Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Toys and Us” door Jonathan McNair, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van september 2021.
Bent u de laatste tijd een speelgoedwinkel binnengelopen? De ervaring is overweldigend voor een volwassene en absoluut bedwelmend voor een kind! Er zijn felgekleurde poppen, actiefiguren, spellen, bouwsets, sportuitrusting, elektronica - schitterend en kleurrijk uitgestald op elke plank in elk gangpad.
Speelgoed is big business. Volgens ToyAssociation.org gaven Amerikanen in 2020 $32,61 miljard uit aan speelgoedartikelen. Maar speelgoed is niet alleen een Amerikaanse obsessie. Kinderen uit alle landen en culturen zijn gefascineerd door speelgoed. In feite heeft speelgoed kinderen vanaf de vroegste dagen van de mensheid geïntrigeerd; er zijn speelgoedpoppen en -dieren opgegraven in de omgeving van het oude Soemerië daterend uit 2600 v.Chr., en de kinderen van het oude Griekenland speelden al in 500 v. Chr met een soort jo jo. (“When Children Came out to Play: Ancient Toys and Games”, Ancient-Origins.net, 21 juni 2019).
De macht van speelgoed
In Spreuken 22:6 wordt ons bevolen "Oefen de jongeman overeenkomstig zijn levensweg…". We kunnen gemakkelijk denken om deze instructie op een heel formele manier op te volgen, hun Bijbelstudies te geven en belangrijke Bijbelse principes uit te leggen. Maar geven we ook onderricht met behulp van speelgoed?
Speelgoed lijkt misschien niet erg belangrijk voor een christen. In feite lijkt het onderwerp misschien nogal onnozel. Maar de realiteit is dat speelgoed ouders een onschatbare gelegenheid geeft om kinderen op heel praktische wijze goddelijke beginselen bij te brengen. De manier waarop we met speelgoed omgaan, kan hun begrip van Gods levenswijze helpen of schaden.
Herkent u de impact van de speeltjes die u koopt of als cadeau voor uw kinderen accepteert? Als het om speelgoed gaat, leert u ze dan de juiste lessen? Misschien leert u onopzettelijk de verkeerde lessen door hier juist niet over na te denken. Op de een of andere manier leren onze kinderen van alles om zich heen, inclusief hun speelgoed, dat in verschillende vormen en maten verkrijgbaar is, van een eenvoudig hangend voorwerp boven de wieg van een baby tot een doos Lego waarmee oudere kinderen bijna alles kunnen bouwen dat hun groeiend verstand zich kan voorstellen. Speelgoed in verschillende levensfasen kan onschatbare lessen leren ̶ en kan een groeiend verstand belangrijke goddelijke principes onthullen.
Zelfbeheersing
Een van de belangrijkste principes die een kind leert is het belang van zelfbeheersing. De geest van een jong kind draait in eerste instantie om zijn eigen wensen en behoeften. Maar naarmate ze opgroeien leren kinderen dat de wereld geen 'instant-bevredigingsmachine' is. Speelgoed kan helpen deze les te leren. De meesten van ons, ouders, willen niets liever dan onze kinderen alles te geven wat we maar kunnen ̶ maar als een kind speelgoed eist en u zegt 'Nee', erkent u niet alleen wat u zich wel of niet kunt veroorloven; u onderwijst de belangrijke les van zelfbeheersing.
Het kan gewoon een kwestie van timing zijn; een luidruchtig stuk speelgoed kan een noodzakelijk gesprek tussen volwassenen verstoren, of speelgoed kan de stemming aan de eettafel verstoren. Kinderen die op een ferme maar liefdevolle manier 'Nee' te horen krijgen, zullen leren om met teleurstellingen om te gaan en te gehoorzamen in plaats van zich te verzetten. Als er één les is die door de hele Bijbel weerklinkt – te beginnen met Adam en Eva – dan is het wel de les van hoe te reageren op 'Nee'. Als we onze kinderen de juiste manier van reageren leren, bewijzen we hun een dienst die hun hele leven positief zal beïnvloeden. Een wijze ouder zal beseffen dat speelgoed niet alleen leuk is voor kinderen, maar ook een middel om zelfbeheersing bij te brengen.
Verantwoordelijkheid
Verantwoordelijkheid klinkt misschien als een erg volwassen begrip, maar het kan op jonge leeftijd bijgebracht worden. Als ouders hun kinderen opdragen hun speelgoed bijeen te rapen en te ordenen, dan doen ze meer dan ervoor zorgen dat de kamer netjes is. Ze onderwijzen dat God een God van orde is, niet van wanorde; hoewel ouders wellicht 1 Korinthe 14:33 niet citeren, onderwijzen zij het daadwerkelijk wel. Ook onderwijzen zij het goddelijke principe van verantwoordelijkheid.
Lukas 16 vermeldt de gelijkenis van Christus waarin een rentmeester gestraft wordt voor het verkwisten van de goederen van zijn meester (Lukas 16:1-10). Christus legde de morele opdracht van de gelijkenis uit: "Wie trouw is in het minste, is ook in het grote trouw..." (vers 10). Met andere woorden, het nemen van verantwoordelijkheid voor de kleine dingen in het leven brengt een patroon aan ̶ een gewoonte ̶ dat van invloed is op hoe we omgaan met grotere dingen. Zuinig zijn op speelgoed zodat het niet beschadigd raakt of kapotgaat, gaat niet alleen om het speelgoed; het gaat erom dat een kind leert dingen te waarderen en ervoor te zorgen, en daarmee verantwoordelijkheid accepteert.
Het menselijke element
Wanneer kinderen geleerd wordt hun speelgoed te delen, leren ze onzelfzuchtig te zijn en ervaren ze de vreugde van geven. Er zijn maar weinig dingen die het hart zo raken als een klein kind vrijwillig speelgoed te zien geven aan een ander klein kind. Maar er is stelselmatige en liefdevolle training en oefening voor nodig om onze kinderen het vermogen te geven hun menselijke natuur te overwinnen door deze vreugdevolle daden van vriendelijkheid in praktijk te brengen. Een andere les is het leren van de juiste uiting van waardering. Wanneer kinderen geleerd wordt om 'dankuwel' of ‘dankjewel’ te zeggen wanneer ze speelgoed krijgen, wordt dit een gewoonte die helpt hun karakter te vormen.
Ten slotte, het gebruik van speelgoed om jongens en meisjes de mogelijkheid te bieden te genieten van en uitdrukking te geven aan hun door God gegeven rollen is een geweldige manier om hen te helpen zich in hun groei naar volwassenheid voor te bereiden op die rollen. In een wereld die vijandig staat tegenover het idee alleen al dat er aparte maar complementaire rollen zijn voor mannen en vrouwen, zoals uitgedrukt in de Bijbel, is het politiek incorrect om kinderspeelgoed op deze manier te bekijken. Als we echter bereid zijn de woorden van Paulus te accepteren wanneer hij de vrouw eert en waardeert die zich aan haar gezin wijdt (Titus 2:4-5), zullen we het fijn vinden kleine meisjes babypoppen te zien vasthouden en verzorgen, zoals ze van nature geneigd zijn te doen.
Goed speelgoed, slecht speelgoed
God gebood de Israëlieten om ijverig Zijn wegen aan hun kinderen te onderwijzen (Deuteronomium 6:6-7). Vanaf het moment dat onze kinderen zelf adem beginnen te halen, kijken en luisteren ze. En hun leren is niet beperkt tot de tijden waarop we samen gaan zitten om de Bijbel te lezen. Elk moment bouwt een patroon voor hun toekomst.
Als we ze speeltjes geven die kunnen helpen om hun motorische vaardigheden en hand-oog coördinatie te ontwikkelen, hun verbeeldingskracht te vergroten en hun begrip te ontwikkelen van hoe de wereld om hen heen werkt, hebben ze er profijt van. We kunnen dat profijt tenietdoen door ze speelgoed te geven dat het beschadigen en pijn doen van anderen verheerlijkt. Verslavend schermtijd-speelgoed dat kinderen voor korte tijd stil kan houden, maar hun interesse in activiteiten in het echte leven ondermijnt, kan op langere termijn tegen ouders gaan werken. En soms zijn het de eenvoudigste speelgoedartikelen de beste; ballen, bouwstenen en babypoppen hebben de tand des tijds doorstaan.
Maar zelfs als we bij het kopen van speelgoed voor onze kinderen wijsheid gebruiken, kunnen we niet verwachten dat het speelgoed zelf hun alles bij zal brengen dat ze moeten leren. Neem de tijd om met uw kinderen en hun speelgoed te spelen. Geniet van de momenten van samen spelen, bouwen en fantaseren. En vergeet niet de waarde van dat speelgoed en de rol die het speelt bij het onderwijzen van praktische, goddelijke principes. Dat zijn lessen die een leven lang me