Dit artikel is de vertaling van het Engelstalige artikel: “The Anglosphere’s Sobering Future” (Turning Points in World History) door Douglas S. Winnail, verschenen in het Tomorrow’s World magazine van september-oktober 2018.

Profetisch belangrijke winden van verandering beginnen onheilspellend rond de hele aardbol op te steken. Het ooit-machtige Groot-Brittannië, dat eens het grootste rijk bestuurde dat de wereld ooit gezien heeft, verlaat de Europese Unie en staat nu alleen als een financieel gebonden en steeds minder betekenend eiland. Amerika, nog steeds de enige wereldwijde supermacht, heeft biljoenen dollars aan schulden, wordt verscheurd door interne verdeeldheid, is bezorgd over opkomende dreigingen uit het buitenland en schijnbaar gericht op vervreemding van zijn bondgenoten.

Wat heeft tot deze dramatische omkeringen geleid en wat houdt de toekomst in voor twee naties die samen met de aan hun verwante landen de wereld gedurende twee eeuwen gedomineerd hebben? Komen we dichter bij een nieuw kritiek keerpunt in de wereldgeschiedenis? Terwijl geleerden over de betekenis van deze gewichtige veranderingen debatteren, realiseren maar weinigen zich vandaag dat Bijbelprofetieën sinds lang voorspeld hebben dat deze opvallende gebeurtenissen zouden plaatsvinden. De Bijbel onthult ook waarom deze opmerkelijke verschuivingen gebeuren en wat voor de landen van wat sommigen de Anglosfeer noemen  ̶ de Engelssprekende landen rondom de wereld  ̶. in het verschiet ligt

Steeds meer waarschuwende geluiden

Gedurende de laatste decennia heeft een groeiend aantal waarnemers zich geconcentreerd op de verontrustende tekenen van verval die overal in de westerse wereld te zien zijn  ̶ vooral in de Engelssprekende landen. Meer dan 20 jaar geleden publiceerde rechter Robert Bork het boek Slouching Towards Gomorrah [Sluipend in de richting van Gomorra], een 'boek over de Amerikaanse teruggang' dat Amerika beschreef als een land dat zich in een 'neerwaartse koers’ en 'op weg naar een culturele ramp' bevindt. Als professor aan de universiteit in de jaren zestig zag rechter Bork de ideeën van politieke radicalen in de Amerikaanse samenleving doordringen, met als gevolg raciale spanningen, onwettige geboorten, wijdverbreid drugsgebruik, de ongeremde vertoning van seksualiteit en steeds gewelddadiger amusement. Zijn conclusie was “Gomorra is onze waarschijnlijke bestemming” (p. 343), verwijzend naar de oude Bijbelse stad die bekend staat als een centrum van losbandigheid, door God verwoest samen met de stad Sodom (Genesis 19:24-25).

Enkele jaren later publiceerde de Engelse journalist Peter Hitchens The Abolition of Britain [De afschaffing van Groot Brittannië], waarin hij de inspanningen van liberale politici beschreef om algemeen geaccepteerde culturele tradities in Groot-Brittannië omver te werpen door de fundamenten van het huwelijk en het gezin te ondermijnen en pornografie, prostitutie en homoseksualiteit als normaal voor te stellen. Deze zouden volgens hem “een grote beschaving . . . aan de rand van uitsterven” brengen (p.xi). Zijn zorgen werden tien jaar later herhaald door Melanie Phillips, een bekroonde columnist voor de Daily Mail van Londen, in haar boek The World Turned Upside Down: The Global Battle over God, Truth, and Power [De wereld op zijn kop gezet: de globale strijd over God, waarheid en macht]. Mevrouw Phillips beschreef hoe het verspreide seculiere humanisme, samen met moreel en cultureel relativisme, de opkomst van New Age sektes en de terugkeer van heidendom, hekserij en astrologie ‘in het multiculturele nirvana van Groot-Brittannië’ mogelijk maakte, en hoe de moderne liberale aanval op traditionele joods-christelijke waarden  ̶ die de grondslag voor de westerse beschaving vormden  ̶ niets meer of minder is dan een 'seculiere inquisitie' en 'cultureel totalitarisme' (pp. 97-98). Bij elkaar genomen hebben deze ingrijpende veranderingen bijgedragen tot wat haar boek beschrijft als ‘de naoorlogse culturele zelfmoord van Groot-Brittannië’ (p.XI).

In Amerika publiceerde geleerde, econoom en sociaal theoreticus Thomas Sowell Dismantling America [De ontmanteling van Amerika, waarin hij het feit betreurde dat velen vandaag blind zijn voor de lessen van de geschiedenis en de parallellen niet zien tussen het verval en ondergang van het Romeinse Rijk en wat er in Amerika en het Westen gebeurt. Volgens Sowell zien we ‘de degeneratie van onze cultuur’ (p.viii). Patrick Buchanan, een adviseur van drie presidenten, besprak hetzelfde onderwerp in Suicide of a Superpower [Zelfmoord van een supermacht] toen hij schreef: “Amerika valt uiteen. . . . Onze natie valt etnisch, cultureel, moreel, politiek uit elkaar. . . . Wat ons eens verenigde is aan het ontbinden. En dit geldt voor de westerse beschaving’ (pp. 2, 7). Hij noemt de groeiende dreiging van uit de hand lopende schulden, de tragische dood van een voornamelijk joods-christelijke cultuur in Amerika en de verdeeldheid die voortkomt uit de verering van diversiteit. Buchanan besluit: “Amerika heeft de aanblik van een decadente samenleving en een in verval rakende natie aangenomen’ (p.vii)  ̶ en als gevolg van de cultuuroorlogen in de jaren zestig is Amerika een “huis dat tegen zichzelf verdeeld is” (p. 408) ) dat uiteindelijk in elkaar zal storten (zie Mattheüs 12:25).

Het vooruitzicht voor andere landen van de Anglosfeer is evenzeer veelzeggend. BBC-correspondent Nick Bryant merkt op dat als gevolg van de “onzekerheid in Westminster en iets dat dat de chaos nabij is in Washington ... noch Groot-Brittannië noch Amerika zich op sterke en stabiele regeringen kunnen beroemen” (BBC.com, ‘The end of the Anglo-American order? [Het einde van de Anglo-Amerikaanse orde?],” 9 juni 2017). Hij schrijft: “Deze Engelssprekende naties spreken niet langer met een ‘klaroenstem’ [als die van Churchill], en de rest van de wereld schenkt er niet langer aandacht aan.’ In zijn boek The Rise and Fall of Australia [De opkomst en ondergang van Australië], merkt de heer Bryant op dat kortzichtig leiderschap door zichzelf promotende politici veel kansen voor het land ‘down under’ verspild heeft. Een artikel in The Brussels Journal getiteld ‘The Decline of the English-Speaking World’ [Het verval van de Engelssprekende wereld] stelt: “de Engelssprekende wereld geeft leiding aan de desintegratie van het Westen, ideologisch en demografisch. Het hele Westen is ziek, maar de Anglosfeer is zieker dan de meesten.”

Oorzaak en gevolg  ̶ het Bijbelse perspectief

Maar wat heeft het verval van de landen in de Anglosfeer met de Bijbel te maken en waarom gebeurt dit nu? Velen vandaag zijn vergeten dat God de loop van de geschiedenis leidt (Daniël 4:17, 25, 32), en dat alleen Hij teweeg kan brengen wat Hij voorzegd heeft (Jesaja 46:8-11). Mozes schreef dat het verbond dat God met de oude Israëlieten maakte zegeningen voor gehoorzaamheid en nare gevolgen voor ongehoorzaamheid aan Zijn wetten profeteerde (zie Leviticus 26 en Deuteronomium 28). Net zoals de oude Israëlieten zich van God afkeerden, aldus hebben de moderne afstammelingen van Israël die in de landen van de Anglosfeer wonen gedaan. God profeteert over de Israëlitische naties dat, als resultaat van het zich afkeren van God en Zijn wegen ". . . u . . . op verderfelijke wijze zult handelen . . . Dan zal dit kwaad u in later tijd overkomen . . ." (Deuteronomium 31:27-29), hetgeen nauwkeurig beschrijft wat er vandaag gebeurt. Over de vele gevolgen van ongehoorzaamheid aan God wordt ons gezegd: "De vreemdeling die die in uw midden is, zal hoger en hoger boven u uitstijgen, maar u zult lager en lager neerdalen . . . Hij zal tot een hoofd zijn en u zult tot een staart zijn . . . totdat u weggevaagd wordt . . ."(Deuteronomium 28:43-45).

Jesaja profeteerde vroeger dat de zondige natie Israël God verlaten had en van top tot teen ziek was (Jesaja 1:3-6). Deze woorden zijn een goede beschrijving van de moderne Anglosfeer-landen van vandaag. De profeet riep uit: "Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad . . ." (Jesaja 5:20), en de profeet Jeremia zei herhaaldelijk dat de oude Israëlieten gestraft zouden worden omdat zij God vergeten hadden en Zijn wegen verlaten en geperverteerd hadden (bijv., Jeremia 2:13; 3:21). De Russische romanschrijver, historicus en sociaal criticus Alexander Solzjenitsyn herhaalde deze zelfde woorden toen hij in zijn Templeton Address uit 1983 opmerkte dat aan de ongehoorde kwaden van de twintigste eeuw een simpel feit ten grondslag lag: “Mensen zijn God vergeten, en dat is de reden waarom dit alles gebeurd is.” De profeet Hosea voorzag een tijd waarin het Israëlitische volk de wetten van God als “iets vreemds" zou beschouwen (Hosea 8:12). Vandaag de dag worden in de landen in de Anglosfeer het Bijbelse concept huwelijk en op de Bijbel gebaseerde verboden zoals die tegen overspel, hoererij, vloeken en homoseksualiteit gezien als ouderwetse en repressieve wetten die uitgeschakeld moeten worden  ̶ en we zien de tragische gevolgen ervan.

We gaan richting Gomorra en de toekomst is niet goed. Bijbelprofetieën duiden erop dat de van oorsprong Britse volken, die de lessen van de geschiedenis negeren, zullen oogsten wat zij gezaaid hebben (Galaten 6:7). De ondergang van de Anglosfeer zal een ontnuchterend keerpunt in de geschiedenis en een les voor de wereld zijn (Deuteronomium 28:37).