PROFETIE KOMT TOT LEVEN

BRON: Artikel LCN november-december 2013

Eén van de ernstige aspecten van het menselijk bestaan is dat belangrijke lessen uit de geschiedenis in de wind worden geslagen of spoedig vergeten worden. Als gevolg hiervan worden fouten uit het verleden opnieuw herhaald en opnieuw door personen, die er niet in slagen om van de geschiedenis te leren. Het verhaal van Gods Kerk is geen uitzondering. In dit artikel zullen wij een belangrijke waarschuwing onderzoeken, die door de Eeuwige God geïnspireerd en opgetekend werd in Zijn Woord, die nu een duidelijke toepassing heeft voor ons.

Opvallende parallellen 

De geschiedenis van Gods Kerk is (in profetische vorm) in grote lijnen weergegeven in de hoofdstukken twee en drie van het boek Openbaring. Nu wij het einde van dit tijdperk naderen is Gods volk meer en meer verontrust over de boodschappen, die voor de Filadelfia en Laodicéa tijdperken van de Kerk zijn opgetekend - en terecht! Het is echter leerzaam om een aantal opvallende gelijkenissen op te merken tussen condities in de Kerk aan het einde van het tijdperk en de omstandigheden, die in de Kerk bestonden tijdens de eerste eeuw - het Efeze tijdperk.

Het Efeze tijdperk stelt de Kerk voor, die begonnen werd door Jezus Christus en de Apostelen. Het dienaarschap van Jezus begon in het tweede decennium van de eerste eeuw. (De late jaren 20) De nieuwtestamentische Kerk begon feitelijk in de jaren 30. (Zie Handelingen 2) Het boek Handelingen omvat gebeurtenissen uit de jaren 30,40 en 50. De Epistels van Paulus werden in het midden van de jaren 50 en vroege jaren 60 geschreven. Dit waren tijden van snelle groei in de vroege Kerk. De boeken 1, 2, 3 Johannes en Openbaring werden waarschijnlijk in de jaren 90 geschreven. Deze boeken geven aan, dat binnen 60 jaar vanaf haar stichting door Jezus Christus en de Apostelen, ernstige problemen en afscheidingen opkwamen in de Kerk. De Bijbel legt uit waarom deze problemen zich ontwikkelden en tekent de lessen op, die vandaag voor onze aanmaning zijn. "Al deze dingen nu zijn hun overkomen als voorbeelden voor ons, en ze zijn beschreven tot waarschuwing voor ons, over wie het einde van de eeuwen gekomen is". (1 Korintiërs 10:11)

Het tegenwoordige tijdperk van Gods Kerk lijkt te zijn begonnen in de late jaren 1920 toen God de Hr. en Mevr. Herbert W. Armstrong riep. De Hr. Armstrong begon in de jaren 1930 de Radio Kerk van God. De jaren 50, 60 en vroege jaren 70 waren perioden van snelle groei voor Gods Kerk. Aan het begin van de jaren 1970 werden problemen en afscheidingen duidelijk. In de jaren 1990 - na de dood van de Hr. Armstrong ontwikkelden zich ernstige scheuringen en groepen. Binnen 60 jaar na de stichting van het huidige tijdperk overspoelden verwoestende afscheidingen de Kerk - net als in de eerste eeuw! De vraag is:

  • Wat kunnen wij leren van de lessen uit de geschiedenis, die God heeft opgetekend in Zijn Woord?
  • Wat kunnen wij verzamelen uit de aanmaningen, die aan de Efeze Kerk werden gegeven?
  • Hoe kunnen wij de fouten uit het verleden vermijden?

De waarschuwing aan Efeze 

In Openbaring 2 maakt de Apostel Johannes de loftuiting van Christus bekend over de Christelijke werken van Efeze bekend - geduld, werk en volharding voor Gods waarheid. Zij worden ook geprezen voor het in staat zijn van het onderscheiden tussen ware Apostelen en misleidende bedriegers. (Openbaring 2:2-3; zie ook hoe Petrus de confrontatie aanpakt met een leraar, Simon genaamd uit Samaria in Handelingen 8:9-23) De Bijbel tekent echter een ernstige aanmaning op voor de broeders van het Efeze tijdperk! God verklaart duidelijk, "maar Ik heb tegen u dat u uw eerste liefde hebt verlaten. Bedenk dan van welke hoogte u bent gevallen en bekeer u en doe de eerste werken. Maar zo niet, dan kom Ik spoedig bij u en zal uw kandelaar van zijn plaats wegnemen, als u zich niet bekeert ". (Openbaring 2:4-5)

De les van het Efeze tijdperk is dat de Efeze broeders hun oorspronkelijke focus verloren! Naarmate de tijd verstreek dreven zij geleidelijk weg van hun basis opdracht en doel. Zij waren blijkbaar vergeten waarom zij uit de wereld en in de Kerk waren geroepen. Als gevolg hiervan begonnen zij zich af te splitsen in groepen en verschillende leiders te volgen met verschillende denkbeelden. (1 Korintiërs 1:10-17) Om in staat te zijn belangrijke lessen voor ons te leren van de ervaring van de Kerk van de eerste eeuw, moeten wij duidelijk begrijpen wat zij uit het oog verloren. Wij moeten de opdracht en het doel duidelijk en scherp in beeld hebben, dat Jezus Christus geschetst heeft voor de Kerk - waarvan de Efeziërs wegdreven!

De oorspronkelijke opdracht 

Tegenwoordig hebben veel mensen verschillende denkbeelden over waarom de Kerk werd gesticht en wat zij verondersteld wordt te doen. Jezus Christus gaf echter specifieke instructies aan Zijn eerste discipelen. De nacht voordat Hij werd gekruisigd zei Jezus hen, "als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht". (Johannes 14:15) Gods liefde is gelijkgesteld met het volgen van Zijn instructies. Na Zijn kruisiging en opstanding zei Jezus aan Zijn discipelen om naar alle naties te gaan "hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen". (Matteüs 28:20)

  • Maar welke geboden gaf Jezus aan de discipelen, die Hij gebruikte om de nieuwtestamentische Kerk op te bouwen?
  • Wat moest hun focus zijn?
  • Wat werd hun opgedragen te doen?

Let op het begin van het dienaarschap van Christus. Jezus zei aan Zijn discipelen,"kom achter Mij, en Ik zal u vissers van mensen maken". (Matteüs 4:19) Hij spoorde hen aan om groter te denken dan alleen aan zichzelf en Hij gaf een voorbeeld voor hen om te volgen. Jezus was bezig met het prediken van het komend Koninkrijk van God en te zorgen voor de noden van mensen. "En Jezus trok rond in heel Galilea, gaf onderwijs in hun synagogen en predikte het Evangelie van het Koninkrijk, en Hij genas elke ziekte en elke kwaal onder het volk". (Matteüs 4:23) Toen Hij de twaalf uitzond op hun eerste opleidingsmissie, droeg Hij hen op om dit zelfde evangelie van het Koninkrijk te prediken en de zieken te genezen. (Matteüs 10:7-8) Jezus gaf ook aan dat Zijn discipelen deze opdracht niet zouden voltooien voordat Hij terugkeerde. (Matteüs 10:23) Bijbelprofetie zegt dat dit evangelie van Gods Koninkrijk als een getuigenis gepredikt zou worden aan de hele wereld aan het einde van het tijdperk. (Matteüs 24:14) Dit is de focus geweest van Filadelfia Christenen van de afgelopen 70 jaar en meer. Wij waren verenigd in die focus voor ongeveer driekwart van een eeuw!

Sommigen menen nu echter dat dit werk - het prediken van het evangelie van Gods komend Koninkrijk aan de wereld - voltooid is. Hun focus is naar binnen gekeerd. Alles wat zij willen doen is "zichzelf voorbereiden" voor de terugkomst van Christus - zij slaan geen acht op het belang van het delen van de hoop op de terugkeer van Christus met de miljarden mensen, die de terugkeer ontzettend nodig hebben om te zien dat hun wereld ten goede verandert! Voor anderen is het evangelie enkel een evangelie van "goede werken" geworden - waarvan Jezus Zelf zei, dat het een misverstand van Zijn oorspronkelijke instructies was. (Matteüs 7:21-23) Een belangrijk doel door Jezus Christus aan de Kerk gegeven was nochtans om deze wereld te waarschuwen voor de ernstige en climactische gebeurtenissen, die aan Zijn tweede komst zullen voorafgaan. Hele hoofdstukken van drie Evangeliën worden aan dit thema gewijd - Matteüs 24, Markus 13, Lukas 21.

Paulus, Petrus en Johannes benadrukken dezelfde waarschuwing. (2 Thessalonicenzen 2; 2 Timoteüs 3; 2 Petrus 3 en het hele boek Openbaring) Jezus spoort herhaaldelijk discipelen aan, die aan het einde van het tijdperk leven om wereldgebeurtenissen nauwlettend te volgen. (Matteüs 24:36-44); 25:13; Markus 13:32-37) Men moet functioneren als een wachter om als mens alert en waakzaam te blijven. Dit is de boodschap van Ezechiël hoofdstuk 3 en 33. Dit is ook een belangrijke functie geweest voor het Filadelfia tijdperk voor méér dan 70 jaar! Het is een opdracht geweest, die ons samen heeft gehouden. Er zijn nu echter Christenen, die menen dat dit niet hun taak is - en zelfs dat het niet langer nodig is. Dit is een ander aspect van de "eerste liefde", dat vergeten wordt - een focus, die verloren ging!

Jezus gaf een andere belangrijke opdracht aan Zijn discipelen. Hij zei hen, "weid Mijn lammeren". (Johannes 21:15-19) Dat voeden betekent om degenen, die uit deze wereld zijn geroepen te onderwijzen over de opdracht van de Kerk en hoe te leven bij elk woord van God. Christenen moeten leren om te leven volgens de regels, die elk aspect van het leven zullen regeren in het komend Koninkrijk van God. De Kerk moet druk bezig zijn met het voorbereiden van personen om te functioneren als de leiders - koningen en priesters - in Gods komend Koninkrijk. Degenen, die God geroepen heeft moeten tot begrip komen van de ware oorzaken en oplossingen van de problemen, waarmee de mensheid geconfronteerd wordt - niet alleen deelnemen aan sociale gelegenheden van de Kerk. Zij moeten het vermogen ontwikkelen om te functioneren als een deel van een effectieve wereld-regerend bestuur onder Jezus Christus - in plaats van het weerstand bieden en aanstoot nemen aan goddelijkeautoriteit. Zij moeten eensgezind zijn, in staat zijn samen te werken als een soepel functionerend team - in plaats van volledig in beslag genomen zijn met "het doen van hun eigen dingen".

Helaas lijken sommigen tegenwoordig te menen dat - door hun eigen dienaar te hebben; hun eigen gezangenboeken; hun eigen kerkgebouw of het prediken van hun eigen denkbeelden - dit bewijs is, dat de kudde wordt gevoed. Jezus Christus was echter geroerd door medelijden voor de toestand van de mensheid. De Bijbel tekent Zijn klaagzang op, "Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels; maar u hebt niet gewild"! (Matteüs 23:37) Hij maande Zijn ware discipelen aan om bereid te zijn om hun persoonlijke wensen, denkbeelden en welstand op te offeren om het werk te beëindigen - om de hoop van het evangelie over te dragen aan een stervende wereld. (Lukas 9:58-62) Voor de meeste van ons was het leren van Gods Waarheid niet alleen het voeden van onszelf. Wij leerden dat, "van ieder aan wie veel gegeven is, zal veel teruggevraagd worden". (Lukas 12:48) Wij voelden krachtig aan dat onze verantwoordelijkheid was om een deel van een Werk te zijn, dat het delen van het goede nieuws inhield, waar wij begrip van hebben gekregen en om deze wereld te waarschuwen voor het komend oordeel van God. Dit is ons historische focus geweest!

Tientallen jaren, gedurende de jaren 30, 40 en 50 was de Hr. Armstrong de enige dienaar, die veel mensen ooit hebben gekend of over wie men gehoord heeft - via radio of tijdschrift - toch werden veel mensen gevoed en velen groeiden geestelijk. Tegenwoordig hebben wij dienaren, tapes en video's, tijdschriften en nieuwsbrieven om de kudde te voeden en ook het evangelie van Gods komend Koninkrijk te prediken en om de wereld te waarschuwen. Om de oorspronkelijke opdrachten van de Kerk te vervullen en de instructies van Jezus Christus te volgen moeten er besluiten genomen worden over de toekenning van middelen. Niet iedereen maakt die beslissingen op dezelfde manier. Dat is waar leiders en respect voor leiderschap nodig zijn. Het is de taak van degenen in leidinggevende positie om de Kerk gefocust te houden op de oorspronkelijke opdracht, die Jezus aan de Kerk gaf - het prediken van het evangelie van het Koninkrijk aan de naties; de wereld waarschuwen voor komende catastrofale gebeurtenissen en het voeden van de kudde. Alle drie aspecten zijn belangrijk.

Wij kunnen niet uit de drie kiezen. Er zullen splitsingen opkomen tussen degenen, die het "grote geheel" uit het oog verliezen en in plaats daarvan zich richten op maar één of een ander aspect van onze totale Christelijke opdracht. Dit is een fundamentele les uit zowel de Bijbel als de geschiedenis.

IJver in de begintijd 

Jezus Christus gaf, als stichter van de Kerk, het eerste voorbeeld. Hij was gericht op het doen van het werk, dat Hem gegeven was te doen. Hij verklaarde aan Zijn discipelen, "Mijn voedsel is dat Ik de wil doe van Hem Die Mij gezonden heeft en Zijn werk volbreng". (Johannes 4:34-36) Hij zei aan Zijn discipelen dat er genoeg werk te doen was en dat het gedaan moest worden, terwijl er gelegenheid was om het te doen! (Johannes 9:4) De vroege discipelen volgden het voorbeeld van hun Meester. De Kerk begon met een gevoel van éénheid en gemeenschappelijk doel. (Handelingen 2:1, 40-46) Zij vroegen God om kracht en leiding toen de Kerk begon te groeien. (Handelingen 4:29-31) Zelfs, ondanks vervolging, die de Kerk verstrooide, "trokken zij het land door en verkondigden het Woord" (Handelingen 8:1-4), dat Jezus hen had gegeven.

In de eerste hoofdstukken zien wij Filippus "het Evangelie van het Koninkrijk van God en van de Naam van Jezus Christus" prediken. (Handelingen 8:12) In het laatste hoofdstuk van hetzelfde boek zien wij dat de Apostel Paulus hetzelfde evangelie van Gods Koninkrijk predikt en over Jezus Christus onderwijst. (Handelingen 28:23, 31) Zij gingen door met het prediken van wat hen geboden werd door hun Meester ondanks vervolging en bedreigingen van fysiek kwaad. Het eerste beeld van de Kerk van de eerste eeuw is één van een hoogst gemotiveerde, scherp gerichte en verenigde groep gelovigen. Zij waren opgewonden over hun roeping en hun opdracht. Zij omarmden enthousiast hun "eerste liefde".

Problemen dienen zich aan 

Deze ideale situatie duurde echter niet lang. Op zijn laatste bezoek aan Efeze (in 56 of 57 n. Chr.) waarschuwde de Apostel Paulus de verzamelde oudsten dat, "na mijn vertrek wrede wolven [valse leraren] bij u zullen binnenkomen, die de kudde niet sparen; en dat uit uw eigen midden mannen zullen opstaan die de waarheid verdraaien [misleiden] om de discipelen weg te trekken achter zich aan". (Handelingen 20:29-31) Paulus had te maken met tweedracht zaaiende groepen, die zich rond bekende figuren ontwikkelden (1 Korintiërs 1:10-13); met verschillende zienswijzen over wat het evangelie inhield (Galaten 1:6-9); met verschillende denkbeelden over Jezus Christus en zelfs andere geesten, die de gemeenten beïnvloeden. ( 2 Korintiërs 11:1-4) Paulus bestempelde degenen, die dergelijke tweedracht-zaaiende denkbeelden propageerden, duidelijk als instrumenten van Satan - ondanks het feit dat zij beweren dienaren van Jezus Christus te zijn. "Want zulke lieden zijn valse apostelen, bedrieglijke arbeiders, die zich voordoen als apostelen van Christus. En geen wonder, want de satan zelf doet zich voor als een engel van het licht. Het is dus niets bijzonders als ook zijn dienaars zich voordoen als dienaars van gerechtigheid. Hun einde zal zijn naar hun werken". (2 Korintiërs 11:13-15)

Bijna ieder epistel heeft te maken met kwesties, die tot moeilijkheden losbarsten en de vroege nieuwtestamentische Kerk verdeelde. Valse leraren en misleidende doctrinaire denkbeelden leken overal op te duiken. Paulus waarschuwt Timoteüs dat,"er een tijd zal komen dat zij [mensen in de Kerk] de gezonde leer niet zullen verdragen, maar dat zij zullen zoeken wat het gehoor streelt, en voor zichzelf leraars zullen verzamelen overeenkomstig hun eigen begeerten. Ze zullen hun gehoor van de waarheid afkeren en zich keren tot verzinsels". (2 Timoteüs 4:3-4) Paulus herinnert Titus er aan dat een ware oudste moet worden bevonden als iemand, die "zich houdt aan het betrouwbare woord, dat overeenkomstig de leer is". (Titus 1:7-9) Petrus waarschuwde dat valse leraren "heimelijk verderfelijke afwijkingen in de leer zullen invoeren" en "verzonnen woorden" zouden gebruiken om mensen te bewerken en hen op een dwaalspoor te brengen. (2 Petrus 2:1-3) Hij beschrijft deze valse leraren als aanmatigend, eigenwijs en verachters van degenen in autoriteit. (2 Petrus 2:10)

Aan het einde van de eerste eeuw schreef Johannes, "want er zijn vele misleiders uitgegaan in de wereld," (2 Johannes 7-NBG) en hij beschrijft één situatie, waar"Diotrefes, die steeds onder hen de eerste wil zijn in werkelijkheid ware gelovigen uit de gemeente stootte, waar hij de leiding over had.". (3 Johannes 9-10) Judas maant zijn gehoor, "om te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is" (Judas 3), omdat bepaalde personen de instructies en waarheid - die Jezus gaf aan de originele Apostelen - subtiel en doelbewust hadden verdraaid en vervormd. Het evangelie, dat Jezus verkondigde over het komend Koninkrijk van God werd beperkt en werd een evangelie van niets meer dan de persoon van Jezus, liefde en goede werken. In plaats van vooruit te kijken naar het regeren met Christus op aarde, werd aan bekeerlingen verteld over de glorie van het naar de hemel gaan. In plaats van de hoop op deel te worden van Gods Gezin, werd God in toenemende mate beschreven als een gesloten Drie-eenheid! In plaats zich te richten op het prediken van het evangelie van Gods Koninkrijk, was de Kerk verdeeld door woordenwisselingen over Gods natuur.

Aan het einde van de eerste eeuw is het beeld van het Efeze tijdperk van de Kerk - de Kerk, die gesticht werd door Christus en de Apostelen - van een Kerk, die in toenemende mate verdeeld en worstelend is met een groeiende lijst van valse of verdraaide leerstellingen, gesteund door misleidende leraren. Het is een kerk, die haar éénheid had verloren, haar begrip van opdracht en haar oorspronkelijke focus. Dit is de samenhang, waarin Johannes de waarschuwing werd gegeven inzake het Efeze tijdperk van de Kerk. (Openbaring 2:1-7) God openbaart dat de problemen van de vroege Kerk van de eerste eeuw te wijten waren aan het feit, dat zij hun focus hadden verloren! Zij waren van de koers afgeweken. Zij waren opgehouden met het volgen van het duidelijke voorbeeld van Christus en Zijn specifieke instructies. Dit is een ernstige aanklacht, maar het is de les, die God koos om in de Bijbel op te tekenen over de Kerk van de eerste eeuw. De les werd in de Bijbel bewaard voor degenen, die "oren hebben om te horen"!

Huidige toepassingen 

  • Wat kunnen wij dus leren als wij onze tegenwoordige situatie vergelijken met de condities, die zich in het Efeze tijdperk van Gods Kerk ontwikkelden?
  • Hoe kunnen wij vermijden om dezelfde fouten te maken?

De belangrijkste les is dat wij dezelfde focus moeten behouden, die Jezus Christus benadrukte door Zijn voorbeeld en Zijn instructies aan de discipelen. Ons doel, zoals dat meer dan 70 jaar is geweest, moet het prediken van het evangelie van het komend Koninkrijk van God aan deze wereld zijn en te functioneren als een wachter om deze wereld te waarschuwen voor de dramatische gebeurtenissen, die de naderende terugkeer van de Verlosser van de mensheid zullen markeren. Deze opdracht vereist een gecoördineerd team inspanning. Het kan niet doeltreffend gedaan worden door ongecoördineerde - bij stukjes en beetjes - pogingen van op zichzelf staande personen en groepen. Daarom stichtte Jezus Christus een Kerk. De kerken van het Efeze tijdperk kwamen in de problemen toen zij deze fundamentele focus verloren - hun eerste liefde verlieten - toen zij personen begonnen te volgen, die gemeenten in verschillende richtingen wezen. Dergelijke personen moeten duidelijk gemerkt worden als valse leraren, die verdeeldheid veroorzaken - ondanks hun "goede intenties".

Wij hebben jarenlang het belang benadrukt van "beproef" alle dingen en "behoud het goede". (1 Thessalonicenzen 5:21) Om te vermijden in redelijk klinkende, maar misleidende denkbeelden betrokken te raken, moeten wij weten wat de Bijbel duidelijk onderwijst. Dit vereist regelmatige, persoonlijke studie van de Bijbel. (2 Timoteüs 2:14-16) Christenen in de vroege Kerk moesten dit doen. (Handelingen 17:11; Openbaring 2:2) Wij moeten nu hetzelfde doen met te beginnen met het vermijden van redelijk klinkende, maar verkeerde richtingen. Wij moeten aan de waarschuwing van Paulus aan Titus denken om vast te houden aan wat ons werd onderwezen (Titus 1:9), ondanks het feit, dat goedbedoelde critici kunnen beweren dat wij in het verleden zijn blijven steken en niet bereid zijn te veranderen. Dit is opnieuw een kwestie van gefocust blijven!

Wij moeten ook leren te denken over grotere kwesties dan alleen over onze eigen persoonlijke noden en verlangens. Jezus Christus komt terug naar deze aarde om de mensheid te verlossen en een wereld-regerend bestuur te vestigen, die wereldproblemen aan de orde zal stellen en oplossen. Hij heeft personen nodig, die geleerd hebben over meer te denken dan lokale kerkkwesties en persoonlijke aangelegenheden. Wij werden geroepen om ons voor te bereiden de wereld te regeren met Jezus Christus - dat moet onze focus zijn - niet alleen "kerk spelen"! Toekomstige leden van Gods Gezin en regering moeten in staat zijn om degenen, die God in posities van autoriteit heeft geplaatst te respecteren en soepel mee samen te werken om onze opdracht te vervullen. (1 Thessalonicenzen 5:12-13) Persoonlijke voorkeuren en agenda's kunnen niet toegestaan worden om de opdracht, die Jezus aan Zijn Kerk gaf, te verstoren en te laten mislukken. Wij moeten gericht blijven om de opdracht, die Christus gebood aan Zijn discipelen, te vervullen

Tenslotte, wij kunnen ons niet veroorloven om onverschillig te worden wat betreft de opdracht, die ons gegeven is. De geboden van Christus zijn vanzelfsprekend! Zijn instructies zijn geen kwesties voor debat en discussie. Om een dergelijke benadering er op na te houden voedt slechts meningsverschil en splitsing. De focus wordt dan vaag en onscherp. Mensen beginnen weg te drijven. Het gevoel van opdracht verdwijnt en de opdracht wankelt. Dat gebeurde met de Kerk in de eerste eeuw. Dat is de duidelijke les van zowel de Bijbel als van de geschiedenis.

Broeders, wij kunnen het ons niet veroorloven om de lessen van de vroege Kerk te herhalen. Wij moeten gefocust blijven. Wij moeten het heldere voorbeeld en de duidelijke instructies van Jezus Christus volgen. Zo kunnen wij vermijden om de fouten uit het verleden te herhalen. Zo zullen wij de kroon en de beloning verkrijgen, die God aan Zijn trouwe dienaren belooft in deze laatste dagen. (Openbaring 3:10-12) Dat is het belang van gefocust blijven!

• • • • • • •

Om meer te leren over de Eindtijd, kunt U ons boekje Het Beest van Openbaring aanvragen.

Om meer te leren over het verbazingwekkend plan dat God in bewaring heeft voor de wereld , kunt U ons boekje Openbaring: Het Mysterie Ontsluierd!aanvragen.