Dit artikel is de vertaling van deel 2 van het Engelstalige artikel over Marihuana: “Marijuana: Is There Any Good Reason To Get High?” door Stuart Wachowicz, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van januari-februari 2018.
De westerse maatschappij is voor iemand van amper 50 jaar geleden geboren nagenoeg onherkenbaar geworden. De waarden, het gedrag en het amusement zijn grotendeels het tegendeel van wat halverwege de 20e eeuw aanvaardbaar was. Tegenwoordig leiden steeds meer juridische uitspraken die marihuana voor recreatief gebruik legaliseren tot het steeds meer prijsgeven van normen die lange tijd golden.
In het vorige nummer van Tomorrow’s World vestigde het eerste deel van deze serie aandacht op twee overheersende redenen voor het legaliseren van pot. De eerste is dat er in de samenleving een toenemende acceptatie te constateren is dat cannabis een heilzame drug is en dat daarom legalisering geen schade voor de samenleving betekent. De tweede reden is het feit dat door instanties die de wet handhaven grote inspanningen worden gedaan en middelen ingezet om druggebruik te bestrijden, klaarblijkelijk tevergeefs, en dat de illegale status van marihuana de georganiseerde misdaad de gelegenheid biedt te profiteren van het voorzien in de drug. Veel mensen redeneren dat als marihuana legaal is, deze middelen elders kunnen worden ingezet en dat de winsten uit drugsverkoop niet langer de misdaad bevoordelen, maar in plaats daarvan de staat ten goede komen.
In het vorige nummer zagen we ook een deel van de overweldigende hoeveelheid medisch onderzoek dat aantoont dat cannabis allesbehalve onschadelijk is. We haalden onderzoek aan dat laat zien dat cannabis bijdraagt aan verlies van motivatie, in het bijzonder bij jongeren, als gevolg van dalende niveaus van dopamine in de hersenen. Het liet zien dat het een directe bijdrage levert aan verhoogde verslavingsniveaus en gevallen van hersenschade (een afgenomen geheugencapaciteit en kortere aandachtsspanne, een verminderd redeneervermogen en daardoor achteruitgang in leerprestaties). Zelfs zagen we dat overheidswebsites over gezondheidsthematiek vele waarschuwingen tegen het gebruik van marihuana bevatten. Health Canada bijvoorbeeld presenteert onderzoek dat een toenemend risico op psychose en schizofrenie laat zien, evenals de ernstige gevaren voor ongeboren kinderen wier moeders gebruiken.
Marihuana is allesbehalve veilig. Maar hoe zit het met de tweede reden die door voorstanders wordt aangevoerd?
Vermindert legalisering misdaad en het totale drugsgebruik?
Een hoofdargument dat door de voorstanders van legalisering van marihuana wordt gebruikt berust op de aanname dat legalisering een belangrijke bron van inkomsten voor de georganiseerde misdaad zal ondermijnen. Het standpunt wordt verdedigd dat legalisering van marihuana het contact tussen gebruikers en criminele elementen zal verminderen, en daardoor de waarschijnlijkheid van contact met zwaardere drugs zal doen afnemen.
Terwijl het duidelijk is dat het opheffen van de illegale status van marihuana een lager misdaadcijfer zou veroorzaken (het gedrag stopt niet, het wordt eenvoudig ‘geherdefinieerd’ als legaal), volgt daar niet uit dat de illegale drugshandel belangrijke schade zou ondervinden.
Ook wanneer handhaving van marihuanawetten wordt versoepeld en de drug verkrijgbaar wordt in gewone winkels, wordt daarmee het gebruik van andere illegale drugs niet minder. Ondanks gemakkelijker beschikbaarheid en het lagere risico van gerechtelijke vervolging, is de consumptie van nog schadelijker drugs toegenomen. Het meeste empirische onderzoek toont dat marihuana een opstapje is naar gevaarlijker drugs. Of marihuana nu gelegaliseerd wordt of niet, de georganiseerde misdaad zal profiteren van het toegenomen gebruik.
Dr. Robert Dupont, de eerste directeur van het National Institute on Drug Abuse [Nationaal instituut voor drugsmisbruik], deed de volgende uitspraak in de New York Times: “. . . mensen die marihuana gebruiken consumeren ook meer, en niet minder, legale en illegale drugs dan mensen die geen marihuana gebruiken.”
Hij vervolgt: “Legalisatie van marihuana zal blijvende negatieve effecten hebben op toekomstige generaties. De huidige legale drugs, alcohol en tabak, zijn twee van de voornaamste oorzaken van vermijdbare ziekte en dood in het land. Het toelaten van marihuana als een derde legale drug zal het nationale probleem van drugsgebruik vergroten, en bovendien de opioïde-epidemie uitbreiden” (“Marihuana Has Proven to Be a Gateway Drug [Marihuana heeft bewezen een ‘doorgangsdrug’ te zijn]”, New York Times, 26 april 2016).
Onderzoek en gezond verstand laten zien dat de legalisering van marihuana drugsmisdaad en -gebruik zal doen toenemen – niet doen afnemen. Degenen die proberen high te worden van marihuana zullen veel waarschijnlijker streven naar een intenser high door andere substanties.
Eerder in mijn carrière zat ik in het bestuur van een grote school met ruim 80.000 leerlingen. Een van mijn minst prettige taken was het leiden van hoorzittingen in verband met het verwijderen van leerlingen. In mijn ervaring betrof het merendeel van zulke gevallen een of andere drug, vaak crystal meth, xtc of crack. In bijna alle gevallen was de jonge persoon begonnen met marihuana. Legaal of niet, het is een ‘toe- of doorgangsdrug’ tot zwaardere drugs, met het onvermijdelijke verdriet en verlies van potentieel die erop volgen. Het legaliseren van recreatieve drugs resulteert slechts in een zwakkere en meer gewelddadige samenleving, waarin de enige beschikbare ‘hoop’ in high worden gevonden lijkt te worden.
In feite heeft legalisering in sommige staten van de V.S. geresulteerd in een toename met 400 procent van marihuana gerelateerde bezoeken aan de noodhulp, zoals gerapporteerd door dr. G.S. Wang van de pediatrische afdeling van de universiteit van Colorado (“Marijuana-related ER visits among kids quadruples at Colorado hospital: Study [Aan marihuana gerelateerde spoedeisende hulp bezoeken door kinderen verviervoudigen in het ziekenhuis van Colorado: Studie]”, TorontoSun.com, 8 mei 2017).
Verscheidene studies die in de V.S. en Canada zijn gedaan laten zien dat wanneer marihuana wordt gelegaliseerd of wanneer dat ophanden is, de mensen dan geloven dat de overheid cannabis als een veilige en heilzame substantie aanwijst. Gebruikers zijn zich echter vaak niet bewust dat het huidige niveau van werkzaamheid van marihuana – de concentratie van de hallucinogene stof THC (tetrahydrocannabinol) – tot wel vijf keer hoger is dan in de jaren 1960.
Medicinale marihuana
Gedurende het grootste deel van de vorige eeuw was marihuana een illegale of verboden drug. Dit maakte het moeilijk onderzoek te doen naar enige potentiële medische eigenschappen. Onder druk van de pro-marihuanalobby decriminaliseerden een aantal Amerikaanse staten en de regering van Canada marihuana voor ‘medische’ doeleinden en begonnen de groeiende initiatieven voor medische distributie te legaliseren. In sommige districten kan iemand een vergunning krijgen voor het kweken van een beperkte hoeveelheid cannabis als het die persoon om ‘medische’ reden is toegestaan deze te gebruiken.
De medische professie heeft voorzichtigheid geadviseerd over wat zij noemen een voorbarige toepassing van medicinale marihuana. Artsen hebben een aantal belangrijke zorgen aangaande het voorschrijven van cannabis bij een bepaalde klacht.
1. Het gebrek aan onderzoek dat aandoeningen identificeert die positief reageren op een bestanddeel van marihuana: Er is erg weinig gecontroleerd en reproduceerbaar onderzoek dat specifiek een medische aandoening identificeert die succesvol met cannabis kan worden behandeld. Geruchten, anekdotes en persoonlijke meningen zijn moeilijk te vertalen in een medisch voorschrift.
2. Het gebrek aan onderzoek en klinische proeven om doseringen vast te stellen: Er moet nog veel onderzoek worden gedaan om vast te stellen welke werkzame stoffen in marihuana moeten worden voorgeschreven, en de juiste dosering van elk ingrediënt, gebaseerd op het gewicht, leeftijd, geslacht van de patiënt en de ernst van zijn aandoening
3. Het gebrek aan onderzoek naar de interactie van marihuana met andere medicijnen: Voordat medicijnen veilig kunnen worden voorgeschreven moeten medici toegang hebben tot informatie over de potentiële werking op elkaar van de drug en andere medicijnen. Onwetendheid hierover kan ernstige – zelfs fatale – gevolgen hebben.
4. Het gebrek aan consistentie in de concentratie van het medicinale bestanddeel: Momenteel zijn marihuanakwekers niet onderworpen aan regulering die zou resulteren in maatstaven van zuiverheid of consistentie van de concentratie van de ‘medische’ bestanddelen. Monsters kunnen significant variëren in de hoeveelheid werkzame stoffen.
Het is duidelijk dat de huidige haast om ‘medicinale marihuana’ op de markt en in handen van consumenten te krijgen voorbarig is en zelfs mogelijk onverantwoord van de kant van de wetgevers. De American Medical Association [Amerikaanse medische associatie], – die zich op medische gronden verzet tegen de legalisering van pot – benadrukt de noodzaak van grondig onderzoek naar de farmacologie van cannabis alvorens de staat het als een farmaceutisch middel gaat ondersteunen. Andere medicijnen moeten eerst zorgvuldig worden getest, en marihuana overijld door dit proces heen slepen wordt door wetenschappers als onverantwoordelijk bestempeld. Let op de volgende clausule in het beleid van de American Medical Association:
Onze AMA dringt erop aan dat de status van marihuana als een federaal Schema I gecontroleerde substantie wordt herzien met het doel het faciliteren van het doen van klinisch onderzoek en het ontwikkelen van op cannabinoïde gebaseerde medicijnen en alternatieve productiemethodes. Dit moet niet worden gezien als een bekrachtiging van door de staat uitgevoerde cannabisprogramma’s, de legalisering van marihuana of dat wetenschappelijk bewijs betreffende het therapeutische gebruik van cannabis tegemoet komt aan de huidige maatstaven voor medicijnen op recept (American Medical Association – CSA Rep. 6, A-01).
In een brief aan Canada’s toenmalige minister van volksgezondheid stelt de Canadian Medical Association eveneens dat er “weinig bewijs blijft voor de effectiviteit van marihuana als kruid . . .” (Letter to Minister Aglukkaq, 28 februari 2013). Dit werd enkele maanden later gevolgd door de volgende verklaring van de Canadian Medical Association [Canadese medische associatie]:
De CMA gelooft nog steeds dat er onvoldoende wetenschappelijk bewijs beschikbaar is om het gebruik van marihuana voor klinische doeleinden te ondersteunen. Ze gelooft ook dat er onvoldoende bewijs is betreffende de klinische risico’s en voordelen, inclusief de juiste te hanteren dosering van marihuana , en de mogelijke interacties tussen deze drug en andere medicaties (“New ‘Marihuana [sic] for Medical Purposes Regulations’: What Do Doctors Need to Know?, [Nieuwe regels voor marihuana voor medische doelen: Wat moeten artsen weten?]”, Canadian Medical Association, 2014).
Artsenverenigingen bieden weerstand aan het gebruik van zogenaamde ‘medische marihuana’, aangezien er momenteel weinig degelijk klinisch bewijs is dat de drug effectief is. Er zijn enkele aanwijzingen dat cannabinol, een werkzaam ingrediënt in marihuana, mogelijk kan helpen bij het behandelen van specifieke kwalen, zoals epileptische aanvallen. Er is evenwel nog veel onderzoek nodig om de juiste doseringen, bijwerkingen en andere informatie vast te stellen voordat dokters het ethisch kunnen voorschrijven. Voor hen die volhouden dat marihuana medische voordelen heeft, wijzen dokters erop dat er reeds enige dosering-gecontroleerde, nauwkeurig gemeten medicaties bestaan: dronabinol (Marinol®) en nabilone (Cesamet®). Dokters kunnen beide medicijnen al voorschrijven, hoewel er voor allebei nog passend onderzoek nodig is. Dus waarom is er toch zo’n roep om medicinale marihuana? Kan het zijn dat van deze goedgekeurde, klinisch gemonitorde medicijnen de stof THC wel een bepaalde werking op het lichaam heeft, maar de gebruiker niet het gewenste ‘high’-gevoel geeft? Men vraagt zich ook af hoe lang erna, als pot is gelegaliseerd, de vraag naar ‘medicinale’ marihuana nog blijft bestaan? Misschien is het ‘medische’ aspect meer een excuus dan realiteit.
Een diepere reden achter alles ̶ inclusief het leven!
We kunnen afsluiten met enkele verklaringen uit een recent redactioneel artikel van dr. Diane Kelsall in de Canadian Medical Association Journal . In reactie op Wet C-45, die is ontworpen om marihuana in Canada per 1 juli 2018 te legaliseren, schrijft dr. Kelsall:
Eenvoudig gesteld zou cannabis niet moeten worden gebruikt door jonge mensen. Het is toxisch voor hun corticale neuronale netwerken, met zowel functionele als structurele veranderingen die zichtbaar zijn in de hersenen van jongeren die regelmatig cannabis gebruiken. Het Centre for Addiction and Mental Health [Centrum voor verslaving en mentale gezondheid] heeft ondubbelzinnig verklaard dat ‘cannabis geen heilzame substantie is en de schade voor de gezondheid toeneemt met de intensiteit van het gebruik” (“Cannabis legislation fails to protect Canada’s youth [Cannabiswetgeving verzuimt jeugd van Canada te beschermen]”, Canadian Medical Association Journal, 29 mei 2017).
Politieke leiders zouden moeten worden gedreven door een besef van wat goed is voor hun burgers, maar diegenen die toegeven aan groepen die genotzuchtig plezier zoeken – of aan diegenen met mogelijk ondernemersbelangen en uiteindelijk schappen van supermarkten gevuld met genotsmiddelen in aantrekkelijke verpakkingen – zijn wellicht meer geïnteresseerd in hun eigen welzijn dan in dat van het land.
Marihuanagebruik is in Noord-Amerika en in veel andere landen illegaal, en dit om een goede reden: het is, zoals de wetenschap duidelijk aantoont, schadelijk voor de gebruikers ervan en voor de natie. Marihuana en soortgelijke drugs, sommige nog dodelijker, beroven gebruikers van hun potentieel, en laten gebroken dromen en verwoeste levens achter. Het verlies van menselijk potentieel door marihuana en andere bewustzijnsveranderende middelen is enorm.
Lang geleden gaf in een brief aan een jonge dienaar een nu beroemde burger van Rome en een man van hoge ontwikkeling – die een belangrijke positie had gehad en gezocht was door machthebbers van zijn tijd – het volgende advies over hoe een persoon, jong of oud, een productief en bevredigend leven kan bereiken. De man, de apostel Paulus schreef aan een jonge Griekse collega met de naam Titus:
Spoor evenzo de jongere mannen aan bezonnen te zijn. Betoon uzelf in alles een voorbeeld van goede werken. Betoon in het onderwijs zuiverheid, waardigheid, oprechtheid, en spreek een gezond woord, boven alle kritiek verheven, zodat de tegenstander beschaamd zal staan en niets kwaads van u te zeggen heeft (Titus 2:6-8).
Dit is nu precies het tegendeel van high, stoned, dronken zijn of enige andere toestand die wijst op een gebrek aan zelfbeheersing. Een van de kenmerken die essentieel zijn voor geluk en succes is zelfbeheersing en de geïnspireerde wijsheid van de Bijbel benadrukt de zegeningen van het voortdurend beheersen van onze eigen geest: “De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Daartegen richt de wet zich niet” (Galaten 5:22-23).
Zelfbeheersing kan niet worden uitgeoefend als men dronken is of high onder invloed van een bewustzijnsveranderende substantie. In zo’n toestand loopt men het risico dingen te doen en te zeggen waar men levenslang spijt van heeft. Mogelijke verslavingen die daaruit voortkomen kunnen gezinnen, carrières, iemands reputatie en potentieel verwoesten. Bezonnenheid en een nuchtere geest is een onschatbare verdediging.
Nu wij een moeilijke en gevaarlijke periode in de geschiedenis van onze volken binnengaan – volken die God en Zijn Woord verwerpen – moeten we alert en nuchter zijn teneinde met wijsheid te reageren in hachelijke tijden. Dit zal ons in staat stellen het hoofd te bieden aan de ramp die sociale verandering spoedig over onze landen zal brengen. Het begrijpen van de realiteit en nuchter leven in overeenstemming met Gods leiding zal in de komende tijd een bron van bescherming zijn. Jezus Christus Zelf waarschuwde dat roes, dronkenschap en de zorgen van dit leven een afleiding zullen zijn als het einde van dit tijdperk nadert (Lukas 21:34-36).
Het is tragisch als mensen, jong of oud, plezier zoeken in ‘high worden’. Onze menselijke geest is een schat, briljant ontworpen door een grote Schepper, die tot doel heeft de mensheid een ontzagwekkende toekomst te bieden met een potentieel waarvan mensen niet kunnen dromen. Om meer te weten te komen kunt ons gratis boekje De komende wereld: Hoe zal die zijn? aanvragen. Geen enkel chemisch middel in het universum kan ook maar een begin geven van het wonderbaarlijke gevoel van voldoening dat God geeft aan hen die graag volgens Zijn weg willen leven.