Dit is de vertaling van het Engelstalige artikel “Germany Transformed” door Gerald E. Weston, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van juli 2022.
“Houd de Sovjet-Unie buiten, de Amerikanen binnen en de Duitsers eronder.” Die bondige samenvatting van het doel van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie kwam van Lord Hastings Ismay, de eerste secretaris-generaal van de NAVO (“After 77 years in timeout, Germany is crucial to the fascist resistance”, WashingtonPost.com, 8 april 2022). Weinigen herinneren zich vandaag Lord Ismay, laat staan zijn historische commentaar, maar het wordt nu zo’n 70 jaar later opnieuw bekeken in het licht van de Russische invasie in Oekraïne.
Na het einde van de Koude Oorlog – algemeen aangenomen 26 december 1991 – werd het bestaansrecht van de NAVO zwaar op de proef gesteld. Meer dan één president van de Verenigde Staten riep Duitsland en andere Europese staten op om hun verplichtingen na te komen en 2 procent van het BBP [Bruto Binnenlands Product] aan defensie te besteden. De voormalige president Donald Trump ging zelfs zo ver dat hij dreigde uit het bondgenootschap te stappen als ze dat niet zouden doen. Immers, waarom moeten de Amerikanen altijd de rekening betalen? En waarom zou Amerika zich meer om de kinderen van Europa moeten bekommeren dan Europa zelf?
Vladimir Poetin veranderde dat vrijwel van de ene op de andere dag. Het bondgenootschap, dat zijn doel aan het verliezen was en werd geteisterd door gekibbel, zag zijn lidstaten plotseling hun meningsverschillen opzijzetten om ervoor te zorgen dat Rusland buiten de deur bleef. Amerika was niet langer bezig zich langzaam uit de Europese defensie-afspraken terug te trekken. En het derde deel van Lord Ismay’s vergelijking – Duitsland eronder houden – is verloren gegaan bij het schudden van de kaarten.
Per slot van rekening is Duitsland al meer dan 70 jaar een van de meest stabiele democratieën ter wereld. Het heeft een sterke en goed georganiseerde economie, heeft een leidende rol op zich genomen bij het ‘redden van de wereld’ van de klimaatverandering en heeft gemeden ergens militair verwikkeld in te geraken. Het Duitsland van vandaag is niet hetzelfde land dat twee keer zijn buurlanden binnenviel en de wereld in twee oorlogen stortte in de twintigste-eeuw. Duitsers zijn harde werkers, houden van plezier en zijn fiscaal verantwoordelijk.
Dus, wat is het probleem? Is Duitsland na 70 jaar van goed gedrag niet tot inkeer gekomen? Is het nog steeds niet te vertrouwen? Of zit er iets in het Duitse DNA waar rekening mee moet worden gehouden? Men kan zich alleen maar afvragen wat Lord Ismay of Winston Churchill, die Ismay als eerste secretaris-generaal van de NAVO installeerde, vandaag zouden denken. Het is onwaarschijnlijk dat zij zo naïef zouden zijn als de mensen van de naoorlogse generaties lijken te zijn.
Misschien kan het de huidige generatie vergeven worden dat zij geschiedenis niet begrijpt. Dat vak werd tientallen jaren geleden vervangen door ‘sociale studies’ die nu zijn ingebracht in een herzien lesprogramma dat op veel van de huidige scholen wordt aangetroffen.
De ‘cancelcultuur’ [afrekencultuur] heeft afgerekend met meer dan alleen maar personen die hun boekje te buiten waren gegaan – monumenten worden afgebroken, de geschiedenis wordt herschreven en de samenleving is op drift geraakt. Geopolitieke lessen uit het verleden zijn verloren gegaan.
Men moet de gedaanteverandering van Duitsland bewonderen. Uit de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog is het opgeklommen tot de op drie na grootste economie ter wereld. Alleen de V.S., China en Japan zijn groter. Is het niet interessant dat Duitsland en Japan, twee ‘verliezers’ van de oorlog, derde en vierde staan op de lijst van economische reuzen?
Wie zijn deze opmerkelijke mensen die zich in het hart van Europa bevinden? Het verleden van Duitsland is niet altijd duister geweest. Tomorrow’s World schrijver Dr. Douglas Winnail schreef het volgende in zijn inzichtelijke artikel “A Fourth Reich?”:
De meeste geleerden erkennen dat ‘Duitsland een van de grote culturele centra van Europa is en dat de Duitse prestaties op het gebied van architectuur, muziek, literatuur en filosofie tot de mijlpalen van de beschaving behoren’ (The New Germans, Radice, p. xvi). De grote componisten – Bach, Beethoven, Mozart en Strauss – waren Duitsers. Gutenberg drukte het eerste boek met verplaatsbare letters, de Bijbel, in Mainz rond 1456.... Duitse filosofen en theologen hebben het intellectuele klimaat van het Westen gevormd. Op academisch gebied, ‘van landbouwkunde tot dierkunde, hebben de Duitsers niet alleen de natuurwetenschappen bevorderd, maar ook praktisch gedefinieerd’ (Schoenbaum, p. 11). Producten van Duits ontwerp zijn wereldwijd synoniem voor precisie en kwaliteit. De bijdrage van Duitsland aan de ontwikkeling van de westerse beschaving is bijna zonder weerga!
Toch heeft Duitsland, zoals de meeste grote naties, een donkere kant. De Wereld van Morgen verkondigt al tientallen jaren dat Duitsland zal uitgroeien tot een economische en militaire mogendheid die, samen met zijn bondgenoten, een macht zal worden om rekening mee te houden, los van het huidige NAVO-bondgenootschap.
Hoe kunnen wij dat weten? Het antwoord is te vinden in Bijbelse profetie – maar als mensen al onwetend zijn over de geschiedenis in het algemeen, dan zijn ze dat nog meer als het gaat om wat de Bijbel te zeggen heeft over het verleden en de toekomst.
EEN KORTE GESCHIEDENISLES
De kern van een groot deel van de Bijbel wordt uitgemaakt door de geschiedenis van één man – Abraham – en zijn nakomelingen. Zijn leven was een leven van geloof, zijn vertrouwen stellen in dat wat God zei waar was – zozeer zelfs dat hij bereid was om zijn wonderbaarlijk geboren zoon Izak op te offeren toen God hem dat opdroeg. God liet hem dit uiteindelijk niet werkelijk doen, maar het bleef een belangrijke profetie die model stond voor God de Vader, die Zijn wonderbaarlijk geboren Zoon, Jezus Christus, opofferde om de straf voor onze zonden te betalen (zie Genesis 22:1-19; Johannes 3:16).
Het resultaat van Abrahams geloof was dat God grote en waardevolle beloften deed aan hem en zijn nakomelingen. Deze beloften worden ook nu nog vervuld.
Abrahams kleinzoon was Jakob, wiens naam werd veranderd in Israël. Jakob had twaalf zonen die uitgroeiden tot stammen, die elk in de tienduizenden en uiteindelijk in de honderden miljoenen telden. Zelfs terloopse lezers van de Bijbel weten dat Israëls familie als slaven in Egypte eindigde en daar onder Gods leiding door Mozes uit werd gehaald. Na 40 jaar in de woestijn te hebben rondgezworven, veroverden zij een gebied dat groter was dan wat de meeste mensen tegenwoordig ‘Israël’ noemen.
Daarnaast hebben veel Bijbelstudenten de op zichzelf staande verhalen gehoord van Simson, Ruth, David en Goliath, koning Salomo, koningin Esther, en Daniël en zijn drie vrienden Sadrach, Mesach en Abednego. En natuurlijk hebben zij gehoord van Jezus en enkele van Zijn volgelingen – Petrus, Johannes, ‘ongelovige Thomas’ en Paulus. En wie heeft niet gehoord van Judas, de verrader van Jezus Christus? Maar weinigen begrijpen niet wat er volgt op de Bijbel en zelfs de meest elementaire geschiedenis van deze mensen – en deze onwetendheid betekent dat zij de Bijbelse profetie en hoe die zich vandaag ontvouwt niet zullen begrijpen.
De twaalf stammen van Israël werden uiteindelijk verdeeld in twee afzonderlijke naties: het huis van Israël en het huis van Juda. U kunt hierover lezen in 1 Koningen 12, en het zou verstandig zijn dit te doen als u niet bekend bent met het historische verslag.
De rest van 1 en 2 Koningen, samen met het grootste deel van 1 en 2 Kronieken, is gewijd aan de geschiedenissen van deze twee afzonderlijke naties, met inbegrip van de oorlogen tussen hen. Het huis van Israël, bestaande uit tien Israëlitische stammen, begon op de verkeerde voet en bleef op de verkeerde voet. Vanwege hun zonden werden zij tussen 740 en 720 v. Chr. ten val gebracht en in gevangenschap genomen door de Assyriërs, een sterk georganiseerd krijgsvolk.
Ongeveer 130 jaar later ging het huis van Juda (de Joden) ook in gevangenschap naar een ander volk ten zuiden van de Assyriërs. Deze twee naties – het huis van Israël en het huis van Juda – zijn nooit meer verenigd geweest, en zij zullen niet worden herenigd tot de terugkomst van Christus. Dit blijkt duidelijk uit de geschiedenis en uit de Bijbelse profetieën.
God zei bijvoorbeeld tegen de profeet Ezechiël: “… neem een stuk hout voor uzelf en schrijf daarop: Voor Juda, en voor de Israëlieten, zijn metgezellen. Neem dan een ander stuk hout en schrijf daarop: Voor Jozef, het stuk hout van Efraïm, en van heel het huis van Israël, zijn metgezellen.” (Ezechiël 37:16-17). Hij moest deze dan samenvoegen, zoals de twee naties voorbestemd zijn om weer één natie te worden. Maar wanneer?
Zij zullen wonen in het land dat Ik aan Mijn knecht, aan Jakob, gegeven heb, waarin uw vaderen gewoond hebben. Zij zullen daarin wonen, zij met hun kinderen en hun kleinkinderen, tot in eeuwigheid, en Mijn knecht David zal tot in eeuwigheid hun Vorst [juister: ‘vorst’] zijn. Ik zal met hen een verbond van vrede sluiten. Het zal een eeuwig verbond met hen zijn, Ik zal hun een plaats geven en hen talrijk maken, en Ik zal Mijn heiligdom in hun midden zetten tot in eeuwigheid. Mijn tabernakel zal bij hen zijn, Ik zal een God voor hen zijn en zij zullen een volk voor Mij zijn. Dan zullen de heidenvolken weten dat Ik de HEERE ben, Die Israël heiligt, wanneer Mijn heiligdom voor eeuwig in hun midden zal zijn (Ezechiël 37:25-28).
David was al lang dood en in het graf toen dit geschreven werd. Gods heiligdom is nu niet “in hun midden… tot in eeuwigheid”. Jezus heeft geen twee naties verenigd tijdens Zijn tijd op aarde, en de geschiedenis laat zien dat deze eenwording tot op de dag van vandaag niet heeft plaatsgevonden. Deze profetie is van toepassing op de toekomst. Dit betekent dat het huis van Israël en het huis van Juda nu ergens op aarde bestaan, en dat nog steeds zullen zijn wanneer de doden worden opgewekt bij de terugkomst van Jezus Christus om Zijn koninkrijk te vestigen.
WAAROM U DIT DIENT TE WETEN
Waarom is dit belangrijk? Wat voor betekenis kan het hebben met betrekking tot de Russische invasie in Oekraïne? Wat heeft Duitsland hiermee te maken? Wat heeft het met u te maken?
De meeste mensen begrijpen de Bijbelse profetie niet omdat ze belangrijke sleutels missen die de profetie ontsluiten. Die sleutels zijn de identiteit van moderne naties in relatie tot de Bijbel. De meesten nemen aan dat elke profetie over Israël van toepassing is op de Joden, maar hoe onjuist is dat!
Het was door de Joden dat de Messias zou komen, maar de zegeningen van het eerstgeboorterecht, beschreven in de eerste vijf boeken van de Bijbel behoren toe aan de stam van Jozef. Neem nota van een verklaring die dit punt verduidelijkt in 1 Kronieken 5:1-2:
De zonen van Ruben, de eerstgeborene van Israël – hij was namelijk de eerstgeborene, maar omdat hij het bed van zijn vader geschonden had, is zijn eerstgeboorterecht aan de zonen van Jozef, de zoon van Israël, gegeven, maar niet zo, dat deze in het geslachtsregister als eerstgeborene werd ingeschreven, want Juda werd machtig onder zijn broers, en een uit hem werd tot vorst, maar het eerstgeboorterecht was van Jozef ̶
Door inspiratie van God adopteerde de oude Israël [Jakob] de twee zonen van Jozef, Efraïm en Manasse, en gaf zijn naam aan hen door (Genesis 48:5-6, 15-16). Zij waren degenen die de zegeningen van het eerstgeboorterecht van het worden van één groot volk en een menigte (of gemenebest) van volken (Genesis 35:10-11; 48:18-19). De tien stammen die bekend staan als het huis van Israël, geleid door de eerstgeboorterecht-naties van Jozefs zonen Efraïm en Manasse, werden door de Assyriërs in gevangenschap gevoerd. Maar wie waren deze Assyriërs en wat gebeurde er met hen?
Dr. Douglas Winnail’s “Herlevend Duitsland: een vierde rijk” [oorspr.:“Resurgent Germany: A Fourth Reich?”], online te lezen op wereldvanmorgen.nl, laat zien dat het hedendaagse Duitsland afstamt van geen ander volk dan het oude Assyrië. En zoals God uitlegde door Zijn profeet Jesaja, gebruikt Hij de Assyriërs om ongehoorzaam Israël te straffen. Assyrië is de roede in Gods hand.
Wee Assyrië, de roede van Mijn toorn; en Mijn gramschap is een stok in hun hand. Op een huichelachtig volk [Israël] zal Ik hem afsturen; tegen het volk waarop Ik verbolgen ben, zal Ik hem bevel geven om roof te plegen, om buit te roven, en om het te vertrappen als slijk op straat (Jesaja 10:5-6).
Realiseerden de oude Assyriërs zich dat zij door God werden gebruikt om Israël te tuchtigen? Nee ̶ en zij zullen Gods hand in de toekomst ook niet begrijpen. “Maar zelf meent hij het zo niet, en… in zijn hart denkt hij zo niet. Want het leeft in zijn hart om weg te vagen en de volken uit te roeien ̶ niet weinige!” (Jesaja 10:7). Assyrië voerde het afgodische huis van Israël in gevangenschap rond 720 v. Chr., en tweemaal in de twintigste eeuw gebruikte God het hedendaagse Assyrië om onze volken te straffen en te waarschuwen om tot berouw te komen en zich naar Hem te keren.
Maar in plaats van berouw te hebben en ons te bekeren, zijn wij veel zondiger geworden in onze gedragingen. Hoewel God genadig was voor de nakomelingen van Israël en hen tweemaal de overwinning schonk in de twintigste eeuw, kwam deze beide keren tegen een vreselijke prijs. Evenmin laat Hij de bijl die Hij hanteert vrijuit gaan – de nakomelingen van Assyrië zijn ook zondaars (Jesaja 10:15-19).
Bijbelse profetie is vaak tweeledig – er is een eerste vervulling en een vervulling in de laatste dagen. Een zorgvuldige lezing van het bovenstaande hoofdstuk laat zien dat er een toekomstige vervulling zal zijn van de profetische uitspraken. Het huis van Israël zal opnieuw in gevangenschap gaan!
Door Oekraïne binnen te vallen, heeft Vladimir Poetin gedaan wat geen enkele Amerikaanse president heeft kunnen doen – het denken van Duitsland over de noodzaak van herbewapening veranderen. Wat hij ook heeft gedaan is Amerika voorlopig in het bondgenootschap houden. Samen zullen Amerika, Duitsland en de andere NAVO-landen Rusland ongetwijfeld buiten de deur houden. Maar Duitsland zal niet blijvend eronder worden gehouden.
Het derde element van Ismay’s formule zal deze crisis echter niet overleven. Duitsland is niet langer een ondergeschoven kindje; in feite is het de spil van het verzet tegen Poetin, naar voren geschoven door een samenloop van factoren: zijn rijkdom, zijn geografie en zijn ingebakken angst voor zijn ergste zelf (“After 77 years in timeout, Germany is crucial to the fascist resistance”, WashingtonPost.com, 8 april 2022).
National Public Radio berichtte over de plotselinge ommekeer in het Duitse denken:
De aankondiging kwam drie dagen nadat Rusland vorige maand zijn invasie in Oekraïne had gelanceerd, en slechts weinig Duitse wetgevers waren op de hoogte gebracht van wat kanselier Olaf Scholz op het punt stond te zeggen: dat Duitsland zijn bekritiseerde leger met 100 miljard euro zou versterken, waardoor deze op weg gebracht zou worden de sterkste krijgsmacht van Europa te worden.”
Scholz voegde eraan toe dat Duitsland voortaan meer dan 2% van zijn bruto binnenlands product in zijn strijdkrachten zal investeren. Volgens door de NAVO verzamelde gegevens zou Duitsland vorig jaar 1,53% van het BBP aan defensie hebben besteed.
Het Duitse parlement barstte uit in een zeldzame staande ovatie, een gebrul dat de grote zaal van de Reichstag vulde, een gebouw waarvan de vernietiging en wedergeboorte het middelpunt vormden van de verschrikkingen van de laatste wereldoorlog. Het was nu opnieuw getuige van wat de Duitsers een Zeitenwende noemden: een historisch keerpunt (“With war on its doorstep, Germany plans a major military buildup”, NPR.org, 22 maart 2022).
Legers worden niet van de ene dag op de andere opgebouwd, maar bedenk dit: Adolf Hitler werd op 30 januari 1933 tot rijkskanselier benoemd. Zes jaar en zeven maanden later vielen zijn legers Polen binnen. Hoe lang het zal duren om het Duitse leger weer op te bouwen is niet zeker en zal afhangen van een aantal factoren, maar The Times of Israel citeert Marcus Faber, een defensiespecialist en wetgever voor de liberale FDP partij, die zegt dat “het ‘tot acht jaar’ zal duren om de gehele uitrusting van het leger aan de moderne standaarden te laten voldoen” (“How Germany, shaken by Russia's Ukraine invasion, plans to rebuild its military”, TimesOfIsrael.com, 29 maart 2022).
Er zijn nog veel onzekerheden, maar veel is al in gang gezet: “Duitsland heeft al aangekondigd dat het zijn verouderde Tornado gevechtsvliegtuigen zal vervangen door een nieuwe vloot van Amerikaanse F-35 stealth gevechtsvliegtuigen en Eurofighters, die ongeveer 100 miljoen euro (110 miljoen dollar) per stuk kosten” (TimesOfIsrael.com). Voor de wederopbouw van een leger is meer nodig dan er ‘geld tegenaan te gooien’. Mankracht, training, trucks en vliegtuigen om manschappen en voorraden te vervoeren zijn minder spectaculair dan dure wapensystemen. En de Duitsers zijn niet van plan om in het offensief te gaan ̶ maar willen alleen hun land verdedigen.
Velen van ons hier bij de Wereld van Morgen hebben de geopolitieke gebeurtenissen decennia lang gevolgd vanuit het perspectief van de Bijbelse profetie. Hoewel het de experts en zogenaamde experts schokte, was het voor ons geen verrassing toen de Berlijnse Muur viel en Duitsland minder dan een jaar later herenigd werd. Er zullen in de komende maanden en jaren nog veel meer schokken volgen voor hen die niet begrijpen wat de Bijbel over onze toekomst openbaart.
Op een manier die net zo verrassend is als de invasie van Rusland in Oekraïne het Duitse denken van de ene dag op de andere heeft veranderd, zullen de V.S. zijn trotse macht verliezen en natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen hebben te ondergaan die het land ten val zullen brengen (Leviticus 26:14-20). De Britse en Amerikaanse volken staat een schok te wachten, die ze aan zichzelf te wijten hebben door zich te ontdoen van alle morele beperkingen (Hosea 4:2).
Ik begrijp dat het misschien moeilijk te geloven is dat Amerika en de volkeren van Britse afkomst zullen worden aangevallen door Europese naties die nu hun bondgenoten zijn, maar het zal gebeuren – en wanneer het gebeurt, onthoud dan waar u erover hebt gehoord.
Maar laat ik eindigen met een positieve noot die te vinden is in Jesaja 19:24-25, waar we lezen dat, na de Grote Verdrukking en de Dag des Heren waarvan geprofeteerd is dat die in de niet al te verre toekomst zullen plaatsvinden: “Op die dag zal Israël de derde zijn naast Egypte en Assyrië, een zegen in het midden van de aarde. Want de HEERE van de legermachten zal hen zegenen met de woorden: Gezegend zij Mijn volk Egypte, het werk van Mijn handen Assyrië, en Mijn eigendom Israël!”