Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Can the World Wide Web Be Rescued?” door John Meakin, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van november-december 2019.

Tijdens de spectaculaire openingsceremonie van de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen werd het rumoerige stadion stil van verwachting toen de lichten gedimd werden. De aandacht werd al snel gericht op een eenzaam bureau, waar een man van middelbare leeftijd in een wit jasje op een computertoetsenbord tikte.

De woorden ‘Dit is voor iedereen’ flitsten snel op in LCD-licht voor de meer dan 60.000 toeschouwers die het stadion vulden, en werden tegelijkertijd uitgezonden naar geschat een miljard mensen die over de hele wereld keken. De man aan het bureau was Tim Berners-Lee, een bescheiden, ingehouden computergenie die geëerd werd als de maker van het World Wide Web, dat hij enkele jaren eerder had uitgevonden.

'Het web' is dit jaar 30 geworden en wordt nu door een helft van de planeet gebruikt  ̶ zo'n vier miljard mensen. Het is een platform van softwarediensten dat bovenop de infrastructuur zit die we het internet noemen, een wereldwijd ‘netwerk van netwerken’  ̶ wat een soort huwelijk van informatie en technologie heeft gecreëerd dat eenvoudig en gemakkelijk te gebruiken is.

Alles verbonden

De visie van Berners-Lee en hoe deze zich ontwikkelde zorgt voor een fascinerend verhaal.

Tim groeide op in Londen, de zeer schrandere, onderzoekende zoon van zeer schrandere ouders, die zelf computerpioniers waren. Na het behalen van een graad met hoogste lof in de natuurkunde aan de Universiteit van Oxford, begon hij een carrière als computerwetenschapper en software engineer.

In 1980 werkte Berners-Lee verscheidene maanden bij CERN in Zwitserland, de thuisbasis van het Europesee deeltjesfysica onderzoek. Wat hij daar zag - veel verschillende computers met veel informatie, maar niet met elkaar of met het internet verbonden  ̶ inspireerde een droom die zijn leven zou beheersen: Wat als alle computers met elkaar verbonden konden worden op zo’n manier dat dit een informatieruimte zou opleveren die iedereen, ongeacht waar hij woonde, vrij en eenvoudig toegang zou hebben, aan zou kunnen toevoegen en interactie mee zou kunnen hebben?

De breedte en reikwijdte van zijn visie  ̶ om alles en wat dan ook met al het andere te verbinden  ̶ was verbluffend. Zijn geesteskind, wat wij kennen als het 'World Wide Web', vertegenwoordigt de verwezenlijking van deze enorme prestatie.

Opnieuw werkend bij CERN in 1984, was Berners-Lee de juiste man op de juiste plaats op het juiste moment. Hij kon niet alleen een buitensporige droom dromen, hij had ook de kennis en vaardigheden om die droom in werkelijkheid te veranderen. In 1990 schreven hij en zijn team de eerste Webprogramma’s en begonnen met het maken van de nu vertrouwde acroniemen, taal, protocollen en standaarden die het World Wide Web van vandaag definiëren.

Berners-Lee had zijn uitvinding kunnen patenteren, royalty’s kunnen ontvangen en zeer rijk kunnen worden. In plaats daarvan zorgde hij ervoor dat zijn werk openbaar en vrij beschikbaar zou zijn voor iedereen. Geen enkel persoon of organisatie zou eigenaar zijn van het platform dat het World Wide Web is, maar het zou niettemin zorgvuldig leiderschap vergen om het te voeden en te verzorgen, te beschermen en te verbeteren. Daarom richtte hij in 1994 het World Wide Web Consortium (W3C) op om deze functie uit te voeren.

Er is grote vooruitgang geboekt bij het faciliteren van mensen die met mensen praten, maar de grootste ontwikkeling is nog steeds in ontwikkeling: het creëren van een ‘Semantisch Web’ waarop machines met meer vermogen en software alle data op het Web kunnen analyseren om de betekenis ervan te begrijpen - machines die met machines praten (zie Weaving the Web door Tim Berners-Lee, hoofdstukken 12 en 13).

Voor de redding zorgen

Maar ondanks het opvallende succes presteert ‘het Web’ niet zoals Berners-Lee voor ogen had. Teveel macht is geconcentreerd geraakt in te weinig organisaties. Vanaf het begin besefte hij dat zijn uitvinding, in verkeerde handen, verkeerd gebruikt en misbruikt kon worden. De verleiding om te controleren, manipuleren, spioneren en corrumperen is eenvoudigweg menselijk, en het Internet met zijn World Wide Web is nu een nieuw strijdtoneel geworden van elk type cyberoorlogvoering.

Berners-Lee is tot de conclusie gekomen dat, in plaats van de mensheid te dienen zoals het zijn bedoeling was, het door hem gecreëerde Web mislukt omdat het ”een grootschalig opkomend fenomeen wordt dat anti-menselijk is' (“I Was Devastated’: Tim Berners-Lee, the Man Who Created the World Wide Web, Has Some Regrets”, Vanity Fair, 1 juli 2018).

Laat 2018 nam Berners-Lee een verlofperiode van het leiden van de W3C om aan een gloednieuw platform te gaan werken dat hij Solid' noemt, waarvan hij hoopt dat het de situatie zal redden. Het doel is om de manier waarop Webapplicaties werken radicaal te veranderen ten gunste van meer gebruikerscontrole  ̶ meer persoonlijke privacy en bescherming van persoonlijke data. Volgens Berners-Lee komt er een nieuw gedecentraliseerd Web aan en hij heeft haast om het te voltooien.

Een betere visie: de menselijke natuur getransformeerd

Tim Berners-Lee's uitvinding van het World Wide Web heeft immens bijgedragen aan de transformatie van hoe deze wereld functioneert, maar zij heeft ook onbedoeld de ‘donkere kant’ van de menselijke natuur, met haar ingewortelde morele tekortkomingen, in staat gesteld zich verder te manifesteren.

De naakte waarheid is dat geen enkele hoeveelheid knappe computerprogrammering de menselijke natuur kan hervormen. Goede uitvindingen kunnen het kwaad niet voorkomen. Wat nodig is, is een 'spirituele herprogrammering’ van het menselijk hart, de plek waar het probleem werkelijk ligt.

Wij bij ’de Wereld van Morgen hebben ons ertoe verbonden om deze visie, die spoedig werkelijkheid zal worden, te verkondigen. Er komt een nieuw tijdperk dat de manier waarop deze wereld functioneert werkelijk zal veranderen  ̶ voor altijd! Het zal misschien wel of niet een ‘Internet’ of een ‘World Wide Web’ erop hebben, maar het zal zeker doen wat absoluut geen mens kan doen  ̶ de menselijke neiging tot kwaad om te vormen door een nieuw hart te geven aan iedereen die dat graag wil hebben (Ezechiël 11:19; 18:31; 36:25–27). Dit houdt de meest prachtige belofte in voor de vooruitgang van de hele mensheid, waarbij vergeleken alle menselijke uitvindingen, hoe welkom deze ook mogen zijn, ver achterblijven.

En het zal mogelijk gemaakt worden door Gods interventie, niet door menselijke inventiviteit! We hebben het natuurlijk over het nieuwe tijdperk dat ingeluid zal worden wanneer Jezus Christus terugkeert om Gods rechtvaardige regering op deze aarde te vestigen (Daniël 2:44–45; 7:27; Openbaring 5:9-10; 11:15 ). Dit nieuwe tijdperk zal beginnen met het aanpakken van de bron van alle kwaad (Openbaring 20:10) en doorgaan met het geleidelijk aan mensen geven van een nieuwe natuur (1 Johannes 3:4–9)  ̶ Gods heilige, rechtvaardige natuur  ̶ wat alleen mogelijk is door Zijn Zoon Jezus Christus (2 Petrus 1:2–4).

De terugkerende Christus zal de juiste Persoon zijn, op het juiste moment, op de juiste plaats en met de juiste kennis en vaardigheden om de hele wereld voor altijd te transformeren. Het is Zijn bestemming om over deze aarde te regeren als Koning der koningen, en Zijn heerschappij zal werkelijk geweldig zijn: “Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. Aan de uitbreiding van deze heerschappij en aan de vrede zal geen einde komen op de troon van David en over zijn [moet zijn: ‘Zijn’] koninkrijk, om het te grondvesten en het te ondersteunen door recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid. De na-ijver van de HEERE van de legermachten zal dit doen”' (Jesaja 9:5-6).

Deze opmerkelijke visie voor de toekomst is geen fantasierijke of buitensporige droom, maar een krachtige, dwingende realiteit die zeker komen zal  ̶ en wel spoedig. Als u meer wilt weten, bestel dan of download ons gratis boekje De komende wereld: Hoe zal die zijn?