Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel " The Miracle of Dunkirk " van John Meakin, verschenen op de Tomorrow's World website 13 juni 2015.
In 1940 werd Groot-Brittannië geconfronteerd met zijn 'donkerste uur' uit de Tweede Wereldoorlog, de toekomst van de natie hing aan een zijden draadje. Tijdens een opmerkelijke en aangrijpende tijdspanne van acht dagen, eind mei begin juni, vond er een reeks van wonderen plaats gericht op de evacuatie van het Britse leger in Duinkerken. Op haar 75ste verjaardag kunnen we veel van die wonderbaarlijke gebeurtenissen leren.
Op 26 mei gaf Winston Churchill het bevel voor 'Operatie Dynamo' en de heroïsche bevrijding van de Britse en Franse legers begon de volgende dag.
Tegen 3 juni waren zo'n 224.000 Britse en 111.000 Franse troepen van de Franse stranden geplukt, veel meer dan ze hadden verwacht. Churchill erkende later hun redding als "een wonder van bevrijding" (vert. van "a miracle of deliverance" uitChurchill: A Life, Martin Gilbert, p. 655).
Een hevig luchtgevecht werd gevoerd hoog boven Duinkerken. Duitse vliegtuigen hadden in aantal een beslissend voordeel maar, wonderlijker genoeg, faalde de Luftwaffe zowel om de evacuatie te stoppen als de weerstand van de verdedigers te verminderen.
Meer dan 800 schepen van verschillend type waren erbij betrokken, waaronder een bonte vloot van kleine schepen die uit tientallen vakantieoorden aan de Engelse kust kwamen. Het weer vormde ook onderdeel van het wonder; een ongewoon kalme periode van gunstige weersomstandigheden hielpen enorm bij de evacuatie. Toch, ondanks het algehele succes, werden er te veel schepen tot zinken gebracht en kwamen er op dezelfde wijze veel reddingswerkers en soldaten om bij de luchtbombardementen.
Churchill noemde de gebeurtenissen in Frankrijk 'een kolossale militaire ramp', maar het had nog erger gekund. Op 24 mei beval Hitler zijn pantserdivisies voor twee dagen te stoppen om te hergroeperen. Hitlers generaals beschouwden dit later als één van de grootste fouten en strategische blunders van de oorlog. Maar vanuit het perspectief van de geallieerden maakte dit deel uit van het wonder van de bevrijding. Was Hitler op het moment van maximale kwetsbaarheid van Groot-Brittannië 'ervoor gegaan om te doden', dan zou de oorlog verloren zijn.
Een ander groot wonder in 1940 was hoe de natie in het uur van deze zware proef één werd, verenigd onder Churchills energieke leiderschap. Hitler had het mis door te denken dat Groot-Brittannië zou capituleren. Op 28 mei, voordat de resultaten van Duinkerken bekend waren, kondigde Churchill aan dat de natie ongeacht de uitkomst zou doorgaan met vechten en zich nooit zou overgeven. Dit werd gevolgd door enige van zijn meest beroemde toespraken van openlijk verzet die de nationale vastberadenheid verder versterkten. Opmerkelijk is dat Churchill dit specifieke moment van gevaar en zijn leiderschap om dit gevaar te overwinnen ongeveer 50 jaar eerder had voorzien. Was dit ook niet één van de wonderen van dit voorbestemde uur?
In 1940 ontsnapte Groot-Brittannië op een haar na aan onderwerping door het naziregime, door middel van een reeks van gebeurtenissen die alleen kunnen worden omschreven als miraculeus. Maar misschien wel het grootste wonder van al was dat God uiteindelijk Degene was die Groot-Brittannië bevrijdde. Op 26 mei 1940, op dezelfde dag dat Churchill de opdracht gaf tot evacuatie van Duinkerken, werd er een speciale dienst gehouden in Westminster Abbey bijgewoond door koning George VI. Er was een nationale dag van gebed vastgesteld om tot God te bidden om bevrijding en veel Brittanniërs keken naar God op om in te grijpen. Was dit het allergrootste wonder van Duinkerken en van alle die volgden? De feiten laten duidelijk zien dat dit zo was.
Hoe dankbaar moeten we zijn dat God die gebeden verhoorde en dat uiteindelijk de nazi tirannie werd verslagen. Vrijheid en de rechtsorde mochten zegevieren.
Als gevolg hiervan leeft het idee van de 'Duinkerken geest' – zich verenigen om tijden van tegenspoed te overwinnen - nog steeds voort in de Britse folklore. Als we belijden God te kennen, zullen we Hem vertrouwen. God is niet veranderd, maar hoe zit het met ons? "Wie Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat U, HEERE, niet hebt verlaten wie U zoeken" (Psalmen 9:11).
Hoe dankbaar kunnen we zijn dat God er altijd voor ons zal zijn in het uur dat we Hem nodig hebben - wanneer we Hem oprecht zoeken, wanneer we vragen om Zijn tussenkomst in al onze zaken en wanneer we ernaar streven om in harmonie met al Zijn wegen te wandelen.
God heeft ingegrepen in wereldse aangelegenheden en zal dat opnieuw doen. Vraag het gratis boekje aan: Zal God in het Wereldgebeuren Ingrijpen? en lees het artikel 'There Must Be Personal and National Repentance!' [geen Ned. vert.] om meer te leren.