Artikelen

Zelfs vóór Charles Darwin zochten velen naar een verklaring voor het menselijk bestaan los van een alwetende, almachtige God. Het erkennen van Gods bestaan is het aanvaarden van een morele autoriteit over ons leven – iets wat onnatuurlijk is voor de menselijke geest. “Immers, het bedenken van het vlees [natuurlijke vleselijke denken] is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet” (Romeinen 8:7). De mens wil niet dat men hem zegt wat hij moet doen.

In zijn beroemde A Tale of Two Cities [Een verhaal over twee steden] beschreef Charles Dickens de wereld van zijn roman: “Het was de beste tijd, het was de slechtste tijd, het was de eeuw van wijsheid, het was de eeuw van dwaasheid... het was de periode van licht, het was de periode van duisternis, het was de lente van hoop, het was de winter van wanhoop....”

De meesten van ons zouden graag meer wilskracht hebben. Maar het ontwikkelen ervan is, zoals we dikwijls denken, ongeveer net zo leuk als een tand trekken of een splinter verwijderen. Aan het begin van elk nieuw jaar hebben miljoenen mensen weer nieuwe voornemens om hun leven te veranderen: meer bewegen, minder eten, stoppen met roken of drinken, meer tijd met het gezin doorbrengen.

Vele belijdende christenen denken dat Christus op elk moment zou kunnen terugkeren ̶ misschien zelfs vanavond! Maar de Bijbel zegt iets heel anders. Jezus gaf Zijn discipelen bepaalde profetieën en zei hun te letten op de vervulling ervan, want Zijn tweede komst zou voorafgegaan worden door tekenen ̶ herkenbare ontwikkelingen en gebeurtenissen.

Laten we eerlijk zijn – velen van ons zitten vol stress en zijn uitgeput. De druk van ons dagelijks leven kan ons ontmoedigd en gefrustreerd maken. Helaas richten we die frustratie soms op onze dierbaren – inclusief onze eigen kinderen. Als we eerlijk zijn tegenover onszelf moeten we toegeven dat we maar al te vaak boos reageren op onze kinderen, niet omdat ze iets vreselijk verkeerds doen, maar gewoon vanwege onze eigen menselijke natuur.

Bijna iedereen wil weten wat de toekomst inhoudt, toch geloven de meeste mensen dat niemand de toekomst nauwkeurig kan voorspellen. De God van de Bijbel verklaart echter krachtig en duidelijk: "Ik ben God, en er is geen als Ik, Die vanaf het begin verkondigt wat het einde zal zijn, van oudsher de dingen die nog niet plaatsgevonden hebben…. Ja, Ik heb gesproken, Ik zal het ook doen komen”. (Jesaja 46:9-11).Heel verbazingwekkend verschaffen Bijbelprofetieën over een mysterieuze eerste ruiter in Openbaring (Openbaring 6:2) belangrijke inzichten in de geschiedenis en openbaren waar de huidige gebeurtenissen naartoe leiden.

Inderdaad, abortus raakt aan veel van de meest elementaire, fundamentele zorgen van de beschaving zelf. Persoonlijke autonomie en vrijheid. Grenzen van het overheidsgezag. Het beoordelen van concurrerende maatschappelijke voordelen. Rechten en verantwoordelijkheden. Oude en moderne ideeën over moraliteit. Verschillen tussen mannen en vrouwen. Gezinsleven en -structuur. Ouderschap. Kindertijd. Individualiteit. Leven en dood.

Niemand van ons heeft God van aangezicht tot aangezicht gezien, maar miljarden beweren op de een of andere manier in Hem te geloven. Aangezien u dit tijdschrift leest, behoort u waarschijnlijk tot deze gelovigen. Dat is mooi, maar hoe echt is God voor u? Bent u bereid er helemaal voor te gaan om te weten te komen of Hij bestaat, of u Hem kent en of Hij u zal belonen als u Hem toegewijd gehoorzaamt? Of zult doet u dit slechts tot op zekere hoogte doen en trekt u een grens die u niet zult overschrijden?

Lang geleden, in het antieke land Mesopotamië  ̶ zo lang geleden dat het land nog niet onder die naam bekend was  ̶ bloeide daar een jonge beschaving onder een gemeenschappelijke taal, een samenhangende cultuur en het gemeenschappelijke doel om de vermeende dreiging van het uitsterven van de mensheid tegen te gaan. In wat bekend stond als de vlakten van Sinear, stond het voortbestaan van de beschaving vooraan in de gedachten van de jonge gemeenschap en was de drijvende kracht achter de focus van hun inspanningen.

Sommigen zien het verhaal van Adam en Eva in de hof van Eden slechts als een verhaal, een verhaal zonder enige historische basis, terwijl anderen het opvatten als opgetekende geschiedenis. Hoe begreep de vroege Kerk van God de ontmoeting in de tuin met een pratende slang, opgetekend in het derde hoofdstuk van het boek Genesis? En wat, als er al iets te leren valt, moeten wij ervan leren? Het antwoord op de tweede vraag heeft gevolgen die veel verder gaan dan wat de meesten zich voorstellen, en is ook het antwoord op een andere vraag, een van de meest verontrustende vragen van de mensheid.