Artikelen

De geest van de moderne tijd lijkt, tenminste als u veel aandacht besteedt aan nieuws en sociale media, er een te zijn van protesten en megafoons, agressie en brutale eisen – waar de luidste en de meest extreme vaak hun zin lijken te krijgen. Gods woord leert echter een veel betere manier en benadrukt een deugd die, hoewel niet erg veelvoorkomend op dit moment in de geschiedenis, toch uitermate profijtelijk zou zijn voor iedereen in de samenleving: zachtmoedigheid.

Ragnarök, of de ‘Godenschemering’ – als Götterdämmerung aangekondigd in de opera van de componist Richard Wagner ̶ staat bij het grote publiek misschien bekend als een populaire superheldenfilm, maar hoeveel weten zijn ware oorsprong? Dit verhaal uit de heidense Noorse mythologie beschrijft een reeks natuurrampen en een grote strijd die resulteert in de dood van verschillende goden en het einde van de wereld brengt, waarna de aarde opnieuw wordt geboren.

Vanaf volgende maand verandert het aantal Tomorrow’s World magazines dat u elk jaar ontvangt. Laat me uitleggen hoe wij bij Tomorrow's World de dupe van ons eigen succes zijn.

Het kan op een zo 'onschuldige' manier beginnen. Gewoon een oogopslag, een snelle blik ̶ een schok van opwinding. En dan nog een keer kijken. Een moment van nieuwsgierigheid verandert in een fascinatie. Je wordt ingezogen, totdat je wegzinkt in drijfzand van schaamte en schuldgevoel. Eén keer wordt twee, dan drie. Een minuut wordt een uur. Een tijdelijke afleiding wordt een zich herhalende gewoonte die maanden en jaren kan voortduren.

De nieuwslezer Tom Brokaw beschreef de mannen en vrouwen die de Grote Depressie doorstonden en de Tweede Wereldoorlog overleefden als 'The Greatest Generation' [De beste generatie]. Sommige van haar leden moesten zich verplaatsen vanwege de Amerikaanse 'Dust Bowl' , vereeuwigd in John Steinbeck's The Grapes of Wrath [De druiven der gramschap]. Na de ontberingen en het bloedbad van de jaren '30 en '40 hielpen ze bij de wederopbouw en het weer in elkaar zetten van de wereld. Dat was de generatie van mijn ouders. Het leven was vaak hard en ze stonden voor veel uitdagingen.

Kinderen veranderen zo snel. Een pasgeboren baby begint te kruipen, daarna te lopen en uiteindelijk te rennen – en als ik terugkijk, lijkt het allemaal van de ene op de andere dag te gebeuren. Terwijl ze door elke fase gaan, brengen onze kleine kinderen ons vreugde en plezier. Hun blik van verbazing als ze beseffen dat ze helemaal alleen op hun mollige beentjes staan is onbetaalbaar en hun opwinding bij een simpel spel als verstoppertje met mama of papa kan de definitie van pure pret lijken.

Wat is de zin van het leven? Weet u het? Kan het u wel schelen?

Filosofen hebben duizenden jaren over deze vraag nagedacht en gedebatteerd. Toch is het debat nog lang niet voorbij en blijft het omgeven door een enorme en steeds groeiende hoeveelheid ideeën en overtuigingen. Moeten we zelf de zin van het leven definiëren of delen we een groter doel voor ons bestaan? Het antwoord blijft betwistbaar.

Een 'isme' is een filosofie, sociale of politieke ideologie, beweging of religie. De lijst van filosofieën en religies is uitgebreid, waardoor de duidelijke indruk wordt achtergelaten dat de mensheid volkomen versuft en verward is over wat het doel van het leven is, welke keuzes en acties goed en welke verkeerd zijn, en of er een God is. Wat is uw 'isme’? Welk 'isme' is het juiste?

Het is een van de ironieën van onze tijd. De samenleving hecht grote waarde aan tolerant zijn en afzien van het beoordelen van andermans acties  ̶  ook al moeten we waardeoordelen vellen om een evenwichtig en deugdzaam leven te leiden. Tegelijkertijd dringt de wereld ons een ongezonde obsessie met perfectionisme op, een misplaatste nadruk op foutloos en overdreven imago-bewust zijn  ̶  wat ons vermogen om een godvruchtig leven te leiden kan beschadigen of zelfs vernietigen. Perfectionisme kan onze relatie met God schade berokkenen, onze inspanningen om gezonde relaties met anderen te ontwikkelen belemmeren en een liefdevolle en vredige thuisomgeving ondermijnen.

De Bijbelse profeten werden zelden gewaardeerd door de mensen van hun tijd. Ja, er waren tijden dat bepaalde individuen en groepen ze waardeerden, maar uiteindelijk stierven veel profeten de marteldood – net als Jezus Christus, de enige volmaakte mens die ooit in levende lijve op deze aarde rondgelopen heeft. Waarom? Het antwoord is simpel: zij verkondigden een boodschap van gehoorzaamheid aan God en waarschuwden voor de gevolgen die iedereen zouden overkomen die Hem en Zijn waarheid verwierpen.