaja 14:12; Mattheüs 6:13).

De Bijbel beschrijft dit wezen als "de god van deze eeuw" die mensen verblind heeft voor de echte bron van waarheid (2 Korinthe 4:3-4). Als de "vorst van deze wereld" (Johannes 14:30) en de "aanvoerder van de macht in de lucht" (Efeze 2:2), beïnvloedt Satan de menselijke denkprocessen door zijn verwrongen ideeën uit te zenden, die nietsvermoedende mensen absorberen en aannemen dat het hun eigen ideeën zijn. Dit is de uiteindelijke bron van de vervalsingen die zoveel religies, ideologieën en culturen in onze wereld beïnvloed hebben. Aangezien Satan niet alleen als een moordenaar en een leugenaar, maar ook als de "vader" van leugens (Johannes 8:44) beschreven wordt, is het geen wonder dat de wereld door de geschiedenis heen zoveel problemen, tragedies en bloedvergieten heeft meegemaakt.

Religieuze misleiding

De Bijbel laat zien dat er uiteindelijk slechts twee levenswijzen of -wegen zijn: Gods weg van waarheid en juistheid, en Satans foute weg van dwaling en verkeerdheid. Het boek Genesis onthult dat Satan de eerste mensen misleidde om zijn leugens te kiezen en Gods weg te verwerpen  ̶  een keuze die aantrekkelijk leek maar tot grote problemen leidde (Genesis 3; Spreuken 14:12).

Toen God Zichzelf door Mozes aan de Egyptenaren openbaarde, realiseerden de religieuze leiders van Egypte zich al snel dat hun valse goden machteloos stonden tegenover de ware God (Exodus 8:19). In het boek Jesaja bespot de God van de Bijbel de levenloze, door mensen gemaakte afgoden die door heidense naties aanbeden werden (vgl. Jesaja 44:9-11; 46:5-11), en de Bijbel vermeldt dat de Babylonische koning Nebukadnezar tot besef kwam van de echte God en Hem als zodanig te erkennen (Daniël 4:34-37).

In de eerste eeuw n. Chr.. merkte de apostel Paulus op dat de afgodenaanbiddende Grieken van Athene zelfs een altaar hadden voor de "ONBEKENDE GOD"  ̶  dus vertelde Paulus hun wie deze God werkelijk was (Handelingen 17:16-34). Paulus hekelde misleide heidense leraren "… die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken", en hij beweerde dat "… omdat het hun niet goeddacht God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken …" (Romeinen 1:18-32). Het boek Openbaring beschrijft een vrouw, symbolisch voor een kerk, die in scharlaken gekleed is en de wereld bedriegt met haar valse leerstellingen. Deze grote valse kerk zal een komende beestmacht in Europa ondersteunen en is symbolisch verbonden met de zeven heuvels van Rome, evenals met het oude Babylon, de bron van de slechte politieke en religieuze systemen van onze wereld (Openbaring 17:1-9). De Bijbel laat zien dat Satan zowel het beest als een kerk die valse religieuze ideeën verspreid heeft, kracht zal geven (vgl. Openbaring 13; 2 Thessalonicenzen 2:9-10). De Bijbel onthult inderdaad dat Satan - de "god van deze eeuw"  ̶  de auteur is van alle misleide, controversiële valse religies om ons heen.

Valse 'christendommen'

Zowel de Bijbel als de wereldlijke geschiedenis onthullen dat het 'Christendom' niet aan Satans bedrieglijke pogingen ontsnapt is. Het Nieuwe Testament waarschuwt herhaaldelijk voor valse leraren die, hoewel ze beweren dienaren van Jezus Christus te zijn, velen misleiden om gecorrumpeerde versies van het Christendom te volgen (Mattheüs 7:15–20; 24:3–5; 2 Thessalonicenzen 2; 2 Timotheüs 3; 2 Timotheüs 4; 2 Petrus 2:1-3). De apostel Paulus beschrijft misleide predikanten die, hoewel ze beweren Christenen te zijn, in feite Satan dienen wanneer ze prediken over een andere Jezus en een ander evangelie – tegengesteld aan wat in de Bijbel gevonden wordt (2 Korinthe 11:3–4, 13–15).

Jezus, de apostelen en de vroege kerk namen nooit deel aan de wekelijkse aanbidding op zondag; zij vierden de bijbelse Sabbat van de zevende dag zoals hun geleerd was (vgl. Lukas 4:16; Handelingen 13:13–14, 42–44; 16:13; 17:1–2). Maar tegenwoordig aanbidden de meesten die zichzelf 'christenen' noemen op zondag, een dag van aanbidding die eeuwen na het apostolische tijdperk door de Romeinse keizer Constantijn op het Concilie van Laodicea wettelijk vastgelegd werd. Religieuze leiders rond het tijdperk van Constantijn begonnen ook hun leer op te leggen dat de geboorte van Jezus op 25 december gevierd moest worden  ̶  een dag waarop heidenen de wedergeboorte van de zon vierden, hoewel de Bijbel laat zien dat Jezus eigenlijk in de mildere temperaturen van de herfst werd geboren, toen herders 's nachts buiten konden blijven om hun kudden te hoeden (Lukas 2:8). Valse leiders redeneerden dat het 'verchristelijken' van voorheen heidense feestdagen het gemakkelijker zou maken om heidense bekeerlingen te winnen  ̶  ook al zegt de Bijbel Gods tegen volk de niet gebruiken (Deuteronomium 12:30).

Historicus Will Durant schreef duidelijk: “Het Christendom heeft het heidendom niet vernietigd; het heeft het aangenomen…. Het Christendom was de laatste grote schepping van de oude heidense wereld” (Caesar and Christ, blz. 595). Religieuze onderzoekers Frank Viola en George Barna hebben opgemerkt dat veel “christelijke” praktijken “niet van Jezus Christus, de apostelen of de Heilige Schrift kwamen…. Opvallend is dat veel van wat we in de post-apostolische periode voor de 'kerk' doen rechtstreeks uit de heidense cultuur genomen werd' (Pagan Christianity?, p. 6). Dit zijn historische feiten, maar de meesten realiseren zich tegenwoordig niet hoezeer de de “christelijke” praktijk een weerspiegeling is van eeuwen van religieuze corruptie.

Als we Satans invloed in aanmerking nemen, kunnen we begrijpen waarom er zoveel verschillende varianten van het christendom zijn. Jezus zei echter: "... Ik [zal] Mijn gemeente bouwen" – niet gemeenten (Mattheüs 16:18). Later drong Paulus er bij Christenen op aan "… dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen." (1 Korinthe 1:10).

Onze wereld heeft een grote verscheidenheid aan regeringen, filosofieën en economische theorieën zien opkomen en neergaan. Monarchieën, despoten en dictaturen verschenen en verdwenen weer. Rond 350 v.Chr. observeerde de Griekse filosoof Plato een zich herhalende cyclus in de structuur van de regeringen van volken  ̶  van monarchie, tot aristocratie, tot democratie, tot anarchie, tot dictatuur en weer opnieuw  ̶  omdat de tekortkomingen van elk van deze leidde tot de volgende, en geen enkele van deze zou te lang onbetwist in menselijke handen kunnen blijven (Will en Ariel Durant, The Lessons of History, p. 75).

Democratieën en republieken zijn snel op het wereldtoneel verschenen en verdwenen. Filosofieën van stoïcisme, rationalisme, humanisme en agnosticisme hebben elk hun tijd gehad en hebben geen blijvende antwoorden kunnen geven op de diepe levensvragen. Menselijke theorieën over communisme, socialisme en kapitalisme hebben geen van allen de gouden tijden bereikt die ze ooit beloofden. Deze systemen hebben gefaald omdat mensen het volgende psalmvers niet hebben begrepen: "… Als de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen zijn bouwers eraan" (Psalm 127:1). Tenzij plannen en ideeën op de vaste rots van Gods woord, de Bijbel, gebouwd worden, zullen ze mislukken (Mattheüs 7:24-29).

Duisternis vóór de dageraad

De H. Schrift heeft lang geleden voorspeld dat de toestand in de wereld zal blijven verslechteren totdat Christus terugkeert (vgl. 2 Timotheüs 3:1-5). Jezus onthulde dat menselijke activiteit deze misleide wereld uiteindelijk tot op de rand van vernietiging zal brengen, en dat "… als die dagen niet ingekort werden… er geen vlees behouden [zou] worden; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden." (Mattheüs 24:22). De Bijbel onthult dat Christus naar de aarde zal terugkeren als "Vredevorst", om vanuit Jeruzalem een wereldwijde regering te vestigen die vreugde, harmonie en voorspoed aan de hele mensheid zal brengen (Jesaja 2:2-4; 9:5-6). Hij zal één religie op aarde vestigen en alle mensen op de ene ware God en Zijn manier van leven wijzen (Jesaja 30:20-21; Zacharia 14:16-20).

Ten slotte zal in die tijd degene "die de hele wereld misleidt", Satan de duivel, van de aardbodem verbannen worden (Openbaring 20:1-2), en zullen we de dageraad van een nieuw tijdperk zien: het Koninkrijk van God!