Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel “A Life Well Spent” van J. Davy Crockett III , verschenen in het Tomorrow’s World magazine van juli-augustus 2016.

 

Neem geen genoegen met valse hoop als de Bijbel zoveel meer biedt!

Het zal wel een teken van ouder worden zijn als iemand de gewoonte krijgt de overlijdensberichten in de krant te lezen. Vooral als je zeer lange tijd op één plaats hebt gewoond, zie je de namen van vrienden, buren en zakenrelaties op die pagina’s verschijnen. Het is een ontnuchterende herinnering aan onze sterfelijkheid.

Enkele jaren geleden, op een reis terug naar mijn geboortestaat, zag ik tot mijn verdriet de foto en naam van een oude vriend en voormalige zakenpartner. Hij was gestorven aan een langdurige ziekte, tamelijk gewoon bij oudere mensen. In het bericht werden zijn prestaties beschreven als student, als militaire veteraan en als bekende deskundige op het gebied van verzekeringen. Verder ging het in op zijn liefde voor honkbal en interesses voor andere buitenactiviteiten. Ook beschreef het zijn voorbeeldige liefde en toewijding aan zijn gezin.

Deze prima man was een zeer actief lid van zijn kerk, diende als diaken en bekleedde diverse posities van verantwoordelijkheid binnen zijn kerkgenootschap. Hij had veel vrienden. Op de begrafenis was ik niet verrast dat de grote kapel overvol was met zijn vele vrienden en zakenrelaties. Twee lokale predikanten gaven ontroerende en betekenisvolle lofredes over mijn oude vriend, en verklaarden dat zijn leven “een welbesteed leven” was geweest. Zij beëindigden de dienst met een lang gebed waarin werd gevraagd om bemoediging en troost voor de familie.

 

Ontbrak er iets?

Helaas waren de woorden die zij spraken niet werkelijk troostvol. De dienaren zijn misschien wel heel oprecht geweest, maar zij hadden het helemaal bij het verkeerde eind! Meer dan eens zeiden zij dat de overledene “op een betere plaats is” en dat “hij bij de Heer in de hemel is” en neerkeek op de gebeurtenissen. Toch boden zij geen Bijbels bewijs om hun beweringen te staven – evenmin noemden zij zelfs niet één keer de opstanding van de doden!

Hoe konden opgeleide predikanten, die de Bijbel hebben bestudeerd als het woord van God, het zo bij het verkeerde eind hebben? Hoe konden zij de duidelijke boodschap van de geschriften in het Oude en het Nieuwe Testament over het hoofd zien? Jezus Christus gaf het duidelijke antwoord toen Hij over de godsdienstleiders van Zijn tijd sprak: “En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om úw overlevering in stand te houden” (Marcus 7:9, NBG-vert. 1951).

Overleveringen die niets te maken hebben met wat de Bijbel onderwijst zijn in de loop van de eeuwen aangenomen door de meeste reguliere kerken. Voor ontelbare miljoenen mensen hebben deze bedachte ideeën de plaats ingenomen van de duidelijke leringen van de Bijbel. Door het ontbreken van de waarheid van de Bijbel hebben de meeste belijdende christenen van tegenwoordig hun begrip van het doel van het menselijk leven en van het loon voor hen die behouden worden verloren.

 

In afwachting van de opstanding

Eenvoudig gezegd was de hoop van de vroege Christenen de opstanding van de doden. Er zijn veel duidelijke verwijzingen hiernaar in zowel het Oude als het Nieuwe Testament. De apostel Paulus verdedigde zich voor Felix, de gouverneur, als volgt: “Ik heb hoop op God – zij zelf verwachten het ook – dat er een opstanding van de doden zal zijn van zowel rechtvaardigen als onrechtvaardigen” (Handelingen 24:15). Ook schreef hij over de dood van de mens: “Maar dit zeg ik, broeders, dat vlees en bloed het Koninkrijk van God niet kunnen beërven, en de vergankelijkheid beërft de onvergankelijkheid niet. Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden” (1 Korinthe 15:50-52). De verandering waarnaar hij verwees vindt plaats bij de opstanding van de doden.

God heeft een plan en dat wordt geopenbaard in de jaarlijkse heilige Dagen die Hij heeft geboden in acht te nemen. U kunt over deze heilige Dagen lezen in Leviticus 23. Jezus hield ze, de vroege Kerk hield ze en Gods Kerk vandaag houdt nog steeds deze speciale dagen die een vol begrip openbaren van het wonderbaarlijke plan dat God bezig is op deze aarde te verwezenlijken. Ook u kunt dit begrip hebben. Het is van levensbelang, wil uw leven werkelijke betekenis hebben, voor u om te weten wat er in het vooruitzicht ligt voor hen die God in dit tijdperk roept.