Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel “Marijuana: What They Aren’t Telling You, Part 1” door Stuart Wachowicz, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van november-december 2017.
DEEL 1: AL IS HET LEGAAL, IS HET VEILIG?
Pogingen tot het legaliseren van het gebruik van marihuana – voor zowel ‘medische’ als recreatieve doeleinden – blijven groeien en vinden weerklank in overheidskringen. Half 2018 wordt Canada het eerste G7-land waar recreatieve marihuana wordt gelegaliseerd.
Is er reden voor bezorgdheid? Is de drug zo onschadelijk als de voorstanders ervan beweren? Welk gevaar schuilt er in het gebruik van marihuana?
Deze tweedelige reeks van Tomorrow’s World door Stuart Wachowicz geeft antwoord op deze vragen en meer!
In de afgelopen paar jaar is de westerse wereld door talloze belangrijke sociale veranderingen getroffen – veranderingen die onze huidige sociale omgeving bijna onherkenbaar hebben gemaakt voor mensen die slechts twee of drie generaties geleden leefden. Of het nu veranderde sociale rollen van mannen en vrouwen betreft, nationale en internationale veiligheidszaken, communicatie via sociale media, zich ontwikkelende genderdefinities of zelfs hoe goed en kwaad worden bepaald – er is zoveel veranderd.
In de jaren 1960 deden de eerste signalen van een sociale revolutie de westerse wereld schudden, toen een jonge generatie op grote schaal ideeën van vrije liefde omarmde, eeuwenoude morele waarden verwierp, en zich in toenemende mate keerde tot zogenaamde ‘geestverruimende’ drugs voor recreatief gebruik en ten behoeve van het ontvluchten van de werkelijkheid. De ‘hippie’-beweging van dit tijdperk maakte een oud hallucinaties opwekkend middel dat bekendstond als marihuana of cannabis populair. Sindsdien is in Noord-Amerika het marihuanagebruik exponentieel gegroeid, ongeacht de classificatie ervan als een illegale drug. Zowel de georganiseerde misdaad als lokale kwekers zagen lucratieve kansen de drug voor een groeiend publiek op de markt te brengen. Er zijn reusachtige – en kostbare – inspanningen gedaan om een marihuanaverbod streng te handhaven, met beperkt succes.
Steeds hogere druk van pleitgroepen en -media hebben langzamerhand geleid tot een grotere publieke – en bijgevolg politieke – beweging om marihuana uit de criminele sfeer te halen of te legaliseren. Momenteel heeft de wetgevende macht in acht staten in de V.S. volledige legalisatie goedgekeurd, terwijl andere uiteenlopende gradaties van decriminalisering hebben samen met het tolereren van ‘medische’ marihuana. Canada’s liberale regering heeft reeds wetgeving goedgekeurd waarmee in juli 2018 cannabis gelegaliseerd wordt. Het is duidelijk dat regeringen legalisatie zien als een populaire maatregel – goed voor stemmen bij volgende verkiezingen.
Er lijken twee krachtige beweegredenen voor decriminalisering of legalisering te zijn. De eerste is een groeiend sociaal geloof dat marihuana een onschuldige stof is en niets slechts voorspelt voor de gezondheid van de gebruiker of het welzijn van de samenleving. De tweede is het gevoel dat wettelijke handhaving met het doel marihuanagebruik te stoppen grote hoeveelheden middelen blijft vergen zonder dat het veel nut heeft, terwijl de illegale status van de drug ervoor zorgt dat de georganiseerde misdaad kan profiteren van het verhandelen ervan. Vandaar dat velen redeneren dat, als marihuana legaal was, de openbare middelen elders zouden kunnen worden aangewend, terwijl drugswinsten de economie en niet de misdaad ten goede zouden komen.
Het lijkt erop dat de meeste mensen het tegenwoordig eens zijn met deze twee standpunten. Wat zou er verkeerd kunnen zijn met het legaliseren van een onschadelijke stof en de misdaad de markt te ontzeggen? Toch zijn er ook tegenstemmen. Gek genoeg komen de luidste bezwaren tegen legalisering van marihuana niet uit ultraconservatieve of religieuze kringen, maar van een groot aantal medische onderzoekers. De pro-marihuanalobby overlaadt deze stemmen met minachting, maar biedt weinig gelijkwaardig wetenschappelijk onderzoek om de bevindingen van enkele van de meest gerespecteerde medische instituten op aarde te weerleggen. Dus welke belangrijke zorgen heeft de moderne medische research vastgesteld?
Verlies van motivatie
Het gebruik van marihuana als hallucinaties opwekkend middel is niet nieuw. Eeuwenlang werd marihuana in de lagere klassen van het Indiase subcontinent overvloedig gebruikt. Er zijn uitgebreide historische verwijzingen naar dergelijke gebruikers die onder armoedige omstandigheden in grotere of kleinere steden en op het platteland leefden. Zulke mensen werden normaliter als ongemotiveerd beschouwd en werden in het algemeen gemarginaliseerd.
Het is interessant dat in 2013 het tijdschrift Psychology Today verslag doet van een studie die werd gepubliceerd door wetenschappers aan het Imperial College London en King’s College London dat een sterke link legde tussen veelvuldig marihuanagebruik en lagere niveaus van dopamine in de hersenen. Verminderde dopamine beïnvloedt neurochemische niveaus in de hersenen, verlaagt de motivatie en maakt iemand vatbaar voor het ‘amotivationeel syndroom’ (“Does Long-Term Cannabis Use Stifle Motivation?” [Verstikt langdurig cannabisgebruik de motivatie?], Psychology Today, 2 juli 2013). Dit verklaart de slechte reputatie van oude Indiase marihuanarokers. Talrijke klinische observaties ondersteunen dit effect van cannabis bij regelmatige gebruikers.
Dit is alarmerend vanwege de schaal waarop marihuana wordt gebruikt. Het Canadese centrum voor drugsmisbruik en verslaving (CCSA) meldt: “Het aantal jeugdigen (22%) en jong volwassenen (26%) dat in 2013 marihuana gebruikte was meer dan tweeënhalf keer dat van volwassenen van 25 jaar en ouder (8%) volgens Statistics Canada’s Canadian Tobacco, Alcohol en Drug Survey” [Statistieken van Canada’s Canadese tabaks-, alcohol- en drugsenquête], (“Marihuana and Youth” [Marihuana en jeugd], ccdus.ca). Nu, met de ophanden zijnde legalisering, nemen deze aantallen sterk toe en brengen artsen ertoe alarm te slaan – wat door de politiek klaarblijkelijk wordt genegeerd.
Het Partnership for a Drug Free Canada [Samenwerkingsverband voor een drugsvrij Canada] presenteert al jarenlang gerespecteerde, gecontroleerde wetenschappelijke onderzoeken die wijzen op de gevaren en de maatschappelijke en economische kosten van marihuanagebruik. Maar hoewel deze onderzoeken door gezondheidsdeskundigen met instemming worden ontvangen, wordt de politieke agenda gedreven door sociale druk.
Wie heeft er gelijk? Zijn de zorgen over cannabis ongegrond? Velen gaan er gemakshalve van uit dat, als cannabisgebruik zo wijdverbreid is, het niet erg schadelijk voor de samenleving zal zijn. Sommigen zullen er bijvoorbeeld op wijzen dat volgens de CCSA Canadese jongeren het hoogste marihuanagebruik hebben van enig land in de ontwikkelde wereld, maar zonder aanwijsbare schade. Maar bij nadere beschouwing lijken de waarschuwingen van de wetenschappers onheilspellender te zijn.
Verslaving
De publicatie Psychiatric News van de Amerikaanse vereniging voor psychiatrie (American Psychiatric Association) berichtte over een onderzoek dat is verschenen in de New England Journal of Medicine. Het bericht concludeerde dat “marihuanagebruik in verband wordt gebracht met diverse nadelige effecten – in het bijzonder bij jongeren” (“Research Review Prompts NIDA [Beoordeling onderzoek vraagt NIDA [Nationaal instituut voor drugsmisbruik] om te waarschuwen voor het gebruik van marihuana], Psychiatric News, 3 juli 2014). Hoofdonderzoeker dr. Nora Volkow benadrukte “dat langdurig marihuanagebruik kan leiden tot verslaving. … Het regelmatige gebruik van marihuana tijdens de adolescentieperiode is vooral zorgwekkend, aangezien het gebruik in deze leeftijdsgroep in verband wordt gebracht met een verhoogde kans op schadelijke gevolgen”. De auteurs maakten duidelijk dat in 77 studies en literatuuronderzoeken negatieve gevolgen voor de gezondheid in verband werden gebracht met marihuanagebruik.
De Globe and Mail berichtte op 12 april 2017 dat de Canadese vereniging voor geneeskunde, de Canadese vereniging voor psychiatrie en het Canadees genootschap voor kindergeneeskunde aan de Canadese regering hun zorgen tot uitdrukking hadden gebracht, met schijnbaar weinig effect (“What Canada’s doctors are concerned about with marijuana legalization” [Waarover de artsen in Canada zich zorgen maken in verband met de legalisatie van marihuana], TheGlobeAndMail.com). Zij maken zich vooral zorgen over gebruikers jonger dan 25 jaar, want tot op die leeftijd zijn de hersenen nog in ontwikkeling. Professor Christina Grant van de McMaster University stelt: “We weten dat 1 op de 7 tieners die beginnen met cannabisgebruik een daaraan gerelateerde stoornis ontwikkelt” – een conditie die een destructieve invloed heeft op school, werk en familierelaties van de tiener.
Hersenbeschadiging ̶ Verminderd geheugen, concentratie- en argumentatievermogen
Dezelfde verhandeling presenteert aanwijzingen voor een sterk verband tussen de ontwikkeling van een psychose bij cannabisgebruikers met familiegeschiedenis van geestesziekte, en wijst er bovendien op dat er uit geen enkel onderzoek blijkt dat er een ‘veilige grens’ voor marihuanagebruik bestaat. Dr. Grant beklemtoont verder dat onderzoek aantoont dat tieners die regelmatig pot roken chronische schade oplopen aan hersenen in ontwikkeling die zich uit in problemen als verminderde geheugencapaciteit, concentratievermogen en een gereduceerd vermogen om beslissingen op hoger niveau te nemen. Zij voegt er ook aan toe dat MRI-onderzoek een ‘verschraling’ van de zich ontwikkelende hersenschors heeft aangetoond, een gebied dat cruciaal is voor het vermogen te denken, te plannen en te organiseren.
Twee jaar geleden berichtte de Ottowa Citizen over onderzoek van het Canadese centrum voor drugsmisbruik (CCSA): “Tieners die vroeg beginnen met het roken van marihuana en dat vaak doen riskeren een lagere IQ-score.” Het artikel zegt verder:
“De toenemende hoeveelheid bewijzen over de effecten van cannabisgebruik tijdens de adolescentie is reden voor bezorgdheid”, zei Amy Porath-Waller, de hoofdonderzoeker van CCSA in deze kwestie. … “Het is nodig hierbij stil te staan en te bedenken dat dit de toekomst van ons land is. Wij willen onze jongeren zeker goed voorbereiden zodat zij met het oog op werkgelegenheid productieve leden van de samenleving kunnen zijn. Er is dus zeker aanleiding voor Canada om zich zorgen te maken over het cannabisgebruik onder de jongeren.” Evenzeer zorgwekkend, zei ze, is het idee onder veel Canadese jongeren dat cannabis onschuldig is en geen effect heeft op hun vermogen auto te rijden of op hun schoolprestaties (“Early marijuana use can lower teens’ IQs, research shows” [Vroeg gebruik van marihuana kan het IQ van tieners verlagen, blijkt uit onderzoek], OttawaCitizen.com, 20 april 2015).
Ironisch genoeg dringt de Canadese regering aan op legalisering van marihuana zelfs nu het officiële departement van gezondheid, Health Canada, ernstig waarschuwt voor de bewezen medische gevaren van pot – allemaal ondersteund door recent geloofwaardig medisch onderzoek. Op de website van Health Canada staat een lijst met aandoeningen zoals afname van lichamelijke coördinatie en reactievermogen, verlies van concentratieduur, en verminderde besluitvaardigheid. De website haalt een studie aan die is gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences [Handelingen van de nationale academie van wetenschappen] (“Persistent cannabis users show neuropsychological decline from childhood to midlife” [Chronische cannabisgebruikers vertonen neuropsychologische achteruitgang vanaf de kindertijd tot de middelbare leeftijd], 2 oktober 2012), waarin een permanent lager IQ bij chronische gebruikers wordt aangetoond. Health Canada documenteert ook het ermee samenhangende risico van cannabisgebruikers op het krijgen van een psychose of schizofrenie.
Effecten van marihuana kunnen zelfs invloed hebben op het ongeboren kind als de moeder gebruiker is. Op zijn website stelt Health Canada onder “Health effects of cannabis” [Gezondheidseffecten van cannabis]: “De toxines in cannabis worden gedurende de zwangerschap door het bloed van de moeder doorgegeven aan haar foetus en na de geboorte in de moedermelk. Zwaar cannabisgebruik tijdens de zwangerschap kan leiden tot een lager geboortegewicht van de baby.” De overheidswebsite wijst er ook op dat zulk gebruik door zwangere vrouwen in verband is gebracht met langetermijninvloeden op de ontwikkeling van het kind, zoals verminderde geheugenfunctie, verkorte aandachtsspanne, en afname van probleemoplossende vaardigheden, evenals met hyperactiviteit en een groter risico dat het kind zich in de toekomst zal inlaten met drugsgebruik.
Kille statistieken, tragedies in het echte leven
Al deze studies weerspiegelen meer dan getallen en statistieken – ze vertegenwoordigen hartverscheurende consequenties in de levens van hen die door marihuanagebruik zijn beschadigd.
Enige tijd geleden ontving ik een brief met daarin het tragische verhaal van een leven dat vanaf de geboorte onherstelbaar anders was door pot. Een gedeelte van de brief luidde als volgt: “Ik was wat je een derde-generatie marihuanaroker zou kunnen noemen. Ik werd erin geboren … Mijn eerste ademtocht in deze wereld was geen long vol met frisse lucht, maar met wietrook! … Ik kon niet leren lezen, schrijven en rekenen in een normaal tempo met mijn leeftijdgenoten.”
De schrijver van de brief wees erop dat marihuana hem bij een gezelschap trok dat ‘wiet’ en andere drugs gebruikte. En onder invloed van pot begon hij misdaden te plegen, doordat de drug iemands gevoel voor de gevolgen sterk vermindert. Toen hij 21 jaar oud was, zat hij in een gevangenis in Arkansas te wachten op de doodstraf, op beschuldiging van diverse moorden die onder de invloed van de ‘onschadelijke’ drug marihuana waren begaan.
De schrijver, Kenneth Williams, verzoende zich met zijn situatie en trachtte anderen te waarschuwen die waren, of misschien zullen worden, misleid door de leugen dat marihuana onschadelijk is. Hij aanvaardde de volle verantwoordelijkheid voor zijn misdaden, hoewel zijn leven en leervermogen al voor zijn geboorte waren aangetast. Hij schreef een boek als waarschuwing over deze materie, The Unrelenting Burdens of Gang Bangers [De niet-aflatende lasten van gangsters]. Daarin schreef hij: “Ik deel mijn verhaal om anderen te waarschuwen een leven van duisternis binnen te gaan. Drugs als marihuana hebben velen naar de dood of een koude gevangeniscel geleid. Het is schadelijk voor gebruikers en voor de natie. Ik ben een levende getuige – althans nu nog.” Het verhaal van de heer Williams’ bevestigt waarschuwingen die ook door de Canadian Medical Association zijn gegeven en zelfs, zoals we hebben gezien, op de eigen website van de regering van Canada staan. Hij werd op 28 april 2017 terechtgesteld.
Schade aan longen en hart
In een rapport uit 2015 met de titel ‘Marihuana’ merkte het Partnership for a Drug-Free Canada op dat, zelfs als iemand de gevaren negeert van het hallucinaties genererende ingrediënt (tetrahydrocannabinol, ofwel THC), het roken van pot nog steeds erg schadelijk is voor de gezondheid van de mens. “Ongeacht het gehalte aan THC zijn de hoeveelheid geïnhaleerde teer bij marihuanarokers en het niveau van de geabsorbeerde koolmonoxide drie tot vijf keer hoger dan bij tabakrokers.”
Aan deze feiten kunnen we toevoegen dat marihuana’s hogere verbrandingstemperatuur, gecombineerd met de wijze van roken, een toename van verlies van cilia [trilharen] in de longen veroorzaakt, dat weer tot hogere percentages van levensbedreigend emfyseem leidt. (Zie bijvoorbeeld het rapport van Megan Howden en Matthew Naughton, “Pulmonary Effects of Marijuana Inhalation” [Gevolgen van het inhaleren van marihuana voor de longen], op Medscape.com).
Interessant is dat het Canadees kankergenootschap jarenlang heeft gelobbyd tegen het roken van tabak, en daarbij brede steun van het publiek verwierf – toch lijken velen van dezelfde mensen die heel verstandig tegen het gebruik van tabak zijn zich vaak geen zorgen te maken over bevindingen dat marihuana vele malen schadelijker is voor de longen.
Ook het hart is niet immuun. De door zijn vele publicaties bekende arts en onderzoeker dr. Andrew Pipe en wetenschapper dr. Robert Reid van de Ottawa Heart Institute’s Division of Prevention and Rehabilitation [Afdeling preventie en revalidatie van het Ottawa hartinstituut], hebben hun ernstige zorgen geuit over het aanhoudende of toegenomen cannabisgebruik bij de bevolking. De online publicatie over hart- en vaatonderzoek The Beat [de slag] berichtte in juni 2017 over hun bevindingen, gepubliceerd in de New England Journal of Medicine (2014) en de American Heart Journal (2013):
De auteurs ontdekten dat marihuanagebruik in verband staat met vasculaire condities die het risico op een hartaanval en een beroerte doen toenemen, hoewel de mechanismen waardoor dat gebeurt niet duidelijk zijn. …
[Dr. Reid] merkte ook op dat marihuanagebruik problematisch zou kunnen zijn voor mensen met een hartritmestoornis, omdat het het sympathische zenuwstelsel activeert (“Legalized Marijuana and Your Heart” [Gelegaliseerde marihuana en uw hart], The Beat, juni 2017).
Het artikel benadrukt twee effecten op het hart als er marihuana gebruikt wordt: zowel de hartslag als de bloeddruk stijgen, en het vermogen van het bloed om zuurstof te transporteren van uw longen naar de rest van uw lichaam wordt verminderd. Het vat de cumulatieve cardiovasculaire belasting samen door te zeggen: “Het resultaat is overbelasting van uw hart en een verminderd vermogen om bij toenemende vraag adequaat te kunnen reageren.”
Blaas de rook weg en zie de waarheid!
Zoveel hoofden zoveel zinnen, maar dat mag niet gelden voor feiten. En de feiten over de gevaren van marihuana – legaal of niet – voor de gezondheid en het welzijn van de mens zijn maar al te duidelijk. Voor degenen die de aansporing van de Bijbel ernstig nemen en voor hun lichaam als Gods tempel zorgen (1 Korinthe 6:19), dat geschapen is naar Zijn eigen beeld (Genesis 1:26-27), moet hun antwoord even duidelijk zijn: “Legaal of niet, het is niet voor mij!”
Maar buiten kwesties over mentale en fysieke gezondheid komen er andere facetten in het debat aan de orde in onze verschillende wetgevende instellingen en van de lessenaars van onze academische instellingen: Hoe zit het met het potentieel om misdaad en drugsgebruik te verminderen in het algemeen door het legaliseren van pot? Hoe zit het met de beweerde voordelen van ‘medicinale marihuana’? En – helaas, de vraag die te weinig mensen zich stellen – hoe denkt God over dit alles?
Voor antwoorden op deze vragen kunt u uitzien naar het volgende en laatste artikel (deel 2) in deze korte serie over marihuana.