Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel “Saints and Nations” (This is London Calling), door Simon R.D. Roberts, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van maart 2021.

De meesten van ons zijn bekend met de rooms-katholieke praktijk van het bidden tot ‘heiligen in de hemel’. Onder deze heiligen – mensen van wie wordt gezegd dat ze tijdens hun leven ‘heilig’ waren, maar die nu dood zijn en van wie verondersteld wordt dat ze in de hemel wachten om gebeden te ontvangen – wordt op de ‘beschermheiligen’ [ook wel: ‘patroonheiligen’] gerekend om bij God verzoeken in te dienen ten behoeve van bepaalde steden, regio’s of landen (“Patron Saint” Britannica.com). Deze ‘heiligen’, gekozen en vereerd door Rome om te dienen als pleitbezorgers en beschermers, werden krachtige symbolen van nationale identiteiten.

Maar wat zegt uw Bijbel over heiligen en over hun rol in het aanpakken van onze nationale problemen?

LEGENDARISCHE HEILIGEN VAN HET VERENIGD KONINKRIJK

Rome heeft het Verenigd Koninkrijk vier beschermheiligen toebedeeld, één voor elk land in de Unie. Feiten over hen, vermengd met vele tradities en legenden, zijn door de geschiedenis heen overgeleverd.

De lente op de Britse eilanden brengt de erkenning van ‘Sint David’, de beschermheilige van Wales, die geboren zou zijn in het zuidwesten van Wales in de buurt van de stad die nu zijn naam draagt, St Davids. Volgens de legenden stichtte hij meerdere kloosters onder de Keltisch christelijke gemeenschappen in Wales en zelfs ten oosten van Glastonbury in Somerset, Engeland. Hij stierf rond 589 n.Chr. en in de twaalfde eeuw verklaarde paus Callixtus II hem ‘heilig’. Velen in Wales vieren op 1 maart Saint David’s Day, met festiviteiten en door het dragen van twee symbolen van Wales, de narcis en de prei.

Noord-Ierland – samen met het hele eiland Ierland – viert de dag van ‘Sint Patrick’ op 17 maart, naar men zegt de sterfdag van Patrick ergens aan het eind van de vijfde eeuw. De feestvierders eren Patrick voor zijn legendarische rol in de evangelisatie van Ierland. Inderdaad, de tradities over zijn verleden, en zelfs over zijn geloof, lopen uiteen, maar zijn faam is groot en Saint Patrick’s Day wordt zelfs ook buiten Ierland op grote schaal gevierd, met name in Noord-Amerika, waar het tot voor kort nog uitbundiger werd gevierd dan in Ierland zelf. De feestvierders dragen groene kledij en klavertjes, en de viering van de Ierse cultuur op deze dag gaat vaak gepaard met het drinken van Iers bier.

‘Sint George’, de beschermheilige van Engeland, wordt geëerd op of rond 23 april, de traditionele datum van zijn dood in 303 n.Chr.. George zou een hooggeplaatste Romeinse soldaat zijn geweest die onder keizer Diocletianus werd gemarteld vanwege zijn christelijke geloof. Vanwege zijn veerkracht onder druk en zijn dood als martelaar werd George in de middeleeuwen gezien als de belichaming van moed en onbaatzuchtigheid, vooral tijdens de kruistochten. Hij wordt vaak te paard afgebeeld terwijl hij een draak verslaat. Koning Edward III van Groot-Brittannië maakte hem in 1350 tot nationale beschermheilige, na de oprichting van de Koninklijke Orde van de Kousenband, de hoogste ridderorde in het koninkrijk. Interessant is echter dat George waarschijnlijk nooit in Groot Brittannië is geweest!

‘Sint Andreas’ wordt geïdentificeerd als een visser, als de broer van Simon Petrus en als discipel – later apostel – van Jezus Christus (Mattheüs 4:18-20). Zijn rol als beschermheilige van Schotland is vermoedelijk begonnen in de elfde eeuw onder koning Malcolm III van Schotland, maar kan ook verbonden zijn met een veel eerder bezoek van Andreas aan de voorvaderen van de Schotten toen zij in de buurt van de Zwarte Zee leefden. Zijn feestdag op 30 november wordt gevierd zoals de dagen van de andere heiligen, met feestelijke optochten, traditioneel eten en drinken.

Historici hebben gevonden dat Andreas de voorouders van de huidige Schotten heeft bezocht in Scythië, nabij de Zwarte Zee. Daardoor wordt hij beschouwd als de eerste die de Evangelieboodschap bracht naar het gebied van het huidige Georgië, Oekraïne en Roemenië in de buurt van het Kaukasusgebergte, volgens auteur Peter Peterson in Andrew, Brother of Simon Peter: His History and His Legends. Andreas volgde de instructies van Jezus Christus die kort voor Zijn dood tegen Zijn discipelen zei: “Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen…” (Mattheüs 28:19, NBG). Andreas en anderen van de apostelen reisden wijd en zijd om het Evangelie van het Koninkrijk van God te prediken aan “… de verloren schapen van het huis van Israël” (Mattheüs 10:6).

WARE HEILIGEN VAN GOD

De gehoorzaamheid van Andreas is een teken van een getrouwe heilige. Volgens de Bijbel is een ‘heilige’ niet iemand die gestorven is en nu in de hemel op onze gebeden wacht. In feite zegt Johannes 3:13 ons in zeer duidelijke bewoordingen dat “… niemand is opgevaren naar de hemel dan Hij Die uit de hemel neergedaald is…”, wat betekent dat alleen Jezus Christus opgestegen is naar de hemel. De doden zullen worden opgewekt bij de “… komst van de Heere…” (1 Thessalonicenzen 4:13-15) en niet eerder.

Ware heiligen zijn veeleer zij die in dit leven “… de geboden van God en het geloof van Jezus in acht nemen” (Openbaring 14:12). Een heilige moet daarom gehoorzaam zijn aan de Tien Geboden en geloof hebben daar Christus in hen leeft door Gods heilige Geest (Galaten 2:20).

Paulus schrijft in zijn brieven aan hen die hij de “heiligen” noemt in de steden van Korinthe, Efeze, Filippi en Kolosse (2 Korinthe 1:1; Efeze 1:1; Filippenzen 1:1; Kolossenzen 1:2). Dit waren levende christenen die Paulus’ brieven ontvingen, geen dode christenen die zijn gebeden in de hemel ontvingen.
Het Griekse woord hágios, in deze verzen van Paulus’ brieven als meervoudig zelfstandig naamwoord vertaald met heiligen, wordt in de Bijbel vaker vertaald met het bijvoeglijk naamwoord heilig, wat iets of iemand betekent die apart gezet of speciaal is voor God. De Bijbel spoort ons aan: “… zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig” (1 Petrus 1:15-16; zie ook Leviticus 11:44-45; 19:2-4; 20:7-8). God wil dat degenen die Hij als heiligen beschouwt zijn als Hem – het voorbeeld van Jezus Christus volgen en Zijn wet in alle aspecten van dit leven gehoorzamen.

Als een persoon er niet naar streeft om te leven naar alles wat Christus onderwees en het voorbeeld te volgen dat Hij gaf, dan is die persoon volgens de Bijbelse definitie geen heilige. Gods ware heiligen zijn zij die een aards, menselijk leven leiden in trouwe overeenstemming met Gods normen, nadat zij werkelijk berouw hebben van hun zonden en zich in de doop aan Hem hebben verbonden (Handelingen 2:38).

De waarheid is dat er geen beschermheiligen van welk volk dan ook zijn die God in de hemel om iets verzoeken. Heiligen zijn mensen die hun zonden hebben laten bedekken door het offer van Christus, Gods heilige Geest hebben ontvangen en zich ertoe hebben verbonden de door de Bijbel geopenbaarde levenswijze te volgen en zich af te keren van het morele en ethische verval rondom hen. Natuurlijk zullen deze werkelijke heiligen – in tegenstelling tot de machteloze legendarische heiligen – consequent tot God bidden in de naam van Jezus Christus voor het welzijn van hun volk en zijn leiders (1 Timotheüs 2:1-4), als onderdeel van het voorbeeld dat zij geven door hun leven in volledige gehoorzaamheid aan God te leiden. En wanneer de heiligen sterven, stijgen zij niet op naar de hemel; zij ‘slapen’ in de dood tot de komende opstanding van de heiligen (1 Korinthe 11:30; 1 Thessalonicenzen 4:14). Heiligen zijn momenteel niet in leven in de hemel om als tussenpersoon te dienen tussen fysieke personen en God – alleen Jezus Christus vervult door de heilige Geest die rol (Romeinen 8:26, 34; Hebreeën 7:25).

Bent u een ware heilige? Als u meer wilt weten over wat het betekent om een van Gods heiligen te zijn, leest u dan Wat is een ware christen? op WereldvanMorgen.nl of vraag uw gratis gedrukte exemplaar aan op deze website.